Ταξιδια

Η Πάρος της συγγραφέως Γιώτας Γουβέλη

Πού αλλού θα μπορούσα να εμπνευστώ, αν όχι σ’ αυτόν το μαγευτικό τόπο.

32014-72458.jpg
A.V. Guest
ΤΕΥΧΟΣ 622
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
363111-751081.jpg

Πάρος: Η Γιώτα Γουβέλη γράφει για το αγαπημένο της νησί στην Athens Voice

Δεν πρωτοπήγα μόλις αποφοίτησα από το λύκειο, όπως κάνουν οι τωρινοί μαθητές. Πήγα πολύ αργότερα. Όταν το καράβι πλησίαζε στο λιμάνι της Παροικιάς, τη στιγμή που πρωτοαντίκρισα τις μακριές, ήπιες κορυφογραμμές λουσμένες στο καθηλωτικό κυκλαδίτικο φως, ήξερα πως μόλις συνάντησα έναν αστέρευτο έρωτα. Ρίζωσα εκεί τα καλοκαίρια, βυθίστηκα στα θεϊκά νερά της, έγινα σαν αστακός από τον ήλιο της, σεργιάνισα με τις σαγιονάρες στα σοκάκια της, ήπια (παραήπια) στα ατμοσφαιρικά μπαράκια της, χόρεψα στα νυχτερινά πάρτι στις παραλίες της. Κι έγραφα, έγραφα, έγραφα… Πού αλλού θα μπορούσα να εμπνευστώ, αν όχι σ’ αυτόν το μαγευτικό τόπο. Κουβαλούσα το λάπτοπ από τον Φάραγγα στον Κριό κι από τη Σάντα Μαρία στον Παρασπόρο κι έγραφα, σηκώνοντας τα μάτια κάθε λίγο για να ρουφήξω τις ατελείωτες ομορφιές του τοπίου της, τη στραφταλιστή θάλασσα, το απίστευτο ηλιοβασίλεμα, τα κοφτερά βράχια που κούρνιαζαν τα γλαροπούλια.

Το δεκαπενταύγουστο είχε πλέον άλλο νόημα για μένα. Ως τότε, ήταν απλώς η μέρα που γιόρταζα (μαζί με τη μισή Ελλάδα). Τώρα είναι βραδιές μυσταγωγίας στην αυλή της Εκατονταπυλιανής που πλημμυρίζει θεϊκές νότες από τα κονσέρτα των βιρτουόζων, είναι φασαριόζικα, πολύχρωμα πυροτεχνήματα πάνω από την κληματαριά του Άλμπατρος, ενώ τρώμε και πίνουμε για να μου ευχηθούμε τα χρόνια πολλά ανήμερα της Παναγίας, είναι μέρες και νύχτες που σε κάνουν να πιστεύεις στα θαύματα. Αγνωστικίστρια ως τότε, πίστεψα στο θαύμα. Στις δύσκολες στιγμές μου (και ήταν κάμποσες σ’ αυτά τα δεκαπέντε χρόνια που γίνομαι Παριανή τα καλοκαίρια) στράφηκα στο νησί μου με ελπίδα κι αυτό με βοήθησε, δικαίωσε την πίστη μου στη θαυματουργή του δύναμη. Εκεί μεγάλωσα τα –τρία ζωή να ’χουν– παιδιά μου (η μαμά μου λέει πως τα παιδιά «ξεπετάγονται» το καλοκαίρι), εκεί έγραψα τα βιβλία μου –εφτά, ζωή να ’χουν κι αυτά–, εκεί έχω τις πιο ακριβές καλοκαιρινές μου αναμνήσεις. Στην Πάρο μου, το νησί της καρδιάς μου.    

* Η Γιώτα Γουβέλη είναι συγγραφέας. Το τελευταίο της βιβλίο «Ματωμένα εντελβάις» κυκλοφορεί από τις εκδ. Διόπτρα.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ