Ο Άντι συστήνει στην κάμερα του βρετανικού Channel 4 τον Μπέιλι, τον σκύλο που τον έσωσε από την αυτοκτονία και τον κρατά μακριά από τις καταχρήσεις και τους δρόμους.
Ο Άντι, πρώην άστεγος και τοξικομανής, αγόρασε τον Μπέιλι έναντι 12 λιρών από έναν ζητιάνο. Την επόμενη ημέρα τον πήγε σε κτηνίατρο. Τότε, έμαθε πως ήταν τεσσάρων εβδομάδων και πως ήταν ήδη εθισμένος στα ηρεμιστικά, διότι ο ζητιάνος του έδινε valium για να μην ζητάει τη μαμά του. Τότε, ο Άντι αποφάσισε να το σώσει από την εξάρτησή του και να σώσει και τον εαυτό του από τις δικές του εξαρτήσεις. Και από τότε είναι «καθαρός».
«Αυτή την περίοδο μένω σε προσωρινή στέγη φιλοξενίας. Είχα χάσει για τα καλά τον δρόμο μου πριν από χρόνια κι έκανα σκληρά ναρκωτικά κι επί 15 χρόνια ήμουν εθισμένος στην ηρωίνη και το κρακ. Μπαινόβγαινα στις φυλακές. Καθόλου καλή ζωή για κανέναν, για μένα. Ήταν σαν να μην είχα ύπαρξη. Δεν ήταν καν ζωή αυτό που ζούσα. Είναι ένα πολύ μοναχικό μέρος αυτό. Είχα σκεφτεί ακόμη και την αυτοκτονία. Είχα πάει ακόμη και στη γέφυρα και ήμουν έτοιμος να πηδήξω. Είχα τον Μπέιλι μαζί μου και τότε σκέφτηκα: να τον πάρω μαζί μου; Λοιπόν, όλοι ζούμε μόνο μία φορά, ποιος είμαι εγώ για να διαλέξω πότε ήρθε η δική του ώρα; Αυτός ήταν και ο πάτος μου. Κάθισα εκεί για κανά δυο ώρες παρατηρώντας τον και απλά με έπεισε… Διότι υπάρχει επικοινωνία, μπορεί να μην είναι με λέξεις, αλλά υπάρχει» εξομολογείται ο Άντι και χαρακτηρίζει τον Μπέιλι ως τον σωτήρα του.
Για τον Άντι, ο Μπέιλι δεν είναι ένας απλός σκύλος, αλλά είναι ο συνοδοιπόρος του που του δίνει στη ζωή του έναν σκοπό για να σηκωθεί και να έχει σωστή συμπεριφορά. «Αν συλληφθώ, θα χάσω τον σκύλο μου και θα τον δώσουν για υιοθεσία και δεν θα τον ξαναδώ ποτέ ξανά» διευκρινίζει και παραδέχεται: «Ως εξαρτημένος, είτε στο αλκοόλ, είτε στον τζόγο… αυτό είναι πάντα εκεί. Αλλά πάω τον σκύλο μου για βόλτα κι απλώς μου αλλάζει την κοσμοθεωρία».
16°
