Την περίοδο που μεσουρανούσαν, πολλοί από τους εφήβους (και όχι μόνο) είχαν φυλάξει ένα σημείο του τοίχου για μια αφίσα τους. Αρκετοί είχαν φροντίσει να κάνουν χώρο και στο συρτάρι για ταινίες (VHS ντε...) με αισθησιακές σκηνές στις οποίες πρωταγωνιστούσαν.
Ο χρόνος καταστρέφει τα πάντα, διατηρώντας ζωντανά τα πράγματα και τις καταστάσεις μέσω των αναμνήσεων. Εδώ και πολύ καιρό, Σάρον Στόουν και Μαντόνα έπαψαν να αποτελούν sex symbols. Πλέον, βγάζουν νύχια ή μία στην άλλη, πασχίζοντας να κερδίσουν λίγα λεπτά δημοσιότητας ακόμα…
Αγαπημένη μου Μαντόνα... Πρώτον, νομίζω ότι είναι παράλογο που κάποιος δημοσιεύει τις ιδιωτικές σας επιστολές. Επομένως, δημοσιεύω και εγώ δημοσίως.
Ξέρεις ότι είμαι φίλη σου. Έχω ευχηθεί σε κάποιες προσωπικές στιγμές να ήμουν μία ροκ σταρ... αισθάνθηκα όσο μέτρια με περιέγραψες. Γνωρίζουμε και οι δύο, όπως μόνο αυτοί που έχουν επιβιώσει τόσο πολύ καιρό γνωρίζουν, ότι το να μας ανήκει η μετριότητά μας είναι ο μόνος τρόπος να μας ανήκει η δύναμή μας. Για να γίνουμε αυτό που έχουμε γίνει και οι δύο μας. Σε αγαπώ και σε λατρεύω. Δεν θα γίνω πικρόχολη απέναντί σου, διεισδύοντας στη δική σου προσωπική διαδρομή. Σάρον.
Η ανάρτηση της πρωταγωνίστριας στην ταινία «Βασικό Ένστικτο» γίνεται στον απόηχο της δημοσίευσης μιας προσωπικής επιστολής της Μαντόνα, η οποία είχε γραφεί στις αρχές της δεκαετίας του '90. Παραλήπτης ήταν ο τότε αγαπημένος της τραγουδίστριας, Τζον Ένος, ο οποίος την πούλησε πρόσφατα σε δημοπρασία. Στο κείμενο εκφράζονται σκέψεις της Μαντόνα για διάφορα πρόσωπα, συμπεριλαμβανομένων της Γουίτνεϊ Χιούστον και της Σάρον Στόουν.
Είναι τόσο αναμφισβήτητα απογοητευτικό να διαβάζω ότι η Γουίτνεϊ Χιούστον έχει τη μουσική σταδιοδρομία που εγώ θα επιθυμούσα να είχα και ότι η Σάρον Στόουν έχει την κινηματογραφική καριέρα που δεν θα έχω ποτέ. Όχι επειδή θέλω να είμαι αυτές οι γυναίκες, αλλά γιατί προτιμώ να πεθάνω, γιατί είναι τόσο τρομερά μέτριες και πάντα προβάλλονται σα δείγματα αρετής και αυτού του είδους οι μέτρησεις επιμένουν να με ταπεινώσουν.
12°
