Όσο ψάχνουμε τους προβοκάτορες…

Εάν κάποια εταιρεία δημιουργίας ηλεκτρονικών παιχνιδιών έφτιαχνε ένα game με τον τίτλο «βρες τον προβοκάτορα» είναι σίγουρο πως στην Ελλάδα τουλάχιστον θα είχε εξασφαλίσει την εξάντληση του συγκεκριμένου προϊόντος.

Μην γελάτε, αυτό μου θυμίζει ο τρόπος με τον οποίο σημαντικό κομμάτι της Ελληνικής κοινωνίας αντιμετωπίζει τα τελευταία δύο χρόνια τα θανατηφόρα κρούσματα της πολιτικής βίας. Λες και καθόμαστε μπροστά σε μία οθόνη με το Joystick και ψάχνουμε να βρούμε ποιο είναι το σκοτεινό εκείνο κέντρο που θέλει να πλήξει τους λαϊκούς αγώνες. 

Μόνο που το έργο έχει γίνει πολύ splutter και σε κάθε πίστα όλο και πυκνώνει και η συχνότητα των χτυπημάτων, αλλά και η αγριότητά τους. 

Το μικρό Χαμντί τον σκότωσαν οι ακροδεξιοί προβοκάτορες.

Τους τρεις υπαλλήλους της Marfin τους σκότωσε ο προβοκάτορας Βγενόπουλος.

Τον υπασπιστή Βασιλάκη τον σκότωσε ο προβοκάτορας Χρυσοχοΐδης.

Το δημοσιογράφο Σωκράτη Γκιόλια τον σκότωσαν οι προβοκάτορες που θέλουν να φιμώσουν τα blogs.

Ωραία συζήτηση, το κυνήγι μαγισσών τροφοδοτεί τον φαύλο κύκλο και μας κάνει να μην αναζητούμε το γιατί και το ως πότε, τα κίνητρα και τις συνέπειες.

Είναι πραγματικά κοντόφθαλμο να θεωρούμε ότι η άνανδρη και καταδικαστέα επίθεση θανάτου στο Σωκράτη Γκιόλια έγινε για να σταματήσουν τα blogs να κάνουν το έργο τους. 

Βέβαια, ο θάνατος του blogger Γκιόλια είναι εύκολο να χρησιμοποιηθεί ως πρόκριμμα επανάστασης και αντίστασης ενάντια στο σύστημα και στο παρακράτος του. Αλήθεια, όλοι αυτοί που χύνουν επαναστατικά δάκρυα ενάντια στην προβοκάτσια που σκότωσε τον Γκιόλια «δεν θυμούνται» ότι κατείχε διευθυντική θέση σε μεγάλο Ραδιοσταθμό;

Η ζωή ενός δημοσιογράφου κοστίζει λιγότερο από τη ζωή ενός blogger; Για όλους αυτούς που αντιλαμβάνονται τους δημοσιογράφους ως τσάτσους, ρουφιάνους κτλ, φαίνεται πως ναι. Αν ο Γκιόλιας δεν συμμετείχε στο Troktiko θα είχαμε όλη αυτή την αντίδραση; Δυστυχώς όχι, γιατί τότε θα ήταν ένα ακόμη τσιράκι των αφεντικών που έφαγαν οι τρομοκράτες. Θα τους ήταν δύσκολο να μιλήσουν για προβοκάτσια ενάντια σε δημοσιογράφο.

Εάν επιβεβαιωθεί, όπως μοιάζει πολύ πιθανό, ότι η Σέχτα Επαναστατών σκότωσε τον Γκιόλια, τότε το έχει κάνει για τη δημοσιογραφική του ιδιότητα και όχι για αυτή του blogger. Κάτι που πολύ θα ήθελαν όλοι αυτοί που νομίζουν ότι μπορούν να γίνουν ήρωες μέσα από το διαδίκτυο.

Όσο λοιπόν εμείς ψάχνουμε τους προβοκάτορες οι τρομοκράτες σκοτώνουν…Θα ασχοληθούμε ποτέ με αυτούς; Δεν καταλαβαίνουμε ότι βρίσκονται απέναντι στην κοινωνία; Θα κάτσουμε να αναλογιστούμε για τις σχέσεις της τρομοκρατίας με το οργανωμένο έγκλημα; Θα αφαιρέσουμε κάθε ψευδό ιδεολογικό μανδύα που σαν πορφύρα κατά καιρούς τους ενδύσαμε;