● ● ● Ο Στέφανος Ρόκος ζωγραφίζει σαν να κάνει τραγούδια. Ή, για να το πω αλλιώς, ο καλύτερος ακροατής ενός άλμπουμ είναι ένας ζωγράφος. Δεν το συζητώ. Είναι ιδανική συνθήκη για να εισχωρούν τα τραγούδια στα χρώματα και στα αυτιά, ενώ φορτίζονται κι εκείνα με τις ιστορίες των έργων, με τα ακρυλικά χρώματα λερωμένα στην άκρη της μύτης του καλλιτέχνη και λίγο επάνω στο μούσι του.
● ● ● Ο Στέφανος Ρόκος έδωσε τα έργα της νέας του συλλογής «Τρόμος και Ρομάντζο σε Έναν Άλλο Πλανήτη» σε φίλους του, Έλληνες και ξένους μουσικούς, και τους ζήτησε να γράψουν τραγούδια και μουσικές – το ηχητικό φόντο της έκθεσης που εγκαινιάζεται στις 15 του μήνα. Ο κατάλογος της έκθεσης είναι ένα cd σε λίγα αντίτυπα, με την πιο όμορφη συλλογή τραγουδιών που άκουσα φέτος. Ελάτε μαζί μου, θα τα ακούσουμε ένα-ένα:
Zita Swoon - “Horror & Romance on Another Planet, Multicoloured & Intriguing”. Φυλή από γκλομπαλίστες ποικίλων επιρροών, από τύμπανα μέχρι γραφικές τέχνες, συναντιούνται σε μπαρ στην Αμβέρσα. Mπλέκουν ταξιδιωτικές εμπειρίες με πινέλα, μουσικά όργανα με ποτά και νερομπογιές και τα μεταφέρουν σε μουσικές παραστάσεις που δεν συμβαίνουν σε ένα μόνο νοητικό επίπεδο, αλλά σε πολλές σκηνές ταυτόχρονα. Για τον Ρόκο έγραψαν ένα κομμάτι που θα μπορούσε να έχει και τον τίτλο «Στάσου! Μύγδαλα από Έναν Άλλο Πλανήτη!».
Μανώλης Αγγελάκης - “Steven’s Dream”. Ένα αληθινό Σκυλί του Surf, παλιόσκυλο του ροκ, στην κόψη της αλλαγής των εποχών. Έχει ζήσει τη χειροποίητη Ροκενρολαρία και την ψηφιακή της μετάλλαξη και τώρα σερφάρει σαν θηρίο (με Ta Thiria του) επάνω σε ένα σκοτεινό όνειρο του Ρόκου – διαλέγω να είναι το έργο «Εικόνες Άκρατου Ρομαντισμού 5» όπου τα πρόσωπα μίας λαϊκής κομπανίας επάνω σε πάλκο, εκρήγνυνται δημιουργώντας φυτά, δορυφόρους και σκέψεις.
The Last Drive - “Love and Terror”. Δεν θα μπορούσε να υπάρχει πιο ιδανικός τίτλος από αυτόν, για τους Έφηβους Λυκάνθρωπους που ψυχομπιλίζουν σαν τις παλιές, καλές εποχές, βαράνε και πετάνε, με το υπέροχο terror-echo-εφέ στα φωνητικά και ένα πράσινο, γλοιώδες, ερωτευμένο blob που βγήκε από τη λίμνη και τους κυνηγάει. Ρόκο-ν.
Bobby Conn - “Heaven”. Ο τύπος είναι Σικαγιώτης κι έχει ένα υπερθεαματικό punk παρελθόν, συναυλίες με πύργους από στρόμπο που έμειναν γνωστοί σαν «Οι Στύλοι του Φόβου». Γαμάτο. Για τον Ρόκο έγραψε ένα κομμάτι που ξεκινάει σαν γλυκό 80s μπιτάκι και κορυφώνεται σε κομψή, αιθέρια, ηλεκτρική υστερία. Στο ηλεκτρικό βιολί η σύζυγός του, Μόνικα Μπουμπού (ρισπέκτ για το όνομα).
Interstellar Overdrive - “Atenciοn Gringo”. Το 2005 είχαν ηχογραφήσει και πάλι (το «Θόρυβος και Χρήσιμα Αντικείμενα») για την έκθεση του Στέφανου Ρόκου στο Αγκάθι. Φέτος συμμετέχουν με ένα ηλεκτρικό/ακουστικό κομμάτι, αγχωτικό και τρυφερό, με ψιθύρους, θραύσματα από ξεκούρδιστο γιουκαλίλι, σαντούρι στο sampler, σκουπιδοτενεκέδες και χαμογελαστές ανάσες κοριτσιών – σαν αυτά τα γονατιστά επάνω σε κρεβάτια που ζωγραφίζει ο Ρόκος.
Nunee & The Sad Beeds - “Serena”. Κρυφό χιούμορ και ηλεκτρισμένη, θαμπή ηδονή (στο μυαλό μου το συνδυάζω με τους άντρες με τα κυάλια στις κουνιστές, σέξι πολυθρόνες που παίρνουν μάτι κορίτσια και τηλέφωνα, στην τριλογία «Στιγμές Αναπάντεχης Διαύγειας» του Ρόκου). Ο Νούνι και οι Θλιμμένες Χάντρες είναι πολύ δικοί μας.
Φοίβος Δεληβοριάς - «Αμφιβάλλεις». Μία long-term σχέση (ο Ρόκος έχει ζωγραφίσει εξώφυλλα για τον Φοίβο) που συνεχίζεται με ένα κομμάτι σαν ύμνο στην κάμερα του υπολογιστή. Πανέμορφο sound design, η φιλική φωνή του Φοίβου, τα καθαρά του άλφα και σίγμα, η συγκινητική του λεπτομέρεια στις λέξεις και ένας στίχος που με έχει στοιχειώσει: «…εσύ αριστούργημα, εσύ, μόνη, το μέικ-απ να βγάζεις». Στο 1.40.
Sigmatropic - “Heartbroken in a Broken Planet”. Άλλο ένα «νοοτρόπικ» χαϊκού από την μπάντα που γουστάρει να φτιάχνει ψυχεδέλεια, να την οδηγεί στην κορύφωση κι εκεί, αμέσως να τη σταματάει απότομα (edging), χρησιμοποιώντας για φρένο την τέλεια, κιθαριστική ροκ ψυχή της. Οι Ραγισμένες Καρδιές σε όλο το γαλαξία τούς στέλνουν συντροφικό χαιρετισμό.
Rudy Trouvé - “Tracking Down Memories”. Άλλος ένας από τη βέλγικη παρέα του Στέφανου Ρόκου. Ο Rudy είναι επιφυλακτικός με τους υπολογιστές και το κομμάτι του, σαν συνοδεία του πίνακα «Αναμνηστική Φωτογραφία 1», θυμίζει αποδομημένο, ήσυχο καρτούν που αναζητάει στέγη μέσα σε σκηνικό-καταιγισμό γεμάτο muted, άφωνες πληροφορίες, στο κέντρο της πόλης.
Αρλέτα - «Ωροσκόπιο». «Δεν υπάρχει ζωή στον Άρη, δεν υπάρχουν μετα θάνατον λεφτά». Ο Φοίβος τής έγραψε ένα ιδανικό, για τη θαλπωρή του κυνισμού της, κομμάτι. «Δεν υπάρχει ρομάντζο ή τρόμος, δεν μας έμεινε άλλο σινεμά». Η Αρλέτα είναι η Έλληνας Antony.
Beautiful People ft. Carla Torgerson - “Cat from the Rain”. Και τώρα είσαι στη Φινλανδία. Όμορφοι Άνθρωποι μαζί σου, φοράτε μαλακά βαμβακερά ρούχα, μασάτε κανναβούρι, βιολιά, αρμόνικες, κιθάρες, φλάουτα, ο ήχος από τα πέλματα στο γρασίδι καθώς τρέχετε στα λιβάδια και η φωνή της Κάρλα, των Walkabouts, δείχνουν ότι υπάρχει φολκ και στον Άλλο Πλανήτη.
Κόρε. Ύδρο. - «Σ’ Έναν Άλλο Πλανήτη». Άλλος ένας οργιαστικός λυρισμός, από την μπάντα που έβαλε το «ιερό» στο «ηδυπαθές». Λίγο εξωφρενικό, λίγο μπλουζ σε πάρτι, με σινεματική απογείωση και πλήρη, ευδαιμονικό πεσιμισμό. Pure Ydro. Το δίνουν και τζάμπα στο http://tiny.cc/j768o
Bokomolech - “Stitches”. Δύο λεπτά ξέσκισμα. Εξού και τα stitches.
Maxon Blewitt - “Horror & Romance on Another Planet”. Ακαταμάχητο σύμπαν ηλεκτρικής ελαφρότητας, γεμάτο ιστορίες. Το κομμάτι για την έκθεση του Σ. Ρόκου είναι μια διήγηση με διαστημικά πλοπς, τριγμούς, κατατονικά φωνητικά, chorus διαστημικής disco, μετρονόμο με λόξυγκα και μία ΠΟΛΥ ΛΑΘΟΣ νύχτα σεξ.
S.W.A.N. - “Horreur et Romance”. Βέλγος David Bovée, με τροπική καταιγίδα στον εγκέφαλο, ανάμεσα στο Μαρόκο, το Κόνγκο, τον Αρκτικό Κύκλο και κανένα κωλόμπαρο με bots, ποιος ξέρει πού, ας πούμε στις Βρυξέλλες. Κολλητικό electro-pop με ανάμνηση ρομαντικής, ρυθμικής zouk και φωνητικά «αεροσυνοδού», προσδεθείτε.
Piney Gir - “This is Romance”. Αμερικανο-λονδρέζικο κορίτσι με ντινγκ-ντανγκ-ντονγκ προσωπικότητα, παίζει τα νανουρίσματα του Άλλου Πλανήτη σαν χρωματιστά maroons στα χέρια της. Ή το “Que Sera Sera” σε διαστημική χαβάγια. Θα τη δούμε και live στο πάρτι των εγκαινίων της έκθεσης.
The Fiery Furnaces - “Another Romance on Planet Horror”. Οκτάλεπτο video game με συναισθήματα, αναμνήσεις και παλιά μηχανήματα. Το θες για υπηρέτη σου.
Krista Muir - “Between Atoms”. Ίντι-γκερλ από τον Καναδά, ντύνεται «η Χάιντι συναντάει την Μπαρμπαρέλα», λατρεύει τον Pee Wee Herman, της ζωγράφισε εξώφυλλο ο Ρόκος κι εκείνη του έγραψε ένα κομμάτι που επιστρέφει την αγάπη στη Γη, με τον ιπτάμενο δίσκο της.
Info
Εγκαίνια έκθεσης & παρουσίαση του cd, Δευτέρα 15/11, ώρα 8 μ.μ. στην αίθουσα τέχνης Αγκάθι (Μηθύμνης 12 & Επτανήσου, πλ. Αμερικής), σε συνεργασία με τον Κορμοράνο (διάρκεια έκθεσης μέχρι 10/12).
Afterparty στο ΤΩΡΑ Κ44 (Κων/πόλεως 44, Γκάζι) - Ελεύθερη είσοδος - Live της Piney Gir και της μπάντας της.
16°
