«Τι αποκάλυψη! Η ρετσίνα, ένα μπουκάλι Γαία ΡΗΤΙΝΙΤΗΣ Nobilis, ήταν γοητευτική, λαμπερή και ισορροπημένη, με ευδιάκριτες νότες πεύκου. Ταίριαζε απόλυτα με το ψητό καπνισμένο αρνί και τη σαλάτα μου». Αυτά γράφει ο συντάκτης των New York Times και ένας από τους καλύτερους κριτικούς οίνου, Eric Asimov, στο άρθρο του που τιτλοφορείται «Τα αξέχαστα κρασιά του 2016».
Στην Ελλάδα, εδώ και χρόνια υποτιμάμε τη ρετσίνα. «Η σαμπάνια των φτωχών» λέμε και δεν την έχουμε και σε μεγάλη εκτίμηση, γεγονός που ο Eric Asimov επισημαίνει στο κείμενό του: «Η ρετσίνα είναι ένα απ’ τα πιο περιφρονημένα κρασιά στον κόσμο…Ένα από τα πρώτα πράγματα που μαθαίνουν οι αρχάριοι για το κρασί είναι ότι η ρετσίνα είναι απαίσια».
Και συνεχίζει γράφοντας ότι είναι πολύ εύκολο «να απορρίψει κανείς παραδόσεις αιώνων όπως η ρετσίνα, οι οποίες δεν ταιριάζουν στις σύγχρονες ευαισθησίες μας. Ωστόσο, στο πλαίσιο του “Souvla” (σ. σ. το ελληνικό εστιατόριο, όπου ο αρθρογράφος πρωτοδοκίμασε τη ρετσίνα Γαία), αυτή η ρετσίνα ήταν το καλύτερο κρασί που θα μπορούσε να πιει κανείς. Περίπου ένα μήνα αργότερα, ο οινοχόος του Betony στο Μανχάταν (εστιατόριο βραβευμένο με αστέρι Michelin), μου σέρβιρε σε τυφλή γευσιγνωσία ένα ποτήρι από το ίδιο κρασί. Ήξερα τι ήταν και ταίριαξε πολύ καλά ακόμα και στο πλαίσιο της σύγχρονης αμερικάνικής κουζίνας του εστιατορίου».
Βέβαια, η συγκεκριμένη ρετσίνα δεν είναι μία οποιαδήποτε ρετσίνα. Ο Γιάννης Παρασκευόπουλος και ο Λέων Καράτσαλος, οι ιδρυτές της ΓΑΙΑ, έφτασαν σε αυτό το αποτέλεσμα έπειτα από πολλά χρόνια έρευνας και δοκιμών, ακολουθώντας όλους τους κανόνες της σύγχρονης οινοποίησης και αφήνοντας στην άκρη τις παραδοσιακές τεχνικές που παρήγαν ρετσίνα χαμηλότερης ποιότητας, ελέγχοντας μάλιστα την ποσότητα ρετσινιού έτσι ώστε να συμπληρώνει και όχι να επισκιάζει το σταφύλι. Οπότε σίγουρα αξίζουν τα καλύτερα σε αυτό το ελληνικό προϊόν Π.Ο.Π και σίγουρα θα έρθουν.
