Με αφορμή τον εορτασμό του Halloween σε πολλές χώρες του πλανήτη, άλλα και τη δημοτικότητα που έχει λάβει τον τελευταίο καιρό στην Ελλάδα, ζητήσαμε από δυο από τους αγαπημένους μας DJs και μουσικούς στην Αθήνα, να μας παίξουν, απόψε το βράδυ από τη συχνότητα του Athens Voice Radio 102.5, 00.00-02.00, μερικά από τα αγαπημένα τους soundtracks ταινιών τρόμου.
Ο Σίμος Νομίδης ή Breakin Moves είναι ένας αχόρταγος συλλέκτης δίσκων και ένας από τους καλύτερους selectors στην πόλη, ο οποίος τα τελευταία χρόνια συνθέτει και αρρωστημένη Acid House μουσική! Cha!, Cha! Είναι ένα από τα μουσικά ψευδώνυμα του Ανέστη Νείρου, του ανθρώπου που τα τελευταία χρόνια ως Astroneir Design βρίσκεται πίσω από την οπτική αισθητική του Plisskën Festival. Όλα τα projects του Ανέστη διακατέχονται από μια σκοτεινή retro/future τάση, η οποία είναι απλά ακαταμάχητη. Τους βρήκαμε σήμερα το πρωί στο σινεμά Mikrokosmos και τους κάναμε μια μικρή ανάκριση!
Cha!, Cha!
Είναι γνωστή η αγάπη σου για τις ταινίες τρόμου και η ατμόσφαιρα τους είναι εμφανής στη δουλειά σου, είτε σχεδιάζοντας ως Astroneir Design είτε γράφοντας μουσική ως Cha!, Cha! - ποιες είναι μερικές από τις αγαπημένες σου; Ποιες είναι οι αγαπημένες σου σκηνές σε αυτές;
Η αλήθεια είναι ότι βλέπω ταινίες τρόμου από πολύ μικρός! Θυμάμαι ότι η πρώτη μου επαφή ήταν με το ‘A Nightmare On Elm Street’. Με άφησαν οι γονείς μου σε σπίτι φίλων τους, όπου υποτίθεται θα με πρόσεχε η κόρη τους (ως μεγαλύτερη). Πάντα ήθελα να κάνω παρέα με μεγαλύτερους, οπότε άλλο που δεν ήθελα! Μου έρχεται η εικόνα τώρα. Χριστούγεννα, η κοπέλα με κουβέρτα κουκουλωμένη μέχρι την μύτη σαν Νίντζα από τον τρόμο και εγώ από πίσω να κρυφοκοιτάζω με έξαψη και γουρλωμένα μάτια τρελού! Έκανα κάνα δίμηνο να κοιμηθώ, με έβρισκαν οι δικοί μου να κοιμάμαι στην γωνία δίπλα από το κρεβάτι τους και άλλα τέτοια! Πολύ γέλιο! Θα αναφέρω μερικές που με σημάδεψαν. Όλα τα ‘A Nightmare On Elm Street’, οτιδήποτε έχει σαν τίτλο ‘Friday the 13th’, ‘Swamp Thing’, ‘Nekromantik’, ‘Cannibal Holocaust’, όλα τα ‘Zombi(e)’, ‘IT FOLLOWS’, ‘Inferno’, όλα τα κορεάτικα Horror, ‘Suspiria’, ‘Phenomena’ και γενικά οτιδήποτε έχει τσεκούρι, μαχαίρι, χαζούς να σκοντάφτουν και να αποκεφαλίζονται και σκοτωμούς και αίμα και παλούκωμα! Χαχά! Λοιπόν αν καθίσω να γράψω για αγαπημένες σκηνές θα πιάσουμε μεθαύριο, οπότε θα πω μια και καλή. Το παλούκωμα στο ‘Cannibal Holocaust’. Άσχετο αλλά η συγκεκριμένη ταινία δεν θεωρείται horror (ή είναι; δεν ξέρω). Απλώς εγώ την βλέπω κάθε Χριστούγεννα και έχω κάνει την σύνδεση.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σου «κακός», που θα ήθελες να υποδυθείς, αν γύριζε ο κόσμος ανάποδα και από μουσικός και γραφίστας γινόσουν ηθοποιός;
Θα γίνω λίγο κλασικός τώρα. Θα πω Jason Voorhees. Σε μια σύγχρονη neo film noir εκδοχή του (βγαλμένη από βιβλίο του Graham Masterton), όπου μετά τον φόνο θα κάθεται και θα καπνίζει πίνοντας Jameson, κοιτάζοντας ‘his pile of corpses in front of him’!
To project Cha!, Cha!, το Astroneir (αλλά και εσύ ο ίδιος απ’ όσα μάθαμε μόλις πριν!) όλα είναι λίγο τρομακτικά, τι είναι Cha!, Cha! και τι συμβολίζει το Astroneir, είναι διαφορετικές εκφράσεις κάποιου χαρακτήρα ή απλά ένα σκοτεινό σύμπαν, πες μου λίγο πως ξεκίνησαν και πώς θέλεις να τα εξελίξεις;
To Astroneir το ξεκίνησα λόγω μουσικής. Είναι ο τρόπος να εκφράσω την μουσική μου! Χαχα. Κανένα από τα δυο projects δεν είναι κάποιος χαρακτήρας άλλος εκτός από εμένα. Τώρα αν αυτό εκφράζεται μέσω κάποιου σύμπαντος τότε θα έλεγα ότι είναι το μαύρο-ροζ σύμπαν μέσα στο οποίο ζω εγώ. Θέλω αυτά τα δυο να εξελίσσονται μαζί. Να πηγαίνουν χεράκι, χεράκι. Καμιά φορά πριν γράψω ένα κομμάτι, πρώτα φτιάχνω το artwork. Αν ταιριάζει με αυτό που σκέφτομαι τότε θα το επικοινωνήσω και στην πράξη, το κομμάτι θα ολοκληρωθεί! Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις. Είναι το ίδιο για μένα. Αδερφάκια.
Μετακόμισες σχετικά πρόσφατα στην Αθήνα από τη Θεσσαλονίκη, ποιες είναι οι έντονες διαφορές των δύο πόλεων για σένα; Ποιο είναι το αγαπημένο σου hang out στη Σαλονίκη, είτε για μουσική είτε για φαγητό ή και για τα δυο και ποιο στην Αθήνα;
Διαφορές δεν υπάρχουν τρελές. Ίσως στην νοοτροπία των ανθρώπων. Οι Θεσσαλονικείς σκέφτονται αρκετά όπως κάποιος που μένει σε ένα μεγάλο χωριό. Αυτό έχει και τα καλά του βέβαια. Είναι αρκετά πιο θερμοί. Η αλήθεια είναι όμως ότι αν θέλεις να κάνεις το next step, το κάνεις με το να έρθεις στην Αθήνα. Όσον αφορά τα μαγαζιά, ας μην γελιόμαστε. Το καλύτερο στέκι που θέλεις να βγαίνεις μετά τα 30, είναι το σπίτι σου! Στην Θεσσαλονίκη το στέκι μας ήταν το Coo. Εδώ στην Αθήνα μπορώ να πω ότι στέκι κάνουμε οποιοδήποτε μαγαζί δέχεται σκύλους χωρίς γκρίνιες!
Ποια κομμάτια να προσέξουμε στο αποψινό mix και γιατί;
Θα έλεγα το προτελευταίο κομμάτι που ανήκει στο soundtrack της ταινίας ‘It Follows’. ΤΡΟΜΕΡΟ, ΑΠΛΑ ΤΡΟΜΕΡΟ soundtrack! Και ταινιάρα.
Breakin Moves
Έχεις αγαπημένο soundtrack ταινίας τρόμου; Πες μου την ιστορία, πως το ανακάλυψες; Το ξέθαψες από κάπου στην Αθήνα;
Ποτέ δεν ήμουν μεγάλος φαν των soundtracks, γι’ αυτό και στη δισκοθήκη μου έχω λίγα και επιλεγμένα. Από αυτά, όμως, θα ξεχωρίσω ένα, το soundtrack της ταινίας του αυστριακού σκηνοθέτη Gerald Kargl, Angst, που έγραψε ο Klaus Schulze το 1984. To ασυνήθιστο με το συγκεκριμένο soundtrack είναι πως ήταν έτοιμο πριν καν γυριστεί η ταινία, γιατί ο σκηνοθέτης ήθελε να προσαρμόσει τις εικόνες στη μουσική. Η ταινία επικεντρώνεται στη μουσική και τον εσωτερικό διάλογο του πρωταγωνιστή. Έχει ως πρωταγωνιστή έναν σχιζοφρενή δολοφόνο που μόλις απελευθερώθηκε από τη φυλακή, ο οποίος τρώει φρίκη, ενώ βρίσκεται σε μια κατοικημένη περιοχή κι αρχίζει να σκοτώνει θέτοντας διλήμματα στον εαυτό του.
Ποιος είναι ο πιο αλλόκοτος δίσκος που έχεις δει μπροστά σου; Που τον βρήκες; Τον έχεις βάλει να παίξει ποτέ σε club; Εγώ ας πούμε έχω βρει σε βινύλιο δίσκο της δεκαετίας του ‘70, ντοκιμαντέρ για λύκους…
Ο πιο αλλόκοτος δίσκος που έχω βρει, ενδέχεται να θεωρηθεί mainstream από κάποιους. Είναι το ‘Tibetan Bells III’ από τους Henry Wolff και Nancy Hennings στην αμερικάνικη εταιρεία :Celestial Harmonies’. Τον βρήκα στη γερμανική του έκδοσή πριν χρόνια, στα δύο ή τρία ευρώ. Όπως περιγράφει κι ο τίτλος, σε όλο τον δίσκο ακούγονται θιβετιανά temple bells. Τον έχω παίξει σε χαμηλότερες στροφές κατά τη διάρκεια ambient σετ μου σε ένα φεστιβάλ ηλεκτρονικής μουσικής στην Αθήνα πριν δύο χρόνια.
Πες μου την πιο περίεργη ιστορία που έχεις ζήσει σε δισκάδικο όλα αυτά τα χρόνια; Γιατί όλοι οι ιδιοκτήτες δισκοπωλείων είναι τόσο μυστήριοι;
Πολλά μου έχουν συμβεί στα δισκάδικα όλα αυτά τα χρόνια, κάποιες φορές αστεία περιστατικά, κάποιες άλλες γραφικά. Ένα από τα πιο γραφικά το έχω ζήσει σε γνωστό δισκάδικο στα Εξάρχεια, όπου δύο πελάτες πιάστηκαν στα χέρια για έναν δίσκο. Σε φάση «εγώ τον είδα πρώτος» και πάει λέγοντας. Γελοίο, αν το καλοσκεφτείς. Όσο για τους ιδιοκτήτες δισκοπωλείων, θεωρώ ότι είναι τόσο μυστήριοι, όσο και οι πελάτες τους.
Πιστεύεις ότι ο κόσμος αγοράζει όντως βινύλια πλέον, είναι πραγματικό το hype;
Πιστεύω ότι συμβαίνει το αντίθετο, αυτό μου λένε και φίλοι που ασχολούνται με τη δισκογραφία. Είναι τόσο εύκολο πλέον να αποκτήσεις μουσική ό,τι είδους θέλεις και όσο θέλεις, χωρίς να ξοδέψεις ούτε μισό ευρώ για δίσκους. Οπότε, βγάλτε μόνοι σας τα συμπεράσματά σας.
Ποια είναι η γνώμη σου για τη δημοτικότητα που έχει αποκτήσει το Halloween στην Ελλάδα τον τελευταίο καιρό;
Δεν θα ήθελα να απαντήσω σ’ αυτή την ερώτηση, γιατί θεωρώ το Halloween ένα κακόγουστο αστείο.
Ποια κομμάτια να προσέξουμε στο αποψινό mix και γιατί;
Το mix που έκανα είναι ιδιαίτερα παγανιστικό, κυριαρχεί το αποκριάτικο στοιχείο και οι αναφορές στις διονυσιακές γιορτές. Γι’ αυτό επέλεξα κομμάτια με πολύ έντονο το στοιχείο τον κρουστών, από διαφορετικούς καλλιτέχνες, διαφορετικές εποχές και διαφορετικές εθνικότητες. Δεν θα ξεχωρίσω κάποιο από αυτά ως καλύτερο, μου αρέσουν όλα, γι’ αυτό εξάλλου και τα έβαλα στο mix.
Οι Breakin Moves και Cha!, Cha! καταλαμβάνουν τα controls του Athens Voice Radio 102.5 απόψε το βράδυ στην εκπομπή των Black Athena λίγο μετά τα μεσάνυχτα και μιξάρουν μερικά από τα αγαπημένα τους soundtracks ταινιών τρόμου για τη βραδιά του Halloween!
19°
