Δεν ξέρεις τι να διαβάσεις φέτος το καλοκαίρι; 14 Αθηναίοι αποκαλύπτουν στην ΑΤΗΕNS VOICE τα βιβλία που θα πάρουν μαζί τους στις διακοπές…για να πάρεις ιδέες!
Βαγγέλης Ραπτόπουλος (Συγγραφέας)
Ποια βιβλία θα πάρω μαζί μου το καλοκαίρι; Τα σίγουρα είναι δύο και είναι κλασικά. Οι «Μεγάλες προσδοκίες» του Ντίκενς (εκδ. Πόλις) και «Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα» του Μπουλγκάκοφ (εκδ. Γράμματα), επειδή είμαι προσκεκλημένος να τα παρουσιάσω στην ετήσια θερινή συνάντηση Λεσχών Ανάγνωσης της Ομάδας «Θαλής + Φίλοι», που φέτος γίνεται στη Νάουσα Ημαθίας. Και τα δύο αυτά μυθιστορήματα τυχαίνει να είναι από τα αγαπημένα μου, όχι μόνο με την έννοια που έχει η λέξη για όλο τον κόσμο. Δηλαδή, δεν με συγκλόνισαν απλώς όταν τα πρωτοδιάβασα και όποτε τα ξαναπιάσω, δυσκολεύομαι να τ’ αφήσω απ’ τα χέρια μου. Αλλά επιπλέον ανήκουν σ’ εκείνη την κατηγορία κειμένων που με ωθούν κι εμένα τον ίδιο να γράφω. vangelisraptopoulos.wordpress.com
To τελευταίο βιβλίο του Β. Ραπτόπουλου «Απέραντα άδειο σπίτι» κυκλοφορεί από τις εκδ. Κέδρος
Γκάζι Καπλάνι (Δημοσιογράφος, συγγραφέας)
Θα ξαναδιαβάσω οπωσδήποτε το «Πατέρες και υιοί» του Ιβάν Τουργκένιεφ. Κι ένα στα αγγλικά που διαβάζω τώρα για την ιδιωτική βιβλιοθήκη του Χίτλερ.
Συνήθως στις διακοπές δεν διαβαζω πολύ μιας κι όλο το χρόνο δεν κάνω τίποτε άλλο από το να διαβάζω. Εντούτοις, για παν ενδεχόμενο, σκοπεύω να πάρω μαζί μου στην Τήνο τον Αύγουστο τα πιο κάτω βιβλία:
• Ξανά τον, σε νέα έκδοση, «Υπόγειο ουρανό» (Πατάκης) της Σώτης Τριανταφύλλου, ένα εκπληκτικά γρήγορο on the road μυθιστόρημα για την Αμερική των 90s που μόνο η Σώτη, μια φανατική του δρόμου, θα μπορούσε να είχε γράψει.
• Το «Απαγορεύεται το ομιλείν» (Μεταίχμιο, μετάφραση Τερέχα Βεκιαρέλλη) του σχεδόν αιωνόβιου Σλοβένου Μπόρις Πάχορ, ένα σύγχρονο και εξαιρετικά βαθύ μυθιστόρημα για την ξενοφοβία και την αυθαιρεσία της εξουσίας.
• Ασφαλώς το «Βία, έξι λοξοί στοχασμοί» (Scripta, μετάφραση Νεκτάριος Καλαϊτζής) του ανατρεπτικού Σλοβένου στοχαστή Σλάβοϊ Ζίζεκ, γεμάτο προκλήσεις, ευφυείς παρατηρήσεις για την παγκοσμιοποίηση και τον καπιταλισμό και αυθεντικές ιδέες περί του «Quo vadis, σύγχρονε άνθρωπε».
• Δεν γίνεται να μη διαβάσω την «Ταπείνωση» (Πόλις, μτφ. Κατερίνα Σχινά) του Φίλιπ Ροθ: καίτοι προβλέψιμος, μιας και σχεδόν όλα του τα βιβλία έχουν ελατήριο τις ίδιες εμμονές, ο Ροθ εξακολουθεί νε με γοητεύει με την αμεσότητα του λόγου του, αλλά κι εκείνο το εκρηκτικό μείγμα τόλμης και σαρκασμού.
• Σίγουρα της Ελισάβετ Αρσενίου τη «Ρητορική της ουτοπίας - Μελέτες για τη μετάβαση στη νέα πρωτοπορία» (ύψιλον / βιβλία) για τη δεκαετία του ’30, το ελληνικό υπερρεαλισττικό όραμα της απελευθέρωσης (που έμεινε από λάστιχο) και τις νεοπρωτοποριακές αντιλήψεις του οιονεί διδάσκοντος Εμπειρίκου.
• Τέλος δεν γίνεται να μην πάρω μαζί μου το τελευταίο βιβλίο του Δημήτρη Νόλλα «Ο καιρός του καθενός» (Καστανιώτης). Δεν ξέρω περί τίνος πρόκειται, αλλά καταλαβαίνω ότι με περιμένει μια Ελλάδα όπου κάνουμε ό,τι μπορούμε για να πηγαίνουν τα πράγματα απ’ το κακό στο χειρότερο. Τέλος πάντως, ό,τι και να γράψει ο Νόλλας πρέπει να διαβάζεται αμέσως χωρίς δεύτερη σκέψη.
Γιώργος Γλυκοφρύδης (Συγγραφέας)
• «Μεταξύ σφύρας και Αλιάκμονος», Γιώργος Σκαμπαρδώνης (εκδ. Ελληνικά Γράμματα). Για μια αληθινά πανέξυπνη συλλογή διηγημάτων από ένα συγγραφέα με μια αληθινά πανέξυπνη γραφή και όχι μόνο. Εκπληκτικό...
• «Η Εβραία νύφη», Νίκος Δαββέτας (εκδ. Κέδρος). Για την πιο δύσκολη καταβύθιση σε μια δύσκολη ανθρώπινη ψυχή με το πιο δύσκολο παρελθόν του κόσμου.
• «Αμερικανική φούγκα», Αλέξης Σταμάτης, (εκδ. Καστανιώτη). Για τη φυγή από παντού και σε όλα τα επίπεδα.
• «Η λήθη», Νίκος Βλαντής (εκδ. Κέδρος). Για μια απόλυτη άλλη πραγματικότητα με τους σημαντικότερους συγγραφείς του κόσμου. Το σημαντικότερο ελληνικό SF που έχω διαβάσει έως σήμερα.
• «Ιντόρου», Γουίλιαμ Γκίμπσον (εκδ. Κάκτος). Από το συγγραφέα που εμπνεύστηκε τον όρο κυβερνοχώρος, ένα από τα σημαντικότερα μυθιστορήματα SF στην παγκόσμια λογοτεχνία.
Η στοίβα στο κομοδίνο μου έχει αρχίσει και υψώνεται απειλητικά. Για τις καλοκαιρινές διακοπές θα πάρω μαζί μου μυθιστορήματα και βιογραφίες. Εννοείται ότι θα έχω και πολλά χειρόγραφα από νέα παιδιά, που μου στέλνουν προς αξιολόγηση στις εκδόσεις Τετράγωνο.
• Νίκος Διακογιάννης, «Καθρέφτες στο χώμα» (εκδ. Αρμός)
• Βέρνερ Βάλντμαν, «Βιρτζίνια Γουλφ, ιδιοφυής και μόνη» (εκδ. Μελάνι)
• Ε.Μ. Φόρστερ, «Μωρίς» (εκδ. Καστανιώτη)
• Κατρίν Σιγκυρέ, «Διάσημες γυναίκες στο ντιβάνι του ψυχαναλυτή» (εκδ. Ενάλιος)
• Μαριάνα Κορομηλά, «Ευτυχισμένος που έκανε το ταξίδι του Οδυσσέα» (εκδ. Άγρα)
Μισέλ Φάις (Συγγραφέας)
Όταν επί έξι συναπτά καλοκαίρια (από το 2004) διαβάζεις ψυχαναγκαστικά –και στις παραλίες– βιβλιογραφία εμφυλιοπολεμικής και μετεμφυλιωτικής περιόδου («Πορφυρά γέλια» γαρ), περιμένεις σα μάνα εξ ουρανού τη θερινή αναγνωστική ραστώνη. Το χτικιό τυπώνεται τον Οκτώβριο, κι ο χτιακιάρης αναφωνεί φτου, ξελευθερία! Θα ήθελα λοιπόν να προλάβω να διαβάσω στη Σχοινούσα, στην Αμοργό κι εν πλω:
• Ολοκληρωμένη την τριλογία του λατρεμένου Ντανίλο Κις («Πρώιμα βάσανα», «Κήπος», «Κλεψύδρα», εκδ. Κέδρος). Ο μαγικός βαλκανικός ρεαλισμός του, το λοξό αυτοβιογραφικό του βλέμμα και το μαύρο εβραϊκό του χιούμορ με καθηλώνουν.
• Τα συγκινητικά δοκίμια του Pierre Hadot «Πλωτίνος ή απλότητα του Βλέμματος» (Αρμός) και «Σωκράτους εγκώμιον» (Εξάντας).
• Να ξαναδιαβάσω (χούι που με πιάνει ανά διετία-τριετία) τη μακρά, ερεθιστική συνέντευξη του Ρενέ Ζιράρ «Κεκρυμμένα από καταβολής» («Γ.Α. Κουρής», είναι εξαντλημένο μην το αναζητήσετε).
• Το επίκαιρα ζέον και γλαφυρά βαθύ «Αδιανόητο τίποτα» του Στέλιου Ράμφου (Αρμός). Τώρα ειδικά που, στο βρασμό της κρίσης, κατανούμε ότι η πνευματική κατάπτωση έχει προηγηθεί και έχει προετοιμάσει τη λογιστική κατάπτωση, πολιτική κτλ.
• Το αιχμηρό δοκίμιο «Χριστιανοί στον δημόσιο χώρο» (Εστία) του Σταύρου Ζουμπουλάκη. Ένας μαθητής του Λεβινάς αφηγείται με παρρησία την κάθοδο της πίστης στην αγορά.
• Τα μυθιστορήματα «Άγγελος της πείνας» (Καστανιώτης) της καλής νομπελίστριας Χέρτα Μύλερ και τη συναρπαστική νέκυια «Χαμένοι» (Πόλις) του Ντανιέλ Μέντελσον.
• Από ελληνικά θα πάρω μαζί μου εκκρεμότητες/ενοχές από τη σοδειά του χειμώνα· τα τελευταία βιβλία των: Παπαδημητρακόπουλου («Ο θησαυρός των αηδονιών», Γαβριηλίδης), Γαλανάκη («Φωτιές του Ιούδα, στάχτες του Οιδίποδα», Καστανιώτης), Δημητρίου («Τα ζύγια του προσώπου», Πατάκης), Δαββέτα («Εβραία νύφη», Κέδρος), Ατζακά («Κάτω από τις οπλές», Άγρα) και του πρωτοφανέρωτου Κυρκιντάνου («Το κρασί του Ντάρμου», Βιβλιόραμα).
Το θεατρικό έργο του Μ. Φάις «Πέστροφα Δουνάβεως» θα παίζεται στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Φιλίππων, 12-16 Ιουλίου
Tα τελευταία βιβλία του Χ. Κάσδαγλη «Σπλιτ!» και «Το γαμώτο ενός παναθηναϊκού» κυκλοφορούν από τις εκδ. Καστανιώτη
Λένα Διβάνη (Συγγραφέας)
Θα αρχίσω το καλοκαίρι μου από το τέλος ως ανάποδο άτομο που είμαι. Οπότε θα διαβάσω τη «Νάντια» του Μπρετόν ξανά και ξανά και ξανά και ξανά. (Γιατί; Τι γιατί; Ξέρετε εσείς...)
• Μετά θ’ αποχαιρετίσω την παλιά μετάφραση του «Φύλακα στη Σίκαλη» περιμένοντας την καινούργια από την Τζένη Μαστοράκη.
• Θα συνεχίσω μ’ έναν άλλον αγαπημένο μου συγγραφέα, τον Ρίτσαρντ Φορντ, «Η χώρα όπως είναι» (εκδ. Πατάκη) – αυτό είναι τεράστιο, πάει το ένα δεκαήμερο. Μετά μπορεί να μου ξανανοίξει την όρεξη να διαβάσω πάλι τον υπέροχο μίνιμαλ «Αθλητικογράφο» του.
• Ακολουθεί το καινούργιο του Φίλιπ Ροθ «Ταπείνωση» (εκδ. Πόλις) – γιατί ο Φίλιπ είναι η συνήθεια που έγινε λατρεία!
• Έχω ήδη αρχίσει το δοκίμιο του Κάρτερ «Ο ερωτευμένος Προυστ» (εκδ. Μεταίχμιο), που είναι πολύ καλογραμμένο για δοκίμιο (κι έχει και λίγο κλειδαρότρυπα...), επειδή είμεθα φαν του ξαπλωμένου εστέτ και των ανθισμένων ερώτων του.
• Λέω να κλείσω με «Δικτυωμένο εαυτό» του Ντέιβιντ Γουάιντερ (εκδ. Τόπος), μπας και καταλάβω πώς εγκλωβίστηκα εκουσίως στο φαντασιακό κλουβί του διαδικτύου (και είναι και ωραία έκδοση).
• Υστερόγραφο: στην αρχή της κάθε μέρας μία ιστοριούλα από τις «Γυναίκες» του Μιχάλη Γκανά (μικρή ή μικρότερη) για καλημέρα!
Tο τελευταίο βιβλίο της Λ. Διβάνη «Ένα πεινασμένο στόμα» κυκλοφορεί από τις εκδ. Καστανιώτη
Αλέξης Σταμάτης (Συγγραφέας)
• «Ο καιρός του καθενός» του Δημήτρη Νόλλα (εκδ. Καστανιώτη), ένα εξαιρετικό βιβλίο από ένα μάστορα της μικρής φόρμας.
• «Η επιστροφή του χούλιγκαν» του Νόρμαν Μανέα (εκδ. Καστανιώτη), τα απομνημονεύματα του Ρουμάνου συγγραφέα γραμμένα ως μυθιστόρημα.
• «Το γαμώτο ενός παναθηναϊκού» του Χριστόφορου Κάσδαγλη (εκδ. Καστανιώτη), για να γνωρίζουμε και τα ντεσού του αντιπάλου…
• «Το νόημα» της Έλενας Μαρούτσου (εκδ. Κέδρος), ένα βιβλίο για τον «Άλλο» από μια πολύ ενδιαφέρουσα συγγραφέα.
• «Σναφ» της Ελένης Γιαννακάκη (εκδ. Εστία), το νέο βιβλίο μιας συγγραφέως με εντελώς σύγχρονο «δακτυλικό αποτύπωμα» και υψηλό ένστικτο φιξιόν.
• «Ποιος θυμάται τον Αλφόνς» του Κώστα Ακρίβου (εκδ. Μεταίχμιο). Η ιστορία του Αλφόνς Χοχλάζουμε που έζησε στο Πήλιο και έγινε θρύλος στην Ευρώπη.
Tο τελευταίο βιβλίο του Α. Σταμάτη «Θρυλικές ιστορίες» κυκλοφορεί από τις εκδ. Καστανιώτη
Θα έπαιρνα μαζί στις διακοπές το «Σμήνος» του Σέτσινγκ Φρανκ, εκδ. Καστανιώτη (περιβαλλοντικού τύπου επιστημονική φαντασία), γιατί το είχα διαβάσει κάποιο προηγούμενο καλοκαίρι και το χάρηκα πολύ καθώς έβλεπα πανέμορφα τοπία χαρακωμένα από επεμβάσεις αναπτυξιακές, καθώς άκουγα jet ski και φουσκωτά να οργώνουν τη θάλασσα και... τα νεύρα μου. Οι εικόνες καταστροφής ξυπνούσαν μια απολαυστικά κακεντρεχή διάθεση για το ανθρώπινο είδος το οποίο λειτουργεί σαν κακομαθημένο παιδί που τα θέλει όλα, τώρα... όπως πασχίζουν να μας πείσουν οι εταιρείες επικοινωνιών, στοχεύοντας στα πιο ποταπά ένστικτα νεοπλουτισμού και έλλειψης ευγένειας των Ελλήνων.
Έρση Νιαώτη (Ηθοποιός)
Τα «Σημειωματάρια» του Αλμπέρ Καμί (εκδ. Εξάντας), για να ξυπνήσουν οι γεύσεις και οι μυρωδιές με το πρώτο ποτό της ημέρας. Δεν φεύγω, όμως, χωρίς να υπάρχουν στην τσάντα μου «Οι Διακοπές του Μικρού Νικόλα». Είναι η ανάμνηση της παιδικής ηλικίας.
Η Έ. Νιαώτη θα βρίσκεται σε νησιωτική περιοδεία με τη «Θαυμαστή Μπαλωματού» του Λόρκα
Άρης Χατζηστεφάνου (Δημοσιογράφος)
Πολεμικός ανταποκριτής χωρίς κάμερα, φωτογραφική μηχανή ή έστω ένα κασετοφωνάκι δεν υπάρχει. Ή τουλάχιστον δεν υπήρχε μέχρι τη στιγμή που έκανε την εμφάνισή του ο Τζόε Σάκο για να δημιουργήσει μια νέα κατηγορία δημοσιογραφίας: Ρεπόρτερ - σκιτσογράφος! Μετά το “Palestine” και το “Safe Area Gorazde”, επέστρεψε με το “Footnotes in Gaza” και δίνει για μια ακόμη φορά μαθήματα δημοσιογραφίας και αισθητικής. Λίγο βαρύ ως βιβλίο (λόγω και του σκληρού εξωφύλλου) όχι όμως και ως ανάγνωσμα. Οι ιστορίες από τη «μεγαλύτερη φυλακή του κόσμου» παρουσιάζονται με μυθιστορηματική πλοκή και χωρίς την ψευδο-αντικειμενικότητα των κραταιών μέσων ενημέρωσης. Ένα κόμικ με άποψη και πολλή έρευνα. Αυτός τουλάχιστον κατάφερε να φτάσει στη Γάζα.
Το «Μαγικό Βουνό» του Τόμας Μαν, εκδ. Εξάντας, γιατί είναι ο πιο συγκινητικός αποχαιρετισμός στο απλό σύμπαν της νεότητας. Μια άνοδος στον Άδη της σκέψης, των ανθρώπινων ψυχών, των ερωτήσεων. Η πρώτη διαλεκτική συνάντηση με τη Ζωή, που πέφτει πάνω σου στους διαδρόμους του σανατορίου και σου θέτει πιεστικά το ερώτημα: γιατί επιδιώκεις να την έχεις, γιατί τη θέλεις δικιά σου, μέσα σου.
Γιώργος Πάνζαρης (Μηχανικός υπολογιστών, συνιδρυτής του Athens Book)
Για όσους δεν το έχουν ήδη διαβάσει, το απίθανο «Οι περιπέτειες του Κάβαλιερ και του Κλέι» του Μάικλ Σαμπόν (εκδ. Λιβάνη). Μια πολύ όμορφη ιστορία ενηλικίωσης, περιπέτειας και –κυρίως– αποδράσεων, γεμάτη απολαυστικές ιστορικές και ποπ κουλτούρας αναφορές: Νέα Υόρκη των 40s, κόμικς, αντιναζισμός, σουινγκ, pulp λογοτεχνία, αμερικανική μυθολογία. Ο Σαμπόν διαβάζει πολύ και γράφει υπέροχα. Αντίδοτο στη μεταμουντιαλική κυριακίλα και νομίζω ιδανικό ανάγνωσμα για καλοκαίρι στην Αθήνα του 2010.
