Σπέτσες: Ο Ορέστης Καρύδας γράφει για το αγαπημένο του νησί στην Athens Voice
Η αντίστροφη μέτρηση για την επιβίβαση ξεκίναγε και το flying dolphin (κατά τα παιδικάτα μου φλάι ντόλφι, δηλαδή μύγα ντόλφι), έμοιαζε με χωροχρονική κάψουλα που θα μας μετέφερε οικογενειακώς στο διαστημικό παράδεισο, «διακοπές στις Σπέτσες». Εκεί μας περίμενε ένα κατάλευκο εξοχικό με μπλε πατζούρια, και πολλές μέρες ξέφρενης διασκέδασης και ακατάπαυστης εξερεύνησης. Με τον αδερφό μου μπορούσαμε να κυριεύσουμε τον κόσμο όλο και η διαδικασία περιελάμβανε:
Ανάβαση και τσουλήθρα στο βράχο που δεσπόζει το εμβληματικό άγαλμα της Μπουμπουλίνας, στην ανοιχτοσιά, μπροστά από το ιστορικό ξενοδοχείο Poseidonion Grand Hotel. Πώς να το φανταζόταν η γλύπτρια Ναταλία Μελλά (και κατ’ επέκταση η επαναστατική Λασκαρίνα) ότι ένα από τα αριστουργήματά της θα βανδαλιζόταν επανειλημμένα από τα καλοκαιριάτικα ζεστά κωλοτριψίματά μας. Η αλήθεια είναι πως κανένα απολύτως πρόβλημα δεν θα είχε η περσόνα Ναταλία Μελλά, καθώς η ανέμελη διάθεσή μας ταίριαζε ολοκληρωτικά με το τρίκυκλο, με το κοφτό κουρτινάκι και το πλαστικό πράσινο σταφύλι για στόλισμα, με το οποίο η ίδια σουλάτσαρε στο νησί. Ξυπόλυτο ποδαρόδρομο μέχρι τη παραλία της Αγ. Μαρίνας, με τον ήλιο από πάνω και πίσω μας καρφωμένο στις παιδικές μας πλάτες.
Μανιταρόπιτα στον Ρούσσο μετρώντας τα καράβια. Μετρούσαμε τα καράβια, μετρούσαμε και τις μανιταρόπιτες που καταπίναμε.
Ατελείωτα δρομολόγια από την Ντάπια μέχρι το παλιό λιμάνι, που σαν να ξεχνούσαμε συνεχώς κάτι, έπρεπε να πηγαινοερχόμαστε για να το βρούμε. Μεσημέρια και ψαροτούφεκα με τον μπαμπά Γιάννη και μπάνια πολλά. Πολλά μπάνια στην Αγ. Μαρίνα και τους Αγ. Αναργύρους, την Κουνουπίτσα και τις Σχολές, και γυμνοί παραθεριστές στην Αγ. Παρασκευή.
Μέτρημα φαναριών στο δρόμο, μέτρημα κατάλευκων αρχοντικών σπιτιών, μέτρημα γαϊδάρων και αλόγων, και τροχίλατων αμαξιδίων (και κοπριών, πολλών κοπριών). Και μέτρημα τουριστικών καταστημάτων και συλλογή κοχυλιών και παγωτό μηχανής στο χέρι. Φαγητό στο Ορλώφ και μεζέδες στη προβλήτα στο παλιό λιμάνι. Τα τρώγαμε και τα αστέρια. Και αμυγδαλωτά στον Κλήμη και κόσμος πολύς στο μπαρ Spetsa.
Ψάρεμα στις προβλήτες και ξάπλα πάνω στα κατζουράδικα κανόνια του Αγ. Μάμμα, του φάρου και του Αγ. Νικολάου, και χοροπηδήματα σ’ αυτά της οικίας Μπούκουρα-Αλταμούρα (βανδαλισμός vol. #2). Και για το τέλος, ζεστά μεσημέρια και δροσερά βράδια. Και μνήμες. Μνήμες πολλές.
21°
