Τετάρτη πρωί στην Ομόνοια. Δοκιμάζουμε να κυκλοφορήσουμε σαν δύο τυπικές Αθηναίες που ανησυχούν για τη γρίπη: φορώντας μάσκες. Οι αντιδράσεις των περαστικών πολλές, αλλά κυρίως μία: τρόμος και διακριτική απέχθεια.
Εσύ… φοβάσαι τη γρίπη;
Η Αθήνα με γρίπη
Σκηνή 1
Η Γ΄ Σεπτεμβρίου είναι πλημμυρισμένη από κόσμο. Η αλλοδαπή κυρία με τα σπαστά ελληνικά, από όλο αυτό το πλήθος, διαλέγει εμάς –τις μοναδικές δύο με μάσκες– για να μας ρωτήσει: «Πώς τα πάει Βίκτωρος Ουγκώ, παραγκαλώ;».
Στην Τράπεζα, για να αποφύγουμε δυσάρεστες παρεξηγήσεις, μπαίνουμε με τις μάσκες κατεβασμένες. Ο υπάλληλος ασφαλείας μάς ρίχνει εξ αποστάσεως ματιές αλλά δεν μας ενοχλεί. Τελικά δεν μας συνέλαβαν για ληστεία, όπως αρχικά φοβηθήκαμε. Ωστόσο η σειρά μας δεν έφτασε ποτέ. Είχαμε το νούμερο 320. Η οθόνη κόλλησε στο 318.
Σκηνή 3
Hondos Center. Σε εμφανή σημεία, σε κάθε όροφο, υπάρχουν stands γεμάτα με εκατοντάδες μαντιλάκια Dettol και μπουκαλάκια με αντισηπτικά υγρά – σε πάρα πολλά χρώματα και μυρωδιές. Μα τι είναι; Πρέπει να τα ταιριάζουμε με τα ρούχα μας; Επιγραφή στην είσοδο: «Μεγαλύτερη ποικιλία σε αντισηπτικά στο 2o όροφο»…
Στο ταμείο του Hondos Center. Η πωλήτρια είναι πολύ εξυπηρετική, φιλική και διακριτική, αλλά όχι και όλοι οι πελάτες. Κάποιοι άλλαζαν μέχρι και σειρά στο ταμείο για να μην είναι κοντά μας…
ΑΚΟΥΣΑΜΕ
Στα Starbucks
«Εγώ την έχω περάσει τη γρίπη» (Νεαρή στη φίλη της, μόλις μας αντικρίζουν στο διπλανό τραπέζι)
Αρχές Αιόλου
«Κάνατε εμβόλιο; Κά-να-τε ΤΟ ΕΜ-ΒΟ-ΛΙ-Ο;» (Συνδυασμός αγωνίας, απορίας και περιέργειας από περαστικό κύριο)
Στην Ομόνοια
«Μαμά, μαμά, η κυρία φοράει τη μάσκα για τη γρίπη!» (Ενημερωμένο κοριτσάκι)
«Κορίτσια, μπορώ να έχω κι εγώ ένα αντισηπτικό μαντιλάκι; Με τόση βρομιά εδώ… Αυτά τα Ντετόλ από το φαρμακείο είναι τα καλύτερα, να ξέρετε» (Ενημερωμένη κυρία που μας κατανοεί και μας ζητάει πολεμοφόδια)
Στο μετρό Ομόνοια, τσαντισμένος νεαρός
- Γιατί φοράτε μάσκες; Έχετε τη γρίπη;
- Όχι, αλλά με τόσο κόσμο μέσα στο μετρό… Ποτέ δεν ξέρεις!
- (έξαλλος) Άντε, ρε! Αφού δεν την έχετε! Βγάλτε τις, ρε!
22°
