Παιδιά, σόρι κιόλας, γεμάτα τα δέντρα πορτοκάλια, μανταρίνια, νεράντζια και λεμόνια, γιατί δεν τα μαζεύουν οι ένοικοι, ο δήμος, οι γειτονιές, και τα ψωνίζουν; Καλέ, κάνε έτσι, κόψε… Ορμάτε, αδέρφια, με τσι σκάλες… θα ’χει και γούστο!
Κατέβηκα στο «Τέχνης» και είδα τον Κιμούλη στο μονόλογο να κάνει το γέρο, χάρηκα για τα χρόνια μας, τα κουράγια μας, το νευρικό μας σύστημα και τον τσαμπουκά μας, συγκινήθηκα που ήταν τίγκα. Η πόλη υπάρχει και πάει... στο «Μίνι Σάιζ», που τρώνε καλά και φτηνά τα βραδάκια οι καλλιτέχνες και οι δημοσιογράφοι, ενεμφανίσθη κι ο τέως πρωθυπουργός, τι να πει κανείς, μετά την πρεμιέρα του Εθνικού, χαμογελαστός, σαν να μην τρέχει τίποτα, χάλια! Η Άντα συμπαθέστατη, τι να κάνει κι αυτή, πού να τα ξέρει όταν τον παντρεύτηκε. Είδα και το «Αμάν Αμήν» του Ξαρχάκου στη Σαλόνικα, με την Ντάλη, τη Σουλτάτου και τον Τσίγκο. Τσίγκος σούπερ, ήθελα τσίπουρο και τσιγάρα και δεν γινότανε, κάπνισα στη ζούλα στο θεωρείο του Βασιλικού, τι να κάνει κανείς όταν ακούει τα μαστουροτράγουδα. Χτες στο «Σιγά τα αίματα» ήρθαν ο Θοδωρής Αντωνίου με το γιο του Γουίλιαμ, που γράφει ωραιότατη μουσική ο πιτσιρικάς, τι τιμή, μαέστρο μου, και ο Κώστας Αρβανίτης με τη θεά Τζίνα, και είπαμε πολλά μετά για το σύστημα, τους συστημικούς και τα γαμώ τα υπουργεία μας, τις φυλακές και την κρίση… κάτι θα κάνουμε τις Τετάρτες του Φλεβάρη με την Αγλαΐα Παππά και τη Σπείρα, έτσι για να στεγαστούν οι άστεγοι. Χτες ερρίφθη ο κύβος κνορρρρ, νοστιμότατος, θυμωμένος και τρυφερός προβλέπω… see more.
Αμ, όταν τα ’λεγα εγώ με βάζανε μπλακ λιστ οι δελφίνοι του Πασόκ στις κανάλες και στα εντυπάκια (κι είχα μια σκασίλα), τώρα να σας δω, γουρούνες, ευκαιριακές πασοκτζούδες (γιατί τις πιστές τις τιμώ, αλλά δεν τις συμμ-ν-ερίζομαι), τρισάλθιες πεινγκρολατζούδες με ολίγα, για πινάκιον φακής που λέει ο λόγος, ποιος μαύρος Kαιάδας θα σας καταπιεί, και μη μου κουνηθεί καμία για αιφνίδια σαμαρίκια (είναι γνωστές αυτές οι χαμαιλεόντισσες) γιατί θα τη δώσω δημόσια αυτή και όλες τις δημοκρατικές της τις δυνάμεις. Ουστ, ταναγραίες. Ασταδιάλα… (από το «Σιγά τα αίματα», λόγια της Κλυταιμνήστρας), αχαχαά, γεια σου ήρωα Μουστάκα). Πάντως, η συμπεριφορά μας δεν είναι σε κρίση. Είμαστε όλοι μια χαρά. Και η Αθήνα και κρύα είναι ηλιόλουστη.
Ειδοποιώ εκ μέρους των συναδέλφων μου δημιουργών το ΥΠΠΟ για τη διαβούλευση περί πνευματικής ιδιοκτησίας (παγκόσμιο δικαίωμα κατοχυρωμένο!), κάτω τα χεράκια σας από τα πνευματικά δικαιώματα, δεν θα κανονίζει κανείς άλλος την τιμή μας εκτός από μας τους ίδιους. 3.000 χρόνια πολιτισμού δεν θα τα καταπιούν οι τράπεζες και τα ξενοδοχεία. Θα ξυπνήσoυν ο Άδης, ο Ζαμπέτας, ο Χιώτης, ο Αττίκ, ο Τσιτσάνης, ο Χατζιδάκις, ο Λοΐζος και οι νόμιμοι και θετοί κληρονόμοι τους και μακρινά ξαδέρφια… Στοπ.
Λατρεύω τα μωρά μου, τα λατρεύω. Καλή χρονιά, σας είπα; Σας είπα ότι το βιβλίο της Ακρίτα είναι σούπερ, και του Μανιώτη το «Τώρα», μανιφέστο του τώρα μας; Σας τα συνιστώ ανεπιφύλακτα. Φωνούλα μου, πάμε μια βόλτα στον ήλιο. Σταμ, γιορς
20°
