Νίκος Βανδώρος: Ο καλλιτέχνης πάντα ολοκληρώνεται με το θάνατό του. Ή νωρίτερα, με το θάνατο άλλων.
Γιατι γυμνά;
Το “Girl next door” ήταν το πρώτο μου βιβλίο, το 2001. Η αναφορά μου στο γυμνό. Μέσα στη δεκαετία που ακολούθησε, ανακάλυψα το σκηνοθετικό κομμάτι της εικόνας. Το γυμνό ήταν πάντα η πρόφαση, αλλά το κορμί ήταν συμπληρωματικό στη τελειωτική εικόνα.
Γιατί αίμα;
Ο καλλιτέχνης πάντα ολοκληρώνεται με το θάνατό του. Ή νωρίτερα, με το θάνατο άλλων.
Ισχύει ένας άλλος κόσμος, χωρίς βαρύτητα. Είναι εικόνες μπαλέττου, με καθημερινά, απλά σώματα τα οποία αιωρούνται. Η αντανάκλαση μέσα από το νερό, σε σχέση με την επιφάνεια δίνει μια οπτική διαστροφή.
Τελικά, το σώμα φεύγει, μένει το σκηνικό…
Η πορεία μου, ως φωτογράφος γυμνού, μου έμαθε να εκτιμώ τον περιβάλλοντα χώρο, το κινηματογραφικό κάδρο. Να δώ την εικόνα μόνη της, χωρίς το γυμνό σώμα, χωρίς την πρόφαση. Ο χώρος από μόνος του παράγει δυνατά συναισθήματα.
Η έκδοση του δεύτερου βιβλίου, που είναι η συνέχεια και η ολοκλήρωση του πρώτου, με τίτλο “Girl next door – The sequel”. Είναι ο κύκλος που έκλεισε. Mέσα από αυτό εκφράζω τις φωτογραφικές μου ανησυχίες με τα Ambient.
