Ένας τύπος, που θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του, εμφανίζεται ενώπιον των Γερμανικών αρχών. Κρατά στα χέρια του ένα CD-ROΜ, το οποίο θέλει να τους πουλήσει για δυόμισι εκατομμύρια ευρώ. Γιατί τόσο ακριβά; Διότι ο τύπος είναι πρώην τραπεζίτης από την Ελβετία και το CD-ROM περιέχει τα (κλεμμένα;) πλήρη στοιχεία για 1.500 πάμπλουτους Γερμανούς με καταθέσεις σε ελβετικές τράπεζες, οι οποίοι φοροδιαφεύγουν, ζημιώνοντας το κράτος με ποσά πολλαπλάσια των 2,5 εκ..
Και τώρα; Τώρα η Γερμανία ξύνει αμήχανα το κεφάλι της: Είναι το γερμανικό κράτος κλεπταποδόχος αν αγοράσει τα στοιχεία; Ή μήπως αυτό είναι ακριβώς που πρέπει να γίνει, για να εισρεύσουν εκατομμύρια στα κρατικά ταμεία σε χαλεπούς καιρούς και να τιμωρηθούν οι κλέφτες με τα λευκά κολλάρα;
Δεν είναι η πρώτη φορά που αυτό συμβαίνει. Πριν από δύο χρόνια, ένας άλλος τύπος εμφανίστηκε πάλι, με ένα CD-ROM στα χέρια, αυτή τη φορά από τις τράπεζες του Λίχτενστάιν. Τότε, το αγόρασαν για 5 εκατομμύρια ευρώ. Τα στοιχεία οδήγησαν σε μια λίστα 160 μεγαλο-φοροφυγάδων, με επιφανέστερο τον Διευθύνοντα Σύμβουλο των Γερμανικών Ταχυδρομείων, Κλάους Τσουμβίνκελ. Ωστόσο, όταν αντίστοιχος πληροφοριοδότης εμφανίστηκε ενώπιον του Γαλλικού κράτους, εκείνο αρνήθηκε να χρησιμοποιήσει τα στοιχεία.
Η Μέρκελ δήλωσε ξερά: «Αν ισχύει ότι αυτά τα στοιχεία είναι πραγματικά, τότε πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να έρθουν στα χέρια μας». Στο ίδιο μήκος κύματος και ο εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, Μίκαελ Όφερ: «Δεν έχουμε πάρει την απόφαση ακόμα, αλλά θα βασιστούμε στο προηγούμενο του Λίχτενστάιν». Η ελβετική κυβέρνηση προσπάθησε να το αποτρέψει με πιέσεις, χωρίς αποτέλεσμα.
Τελικά, τί είναι ηθικό και τι είναι νόμιμο σ’ αυτή την υπόθεση; Να ενθαρρύνεις την κλοπή προσωπικών δεδομένων και να λειτουργήσεις ώς κράτος-κλεπταποδόχος; Ή να αξιοποιήσεις μια πολύτιμη πληροφορία από παράνομη πηγή (γεγονός που αποτελεί συνήθη πρακτική και κανόνα σε εξιχνιάσεις εγκληματικών ενεργειών, τρομοκρατικών οργανώσεων κα.) και να τιμωρήσεις εκείνους που κλέβουν τον ιδρώτα του γερμανικού λαού;
Και τέλος: Υπάρχει κανένας πρώην τραπεζίτης της Ελβετίας που να έχει την αντίστοιχη λίστα των Ελλήνων μεγαλοκαταθετών και θέλει να την μοσχοπουλήσει; Αν ναι, ας εμφανιστεί ενώπιον του υπουργού Οικονομίας, Γιώργου Παπακωνσταντίνου. Στη δική μας περίπτωση – και με δεδομένη τη μάστιγα της φοροδιαφυγής που μας ταλανίζει δεκαετίες – θα βγάλει κάποια εύκολα χρήματα και θα αναδειχθεί σε λαϊκό ήρωα. Ή σαν σύμβολο της πάλης των λαϊκών στρωμάτων κατά της πλουτοκρατίας. Ακόμα κι αν δεν μας πεί ποτέ το όνομά του, θα του στήσουμε κεντρικά στην Αθήνα το Μνημείο του Άγνωστου Καταδότη...
22°
