Στη συναυλία-αφιέρωμα στη γόνιμη και συνεπή πορεία του Μίμη Πλέσσα στο ελληνικό πεντάγραμμο, η οποία θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 24 Απριλίου, στις 8.30 το βράδυ στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης, την πρώτη θέση κατέχουν τα κομμάτια απ’ τον περίφημο Κύκλο τραγουδιών του «Ο Δρόμος» (1969) – τραγούδια που περιλαμβάνονται στον ομώνυμο δίσκο, τον πρώτο ελληνικό που έγινε χρυσός - , κομμάτια από τον Κύκλο «Μίλα μου για τη λευτεριά» - απαγορευμένα από τη χούντα των συνταγματαρχών – όπως και το τραγούδι «Απόψε αντάμωσα το Χάρο», όλα σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου.
Τέσσερις καταξιωμένοι ερμηνευτές της νεότερης γενιάς, ο Γεράσιμος Ανδρεάτος, η Μελίνα Ασλανίδου, η Ρίτα Αντωνοπούλου και ο Σπύρος Κλείσσας, συνοδευόμενοι από τη Χορωδία «Εν Φωναίς» και την Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ – σε μουσική διεύθυνση Μίλτου Λογιάδη – αναλαμβάνουν να δώσουν το έναυσμα για μια βραδιά γνήσιας λαϊκής ψυχαγωγίας με συμμέτοχο το κοινό. Τις ενορχηστρώσεις των τραγουδιών υπογράφει ο συνθέτης. Σύμβουλος ρεπερτορίου είναι ο Γιώργος Μονεμβασίτης.
Με την Ορχήστρα συμπράττουν: o Μίμης Πλέσσας στο πιάνο, ο Γιώργος Παχής (μπουζούκι), ο Νάσος Σωπήλης (πλήκτρα) και ο Δημήτρης Στασινός (ηλεκτρική κιθάρα).
Η ιστορία του ξεκίνησε ένα βράδυ στο σπίτι του Λευτέρη Παπαδόπουλου, όταν ο Μίμης Πλέσσας είδε τυχαία πάνω στο τραπέζι κάποια σκόρπια χειρόγραφά του. Νιώθοντας «ανείπωτη τρυφεράδα καθώς τα διάβαζα, αφού περιγράφανε τα εφηβικά μου χρόνια, τα χρόνια μέσα στην Κατοχή», όπως ο ίδιος διηγείται, ζήτησε από τον σπουδαίο στιχουργό να τα πάρει για να τα μελοποιήσει. Ο συνθέτης έγραψε τη μουσική τους μέσα σε δυο μέρες, ο αείμνηστος διευθυντής της εταιρίας Lyra, Αλέκος Πατσιφάς, τα ενέκρινε αμέσως δίνοντας μάλιστα και τον τίτλο του άλμπουμ κι έτσι τα πράγματα πήραν το δρόμο τους. Τα τραγούδια αυτά, με βασικό ερμηνευτή τον Γιάννη Πουλόπουλο όπως και τις Ρένα Κουμιώτη και Πόπη Αστεριάδη, ηχογραφήθηκε – μέσα σε 10 ώρες - στο στούντιο της Columbia και κυκλοφόρησε το 1969.
Το Γενάρη του 1970 «Ο Δρόμος» μεταφέρθηκε στο σανίδι του θεάτρου «Παξινού», με τους ίδιους συντελεστές. Λογοκρίθηκε όμως και κυνηγήθηκε από το δικτατορικό καθεστώς καθώς στην παράσταση είχαν προστεθεί επιπλέον τραγούδια που περιείχαν ξεκάθαρα μηνύματα εναντίον του: το «Έξι άντρες» («Έξι τους βαράγανε μα δεν μαρτυράγανε» ) ερμηνευμένο από τον Γιάννη Πουλόπουλο και το «Μίλα μου για τη λευτεριά (κι ο ήλιος θα’ρθει πίσω)» από τη Ρένα Κουμιώτη, (τραγούδια που περιέχονται στον κατοπινό δίσκο του διδύμου Πλέσσα-Παπαδόπουλου «Μίλα μου για τη λευτεριά» του 1974) ενώ το «Απόψε αντάμωσα το χάρο» δισκογραφήθηκε λαθραία ως ανεξάρτητο μεμονωμένο τραγούδι την ίδια χρονιά, το 1970 στην έκδοση ‘Πουλόπουλος 4’.
Ο δίσκος «Μίλα μου για τη λευτεριά», σε αντίθεση με τον «Δρόμο», θεωρείται από τις πλέον «αδικημένους» στην ιστορία της ελληνικής μουσικής καθώς οι στίχοι των τραγουδιών του με βασικό θέμα τη «μαύρη» αλλά και τόσο ιστορική για τη χώρα μας περίοδο 1940-41, ενόχλησαν τη χούντα των συνταγματαρχών η οποία και απαγόρευσε την κυκλοφορία του. Το άλμπουμ ωστόσο, εκδόθηκε μετά την μεταπολίτευση αλλά «χάθηκε» μέσα στην υπερπληθώρα του πολιτικού τραγουδιού που κατέκλυσε την περίοδο εκείνη την ελληνική μουσική παραγωγή. Παρόλα αυτά αξίζει ιδιαίτερης προσοχής αφού περιλαμβάνει κομμάτια («Αυτόν τον ουρανό», «Οκτώβρης ήταν (Δεν θα περάσει ο φασισμός)», «Η Ουρανία», «Ο Τζαννής», «Ο τζίτζικας (Στο Πήλιο)», «Του σκοτωμένου αγοριού», «Από πείνα», «Μίλα μου για τη λευτεριά», «Η μάνα μου», «Φεγγάρι μου φυλακισμένο», «Έξι άντρες» και «Οι τελευταίες μέρες»), που μεταφέρουν νοερά τον ακροατή στη ζοφερή εποχή της Κατοχής μέσα από τις συγκλονιστικές εικόνες των στίχων του Λευτέρη Παπαδόπουλου.
12°
