Τις προάλλες φιλοξενούσα φίλους εκπρόσωπους από το «Slow food» της Ιταλίας, στα πλαίσια συζητήσεων για τις γαστρονομικές κοινότητες της Ελλάδας και ειδικά των Κυκλάδων. Κάποια στιγμή μπήκε το καυτό ερώτημα. Αύριο πρωί έχουμε ένα κενό 6 ωρών. Τι μας προτείνεις, εδώ στο κέντρο;
Δεν τα έχασα, γιατί είχα φροντίσει να έχω σκονάκι. Την πρόταση που είχα κάνει και δημοσιεύτηκε – το πρώτο μέρος – στο τρέχον 2board του Αεροδρομίου Αθηνών. Μόνο που τη συμπύκνωσα και την υπέστην… σε 6 ώρες.
Έγερση με σούπα στο Δίπορτο το ακαταμάχητο ελληνικό κουτούκι, που δουλεύει τις ώρες αγοράς, από τα χαράματα ως το απόγευμα. Επίσκεψη στη Βαρβάκειο μία ώρα για να θαυμάσουν τα αιγαιοπελαγίτικα ψάρια. Ένα τσιπουράκι στον Καραγιάννη για να εμπεδώσουν καλύτερα την ατμόσφαιρα της αγοράς. Μια βόλτα ως την Πλάκα κι ένα καφεδάκι στο καφενείο της Μελίνας για να ξαναθυμηθούν τη μάχη που έκανε για το Μουσείο της Ακρόπολης και την επιστροφή των «Ελγινείων» – τα κλεμμένα του μπαγάσα του Ελγίνου δηλαδή…
Βόλτα στην Αβυσσηνίας, χάζεμα στα μαγαζιά της και φυσικά ελαφρύ γεύμα στο καφέ Αβυσσηνία, μάλιστα μια εκπρόσωπος Slowfood από τη γειτονική Βουλγαρία βρήκε τα Κοζανίτικα γιαπράκια ίδια με τα δικά τους… «Εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε γέλασε». Το βασικό γεύμα το είχα τάξει στα Καραμανλίδικα! Γιατί είναι πιο Βαλκάνια!
Aπό το Μοναστηράκι κάναμε μια μικρή παράκαμψη για να μπούμε στην Ευριπίδου από την πλατεία Κλαυθμώνος και βρεθήκαμε στην οδό Φωκίωνος στο Heteroclito και δοκιμάσαμε κρασάκια μικρών παραγωγών.
Aκολούθησαν ψώνια στην Ευριπίδου, θαυμασμός στον παστουρμά του Αραπιάν και ένα βαρύτερο γεύμα στα Καραμανλίδικα. Εδώ απολαύσαμε τις λαχταριστές συνταγές της Στέλλας Σπανού με τα υλικά του Sary. Παστουρμάδες με αυγά, καβουρμάδες με πατατούλες, αλλαντικών ποικιλία. Περισσότερα.
23°
