Άνδρος: O Αχιλλέας Χαρίτος γράφει για το αγαπημένο του νησί στην Athens Voice
Άνδρος: Κάθε φορά που το πλοίο με αφήνει στο Γαύριο (το λιμάνι του νησιού) και παίρνω το δρόμο για τη Χώρα, η ίδια σκέψη έρχεται πάντα: πόσο όμορφο είναι αυτό το νησί, πόσο ιδιαίτερο και πόσο πολύ δεν μοιάζει με κανένα άλλο. Νερά, πηγές και ρέματα υπάρχουν παντού και η βλάστηση μεγάλη, παλιά και υπέροχη, αγκαλιάζει και κρύβει τα χωριά με την ιδιαίτερη και σπάνια αρχιτεκτονική, διαφορετική από των άλλων νησιών. Η ναυτιλία ήταν για πάρα πολλά χρόνια η βασική ασχολία των κατοίκων, με αποτέλεσμα οι άντρες να ταξιδεύουν και οι γυναίκες να κρατούν τις οικογένειες και τις περιουσίες. Έτσι, λοιπόν, τα σπίτια είναι χτισμένα με τα υλικά που υπάρχουν στο νησί, σε ένα συνδυασμό τοπικής αρχιτεκτονικής με επιρροές από άλλους πολιτισμούς και επιπλωμένα με αντικείμενα από όλο τον κόσμο (αγγλικές τραπεζαρίες, γαλλικές κομόντες, ιταλικά φωτιστικά, ήταν πράγματα που δεν έλειπαν από την καθημερινότητα). Όλα αυτά μελετημένα σοφά και καμωμένα με μόχθο, σκέψη και γνώση. Βέβαια, οι μεγάλες απουσίες διαμόρφωσαν και τον «κλειστό» χαρακτήρα των κατοίκων.
Σύμφωνα με τις διηγήσεις των ντόπιων, στο νησί υπήρχε μόνον ένα καφενείο, στον πλάτανο της Χώρας, και αυτό μόνο για τους άντρες, όταν εκείνοι επέστρεφαν από τα ταξίδια τους και άνοιγαν τα πατζούρια των σπιτιών που κατά την απουσία τους έμεναν κλειστά. Αποτέλεσμα αυτής της νοοτροπίας είναι ότι οι άνθρωποι δεν θέλουν να τους ενοχλεί κανείς, αλλά δεν ενοχλούν επίσης κανέναν.
Το νησί δεν είναι αυτό που θα έλεγε κάποιος κοσμοπολίτικο. Έχει μια υπερηφάνεια και μια αρχοντιά περασμένη στο DNA των κατοίκων. Καλά όλα αυτά, θα σκεφτεί κάποιος, αλλά γιατί να κάνει κανείς τις καλοκαιρινές του διακοπές στην Άνδρο;
Ο λόγος είναι πολύ απλός. Το νησί είναι μεγάλο, πανέμορφο και έχει πάρα πολλές παραλίες. Κατά τη γνώμη μου, το Αιγαίο είναι η ωραιότερη θάλασσα του κόσμου και τα ωραιότερα νερά του τυλίγουν την Άνδρο. Το νερό είναι δροσερό και απίστευτα διαυγές. Ο βυθός προσφέρεται για εξερεύνηση και είναι ο ωραιότερος που έχω δει. Οι παραλίες έχουν μια απίστευτη ποικιλία, μικρές, πολύ μικρές, μεγάλες, αμμώδεις, βραχώδεις, με βότσαλα, με ρυάκια, προσφέρονται για όλα τα γούστα. Ο αέρας, όταν υπάρχει, είναι δυνατός (όχι περισσότερο από εκείνον της Μυκόνου, της Πάρου ή της Τήνου), όμως εδώ λόγω ποσότητας και πολυμορφίας υπάρχει πάντα η ιδανική λύση. Ένα άλλο χαρακτηριστικό του νησιού είναι τα παλιά μονοπάτια που συνδέουν μεταξύ τους τα χωριά. Παλιά ήταν ο μόνος τρόπος επικοινωνίας με τα άλογα και τα γαϊδουράκια. Τώρα έχουν καθαριστεί και συντηρηθεί από κάποιο σύλλογο και προσφέρονται για μαγικές εξερευνήσεις. Εδώ θα μπορούσα να αναφέρω τις αγαπημένες μου παραλίες, όμως δεν έχουν όνομα, γιατί είναι μικρές ανακαλύψεις καθημερινών διαδρομών.
Έτσι, λοιπόν, ο ιδανικός τρόπος να περάσει κάποιος τις διακοπές του είναι αυτοκίνητο και χάρτης. Οι διαδρομές είναι κομμάτι των διακοπών, ευχάριστες και γεμάτες εκπλήξεις –μπορεί τον Αύγουστο να συναντήσεις σύννεφα στη Βουρκωτή και να χρειαστεί να οδηγήσεις με φώτα ομίχλης και ορατότητα στα 2 μέτρα ώσπου να ξαναβγείς στον ήλιο–, τα γεράκια και οι γλάροι σού κάνουν παρέα στη διαδρομή που μπορεί να κρατήσει από μισή μέχρι μια ώρα. Το αποτέλεσμα, όμως, σε αποζημιώνει πάντα.
Το βράδυ στη Χώρα υπάρχει κινηματογράφος που παίζει άλλο έργο κάθε μέρα (έτσι βλέπεις ό,τι έχασες το χειμώνα). Τα εστιατόρια της χώρας είναι πολύ καλά και προσφέρουν ποικιλία φαγητών για όλα τα γούστα. Ο Νόνας είναι εξαιρετικό μεζεδοπωλείο και όχι μόνο, τα Σκαλάκια για μαγειρευτό φαγητό, η Ταβέρνα στον Πλάτανο κλασική ελληνική, ο Ναυτικός Όμιλος για φαγητό όπως στα αθηναϊκά εστιατόρια και λίγο έξω από τη Χώρα η Ασημόλευκα, η Ταβέρνα στα Γιάλια και ο Περτέσης είναι παραδοσιακές ντόπιες ταβέρνες με πολύ καλό φαγητό.
Παραλίες: Άχλα, Ζόρκος, Βόρη (έχει το ναυάγιο), της Γριάς το Πήδημα
Φαγητό: (εκτός χώρας) Ζοζέφ, στην Πιτροφό.
Βόλτες: Μονή Παναχράντου (φροντίστε να συναντήσετε τον ηγούμενο), Στενιές (ψάξτε το εργοστάσιο μακαρονιών), Συνετί-Κοχύλου (μονοπάτι καταπληκτικό), Πιθάρα (πηγή με καταρράκτη στα Αποίκια), Παλαιόπολη (κολυμπάς και βλέπεις τον αρχαίο λιμενοβραχίωνα)
13°
