Ο δημοσιογράφος Χρήστος Ράπτης μιλάει στην ATHENS VOICE για το τι είναι και τι θέλει η “iefimerida” στο διαδίκτυο.
Από την έντυπη δημοσιογραφία στο διαδίκτυο. Μια βασική ομάδα σύνταξης 20 ατόμων και πολλοί εξωτερικοί συνεργάτες. Όλοι προέρχονται από τελείως διαφορετικές αφετηρίες. Στόχος να δημιουργήσουν μια παραδοσιακή εφημερίδα σε ηλεκτρονική μορφή. Μια αντίθεση που, σύμφωνα με τον Χρήστο Ράπτη, αποτυπώνεται στον τίτλο του νέου εγχειρήματός του.
Το “i’ είναι ο μεγάλος διαδικτυακός κόσμος που ανοίγεται μπροστά μας και που θεωρώ ότι θα κυριαρχήσει τα επόμενα χρόνια. Η δική μας ειδησεογραφική ιστοσελίδα μετρά μια εβδομάδα ζωής. Είναι ό,τι πιο καινούργιο. Κατά την προετοιμασία η βασική ανησυχία όλης της συντακτικής ομάδας ήταν πώς θα γίνει να μεταφέρουμε μια τόσο παραδοσιακή αξία, όπως ο έντυπος τύπος, σ’ έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία. Θέλουμε να μεταφέρουμε ένα παραδοσιακό τίτλο στο πιο σύγχρονο περιβάλλον που μπορεί να υπάρχει.
Τα πρώτα σχόλια για την αισθητική και την εμφάνιση της ιστοσελίδας; Είναι θετικά. Η αισθητική είναι απαραίτητη, είτε πρόκειται για την έντυπη είτε για την ηλεκτρονική δημοσιογραφία. Όταν κατακτήσεις τη φόρμα κατακτάς επίσης το περιεχόμενο, την ουσία. Το ίδιο ισχύει και στο ίντερνετ. Όσο καλό κι αν είναι το περιεχόμενο ενός σάιτ, αν δεν έχει καλή αισθητική κάπου χάνει. Πέρα από την αισθητική, η ιστοσελίδα βασίζεται στη λογική του ιστολογίου. Έχει ροή και να ανανεώνεται διαρκώς η ύλη. Δεν με ενδιαφέρει ο ανούσιος καταιγισμός πληροφοριών. Θέλω να συνδυάσω την ενημέρωση μαζί με ορισμένα άρθρα βάθους. Είμαστε, νομίζω, το πρώτο σάιτ χωρίς από πίσω του εφημερίδα, το οποίο δεν φοβάται να δημοσιεύσει μεγάλα κείμενα. Στην Ελλάδα αποφεύγονται τα μεγάλα άρθρα στο ίντερνετ. Δεν πάμε να κάνουμε εγκυκλοπαίδεια αλλά να συνδυάσουμε την είδηση χωρίς την υπερβολή και να διαβάζει το αναγνωστικό κοινό για τα ρεπορτάζ και τις αποκαλύψεις μας.
Μια θεματική κατηγορία που διαφέρει; Θα κάνουμε μια σειρά από cover stories, τα οποία θα συμπεριλαμβάνουν ιστορίες πολιτικών. Μέσα σε λίγες εβδομάδες θα έχουμε αποκαλύψεις μέσα από τις ζωές πολιτικών και υπουργών εν ενεργεία. Σε όλους τους τομείς πετυχαίνουν τα εγχειρήματα που βασίζονται σε μια ιδέα, που είχαν κάτι διαφορετικό να πουν. Αυτό δεν προϋποθέτει μεγάλο κεφάλαιο. Μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα λάνσαραν κάποιες φορές προϊόντα που απέτυχαν, ενώ ταπεινές προσπάθειες με λίγα χρήματα έγιναν μεγάλες επιτυχίες. Οι ιδέες κάνουν χρήματα, τα χρήματα δεν κάνουν ποτέ τις ιδέες.
Οικονομική κρίση και μέσα μαζικής ενημέρωσης; Ένας φίλος έχει μια εταιρεία που παράγει αλάτι. Τρεις γενιές βιομηχάνων αλατιού. Όταν ο πατέρας του έπαιρνε το φίλο μου στο εργοστάσιο του έλεγε: «Να ξέρεις, όταν θα πέσει η τιμή του αλατιού, τότε θα μιλάμε για μεγάλη οικονομική καταστροφή». Τώρα τα κέρδη αυτού του κλάδου στην Ελλάδα έχουν πτώση της τάξεως του 10 με 15%. Ζούμε μια περίοδο κρίσης και το χαρτί δεν έχει μείνει ανεπηρέαστο. Ωστόσο, δεν πιστεύω ότι η εφημερίδα θα πεθάνει. Βέβαια στην Ελλάδα, μια χώρα των εξαιρέσεων και των άκρων, το έχουμε παρακάνει. Έχουμε περισσότερες εφημερίδες από ό,τι η μητρόπολη της Νέας Υόρκης. Το άρρωστο καθεστώς της μεταπολίτευσης δημιούργησε τερατουργήματα. Η επιχειρηματική διαπλοκή συντηρούσε εφημερίδες για να κάνει δουλειές. Οι εφημερίδες δεν ζούσαν από την κυκλοφορία τους. Συντηρούνταν από κρατικοδίαιτες δραστηριότητες. Αυτό το πανηγύρι τελείωσε. Το χαρτί, όμως, δεν θα πεθάνει. Σ’ όλο τον κόσμο οι καλές εφημερίδες είναι σε άνοδο. Στην Ελλάδα πιστεύω ότι θα επιβιώσουν τρεις καλές ημερήσιες εφημερίδες και μία ή δύο κυριακάτικες το πολύ. Θα κυριαρχήσει ό,τι είναι υγιές, ανεξάρτητο και που έχει κάτι καινούργιο να πει.
20°
