Στις 21 Απριλίου η «υπέροχη, λατρεμένη και γενναία, Γουέντι, η καλύτερη φίλη και αδελφή ψυχή» του Ράσελ Ντάβισον, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 50 ετών. Η Γουέντι πέθανε από καρκίνο του τραχήλου της μήτρας στο σπίτι της, στην αγκαλιά του αγαπημένου της συζύγου. Μέχρι εδώ η όλη θλιβερή ιστορία της Γουέντι ακούγεται φυσιολογική. Η συνέχειά της, όμως, η οποία κοινοποιήθηκε στον κόσμο του Facebook άφησε πολύ κόσμο άφωνο.
Ο Ράσελ Ντάβισον δεν κάλεσε κανένα γραφείο τελετών μετά το θάνατο της συζύγου του στο Ντέρμπι της Βρετανίας. Αντ' αυτού ακολούθησε ένα δικό του τελετουργικό: έπλυνε το σώμα της, την έντυσε με ένα καλοκαιρινό φλοράλ φόρεμα και την τοποθέτησε σε ένα «κουκούλι» (στη Γουέντι δεν άρεσε ποτέ η λέξη φέρετρο» φτιαγμένο από λυγαριά με βαμβακερή επένδυση. Έμεινε πλάι της για έξι ολόκληρες ημέρες.
Το πρώτο βράδυ ο τεθλιμμένος σύζυγος πλάγιασε δίπλα στο «κουκούλι», διάβασε μια ιστορία στη νεκρή σύζυγό του και κοιμήθηκαν μαζί. Το επόμενο πρωί, λέει στην πρώτη του αποκλειστική συνέντευξη στον Independent, «ξύπνησα κανονικά, χωρίς να αισθάνομαι παράξενα από την παρουσία ενός νεκρού σώματος μέσα στο δωμάτιο. Ίσα ίσα: η Γουέντι ήταν ακόμη εκεί και αυτό ήταν η πιο παρηγορητική αίσθηση».
Καθημερινά πλήθος κόσμου φίλοι και γνωστοί επισκέπτονταν το σπίτι του Ράσελ για να αποχαιρετήσουν την Γουέντι. Έξι ημέρες μετά το θάνατό της, στις 27 Απριλίου, εμφανίσθηκε στην πόρτα του σπιτιού τους η αστυνομία και τότε ο Ράσελ Ντάβισον και γιος του αναγκάστηκαν να απομακρύνουν τη σορό της Γουέντι από το σπίτι και να την πάνε στο κρεματόριο για αποτέφρωση. «Κατανοώ ότι αυτό που έκανα ακούγεται κάπως περίεργο, αλλά θα το σύστηνα ανεπιφύλακτα», λέει ο Βρετανός στον Independent. «Ήταν όμως πανέμορφη. Της φόρεσα εσώρουχα για την ακράτεια για την περίπτωση που το σώμα της απελευθέρωνε υγρά, αλλά δεν συνέβη κάτι τέτοιο. Ούτε μύριζε. Το μόνο που έκανα ήταν να κλείσω τις κουρτίνες για να μην εκτεθεί η σορός της στο φως του ήλιου. Δεν παρατήρησα να αποσυντίθεται, δεν παρατήρησα κάτι το ενοχλητικό».
«Είμαι άνθρωπος της φύσης», συμπληρώνει ο Ράσελ Ντάβισον, «λατρεύω οτιδήποτε έχει σχέση με τη φύση και ό,τι κι αν πάθαινε το σώμα της Γουέντι δεν θα με τρόμαζε». Υποστηρίζει ότι δεν ήθελε να αφήσει τη γυναίκα στα χέρια ενός άγνωστου που θα την τοποθετούσε μέσα σε ένα ψυγείο. «Κάποια στιγμή μου φάνηκε σαν να μας χαμογελάει. Μπορεί να ήταν νεκρή, αλλά ήταν ακόμη μαζί μας».
12°
