«Η Κλάρα έχει βρει τον πρίγκιπά της, ο οποίος θέλει να τη μεταφέρει σε μια χώρα ονείρου και να της δείξει το παλάτι του». Αυτά στο παραμύθι «Ο Καρυοθραύστης και ο Βασιλιάς των Ποντικών» του Ε.Τ.Α. Χόφμαν. Ο Κωνσταντίνος Ρήγος όμως προχώρησε πέρα του «ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα». Η Κλάρα, ενήλικη πια, έχει στην πλάτη της πολλές παραμονές Χριστουγέννων και τώρα, καθώς μετράει τα τσόφλια των αναμνήσεων, πιστεύει πως ο καινούργιος Καρυοθραύστης δεν θα είναι ξύλινος…
Η καινούργια χορογραφία του Ρήγου «Καρυοθραύστης» θα μπορούσε να είχε υπότιτλο «Επιστροφή». Επιστρέφει σε μουσική του Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι (μετά την «Ωραία Κοιμωμένη» και τη «Μνήμη των κύκνων»)· στο θέατρο Θησείον, μετά την τελευταία του εκεί παράσταση «Τρελή ευτυχία»· στους χορευτές του (ούτε ηθοποιοί ούτε πρόζα) και στη λιτότητα (λιτός χώρος, σκηνικά και κοστούμια, 5 χορευτές). Από την άλλη διατηρεί τους αυτοσχεδιασμούς και χρησιμοποιεί τις συναισθηματικές εμπειρίες των συνεργατών του – η Μυρτώ Κοντονή θα μπορούσε ως γνήσια μποντλερική ηρωίδα ν’ αναφωνήσει: «Εγώ είμαι η Κλάρα».
Παραμύθι ν’ αρχινήσει… Σκληρό και ζαχαρένιο. Ρομαντικό και βίαιο. Ανήλικο και ενήλικο. Ρεαλιστικό και ουτοπικό.
15°
