Συλλέκτης βινυλίων, deejay και συνιδρυτής της ολλανδικής εταιρείας Rush Hour, η οποία ξεκίνησε ως δισκοπωλείο πριν μία δεκαετία για να μετεξελιχθεί σε μία από τις πιο ουσιαστικές πλατφόρμες της σύγχρονης μουσικής σκηνής.
Ο καλεσμένος του πρώτου Counter Culture του νέου αθηναϊκού ΘΡΙ ΣΙΞΤΙ, που τρέχουν ο Δημήτρης Παπαϊωάννου μαζί με τον Paul Bennett, μιλάει στην Α.V. λίγο πριν την άφιξή του στην Αθήνα.
Πώς εξελίχθηκε το δισκοπωλείο σε μια μεγάλη μουσική πλατφόρμα παραγωγής νέων μουσικών και διαφορετικών ειδών; Με την επικοινωνία που υπήρχε με τους πελάτες και με το ιδιαίτερο ενδιαφέρον μας για τη μουσική, γενικά ήταν μια φυσική εξέλιξη των πραγμάτων και ανοίξαμε τους ορίζοντές μας.
Πώς άρχισαν όλα αυτά στα τέλη του 1997 και πώς ήταν η κατάσταση τότε; Θέλαμε να κάνουμε κάτι που νιώθαμε ότι δεν υπήρχε ή ότι δεν ήμασταν μέρος του. Για να ακουστούμε, το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε ήταν να το δημιουργήσουμε εμείς. Έτσι σύντομα φτιάξαμε μια οικογένεια από φίλους, τα μικρά πάρτι έγιναν μεγαλύτερα, κι από εκεί και πέρα άρχισαν να συμβαίνουν όλα. Η κατάσταση δεν ήταν και τόσο άσχημη στο ξεκίνημά μας, απλά δεν ήσουν εύκολα κομμάτι της. Ήταν ένα πολύ κλειστό κύκλωμα.
Πώς είναι η ολλανδική μουσική σκηνή και η μουσική σας οικογένεια σήμερα; Μου φαίνεται μικρή και ελπίζω να βελτιωθεί, αλλά νομίζω πως δεν υπάρχει η ανάγκη για την αποκάλυψη ενός ταλέντου. Θα ήθελα να είναι λίγο περισσότερο σαν τη Μεγάλη Βρετανία ή τις ΗΠΑ, αλλά αυτό φαντάζομαι έχει να κάνει και με την οικονομία, την κουλτούρα και τους κατοίκους. Ωστόσο, υπάρχει ένας συγκεκριμένος ήχος στο Άμστερνταμ. Οι ποικίλοι τρόποι παιξίματος και ακούσματος μουσικής, νομίζω, είναι κάτι που πολλοί Ολλανδοί djs μπορούν να κάνουν και να εκτιμήσουν. Ο Aard Father (Aardvarck) είναι ο αληθινός εμπνευστής της σκηνής.
Top-5; Build An Ark, “Love Prt 1” - Hudson Mohawke, Butter” - “Various - Dutch Flowers” - Anthony Shakir, “Frictionalism” - Διάφορα άλμπουμ της “Finders Keepers” ●
22°
