Μαρία- Ζωή Παπαϊωάννου, ένα κορίτσι σαν όλα

Τελικά, είναι κάποιοι άνθρωποι στην ζωή που κάνουν και τα πιο δύσκολα πράγματα να φαίνονται απλά και εκεί που άλλοι παραιτούνται, εκείνοι συνεχίζουν αβίαστα και σε αφήνουν με το στόμα ανοιχτό. Όχι, δεν έχουν άστρο, ούτε «βοηθό». Αποκαλύπτουν ότι τα πάντα είναι θέμα επιλογών. Αρκεί να είναι οι σωστές και να μπορούν να σε πάνε πιο πέρα. Από εκεί και έπειτα χρειάζεται θέληση και κέφι. Αυτό είναι το ταλέντο τους.

Ένα τέτοιο κορίτσι είναι και η Μαρία- Ζωή Παπαϊωάννου, που μόλις αρίστευσε στα μαθήματά της στο Deree - Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος, έχοντας ήδη περάσει από το εργασιακό και σπουδαστικό περιβάλλον τριών ηπείρων. Ζυμώθηκε σε διεθνείς φοιτητικούς οργανισμούς και ταυτόχρονα ολοκληρώνει σπουδές στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Οι επιλογές αποδείχθηκαν σωστές και μαζί με αρκετή δουλειά, ένα τεράστιο χαμόγελο, πολλή ενέργεια και θετικά vibes γράφει το μέλλον της με δικά της καθαρά γράμματα. Δεν τα λέει η ίδια, τα λένε οι άλλοι για εκείνη. Η Μαρία-Ζωή είναι 24 χρονών και είναι η ίδια ένα μάθημα.

Τελείωσες τις σπουδές σου έχοντας κάνει στο μεταξύ πρακτική στο Λονδίνο ως υπότροφος και έχοντας δουλέψει στο San Francisco. Πόσο σου άλλαξαν την οπτική όσα διδάχθηκες εκεί;

Το εξωτερικό είναι μεγάλη εμπειρία. Πέραν των γνωστών λόγων όπως ότι ανοίγουν οι ορίζοντες σου, ζεις διαφορετικές κουλτούρες, βγαίνεις από το comfort zone σου, ανακαλύπτεις τι υπάρχει εκεί έξω, η εμπειρία να εργαστώ σε αυτές τις δύο συνθήκες υπήρξε πολύ εποικοδομητική για μένα. Και οι δύο εταιρείες Ericsson και Diageo, όντας πολυεθνικές μου προσέφεραν την δυνατότητα να εργαστώ σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον, να κάνω δυνατό networking, να μάθω από επαγγελματίες με μακροχρόνια πείρα και να αποκτήσω αυτοπεποίθηση για τις γνώσεις, δεξιότητες και την αξία μου. Η Diageo είχε πολύ ισχυρή εσωτερική κουλτούρα, ιδανικό work-life balance και innovative χαρακτήρα, κάτι που λάτρεψα από την πρώτη στιγμή. Διδάχτηκα σίγουρα επαγγελματισμό, να είμαι to-the-point και το σημαντικότερο όλων είδα στην πράξη την επιστήμη μου.

Σπούδασες παράλληλα στο αμερικάνικο Κολλέγιο και στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Τι θεωρείς ότι πήρες από το καθένα ξεχωριστά;

Το αμερικανικό σύστημα εκπαίδευσης έχει μια διαθεματική νότα η οποία μου αρέσει πολύ. Παράλληλα με τα χρηματοοικονομικά, έμαθα Ιστορία, Λογοτεχνία, Μουσική. Το κολλέγιο επίσης μου προσέφερε την δυνατότητα να ενασχοληθώ με φοιτητικές οργανώσεις όπως το Debate με το οποίο ταξίδεψα σε Ευρωπαϊκούς αγώνες, να σπουδάσω για κάποιο διάστημα στο εξωτερικό όπως στο Stanford University, το KNU στην Νότια Κορέα και το London School of Economics στο Λονδίνο. Όλα αυτά με βοήθησαν να χτίσω ένα δυνατό βιογραφικό. Το ΕΜΠ, είναι ένα ίδρυμα με πολύ ισχυρό κύρος και βαθιά εξειδίκευση στο γνωστικό αντικείμενο που διδάσκεται ο φοιτητής, τα χρόνια που έρχονται θα επικεντρωθώ σε αυτό. Θεωρώ ότι το επίπεδο των μαθηματικών που διδάσκομαι εκεί υπερτερεί σε σχέση με το επίπεδο σπουδαίων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων του εξωτερικού.

Διαβάζω στο βιογραφικό σου ότι αξιοποίησες όλες τις δυνατότητες που σου προσέφερε το Κολλέγιο, ότι διετέλεσες πρέσβειρά του και υπήρξες ενεργό μέλος σε αρκετές διεθνείς φοιτητικές ομάδες του. Πως αξιολογείς αυτή την εμπειρία σου;

Το κολλέγιο μου έδωσε πολλές ευκαιρίες και είμαι ευγνώμων για αυτό. Μου έδωσε την ευκαιρία να εργάζομαι part time στο πρόγραμμα αλληλοδιδακτικής και ως βοηθός καθηγητή. Οι πιο όμορφες στιγμές μου όμως προέρχονται από τις φοιτητικές οργανώσεις που συμμετείχα όπως το Debate club, το International Honors Program, το Together for Sustainability και τους Ambassadors . Μέσα από αυτά ανέπτυξα ιδιαίτερα τις δεξιότητες μου και καλλιέργησα τα soft skills μου. Έμαθα να πιστεύω στην δυναμική της ομάδας, να συνεργάζομαι, να ηγούμαι ομάδων και να είμαι υπεύθυνη και προσεκτική με την λεπτομέρεια. Να προσαρμόζομαι στις αλλαγές, να είμαι μεθοδική και οργανωμένη. Ως εμπειρίες λοιπόν, πέραν των δυνατών αναμνήσεων που νοσταλγώ, έμμεσα κέρδισα και πολλά παραπάνω πράγματα.

Και τώρα τα μυστικά σου… Πώς εξηγείς την επιτυχία σου; Να καταφέρνεις να είσαι ταυτόχρονα τόσο ενεργή και τόσο προσηλωμένη στην επιστήμη σου;

Μου αρέσει να ξεπερνάω τον εαυτό μου καθημερινά και να ανεβάζω τον πήχη. Το μότο μου είναι “if odds are one in a million, be that one”, κάτι το οποίο ανέφερα και στον λόγο μου στην αποφοίτηση.

Κάτι που αναρωτιούνται όσοι διαβάζουν τώρα την συνέντευξη: πώς εξισορροπείς την προσωπική σου ζωή, της αφιερώνεις αρκετό χρόνο;

Προλαβαίνουμε τα πάντα αν υπάρχει καλός σχεδιασμός και οργάνωση, καθώς και να γνωρίζουμε και θέτουμε τις προτεραιότητες μας. Κάποιες φορές έχει χρειαστεί να αφήσω πίσω κάποια πράγματα, κυνηγώντας άλλα. Και αυτό μέσα στο πρόγραμμα είναι. Θέλω κάθε στιγμή αυτό που κάνω να με γεμίζει, να με εξελίσσει και να με ιντριγκάρει. Χρόνο πάντα βρίσκω για μένα και για αυτούς που αγαπώ. Είμαι τυχερή που οι κοντινοί μου άνθρωποι μοιράζονται τα όνειρα και τις φιλοδοξίες μου, συνεπώς μπορούμε να διαβάζουμε μαζί, να δουλεύουμε μαζί (όπως πάνω σε δύο start up που ετοιμάζω τώρα), και να περνάμε και ευχάριστα.

Ως αριστούχος πρόσφατα εκφώνησες τον αποχαιρετιστήριο λόγο των τελειόφοιτων του έτους σου. Φέτος αφήσατε πίσω τα φοιτητικά σας χρόνια και ξεκινάτε για την επαγγελματική σας ζωή. Ποια είναι τα σημαντικότερα εφόδια που κατά την γνώμη σου θα πρέπει να κρατήσετε από αυτήν την περίοδο;

Υπάρχει ένα πράγμα που θέλω πάντα να διατηρώ, και αυτό είναι να κάνω όνειρα και να θέτω νέους στόχους, έχοντας την όρεξη να εργαστώ για να τους πετύχω. Όσο υπάρχει αυτό, τα εφόδια κανείς τα συλλέγει στην πορεία, τα εμπλουτίζει και τα αναπροσαρμόζει όταν χρειάζεται. Ο κόσμος μας σήμερα αλλάζει με τόσο γρήγορους ρυθμούς που αν πω ότι έμαθα το χ η ψ μοντέλο χρηματοοικονομικών και το θεωρήσω εφόδιο, αύριο μπορεί να έχουν βγει πολύ καλύτερα. Εφόδια λοιπόν θεωρώ κάποιες αξίες με τις οποίες έμαθα να πορεύομαι όπως όρεξη για γνώση, διαρκής αναζήτηση της, συναναστροφή με ανθρώπους που μοιράζονται αυτή την επιθυμία. Καθώς και να γνωρίζει κανείς να συνεργάζεται, να ακούει, να έχει τα μάτια του ανοιχτά, να αξιολογεί με κριτική σκέψη αυτά που δέχεται, να μεταδίδει την γνώση σε άλλους και να συνεισφέρει στην εργασία του η την κοινωνία. Ξέρω ότι ακούγονται cliche αυτά, αλλά δεν είμαι σίγουρη ότι όλοι έχουμε μάθει να πορευόμαστε με αυτά ουσιαστικά. Για μένα λοιπόν, αυτά ήταν τα εφόδια που θεωρώ πολύ διαχρονικά και που θα με κάνουν πολύ ανταγωνιστική, τα οποία υποστηρίζει και το αμερικανικό σύστημα εκπαίδευσης. Όλα τα άλλα μαθαίνονται..