Επιστρέφω στο νησί έπειτα από σχεδόν 20 χρόνια και παθαίνω τον ίδιο έρωτα… Η Αμοργός μου φαίνεται και πάλι πανέμορφη, συγκεντρώνει πάνω της όσα αποτυπώνουν μέσα μου τη λατρεμένη έννοια «Κυκλάδες», κι αν είναι κάποιο τίτλο να της δώσω διαλέγω αυτόν της… «Πρωτεύουσας Κυκλάδας», τόσο αυθεντική μου φαινόταν τότε αλλά και τώρα. Μια στενή λωρίδα γης ριγμένη στο πέλαγος των Μικρών Κυκλάδων, ένας βράχος και γύρω του το απέραντο γαλάζιο.
Εδώ λοιπόν, σ’ αυτά τα συγκλονιστικά νερά έχει γυριστεί (1988) η περίφημη ταινία του Λυκ Μπεσόν Big Blue (LeGrand Bleu στα γαλλικά) που αφορά στη ζωή δύο διάσημων δυτών, του Ζακ Μαγιόλ και του Έντζο Μαγιόρκα- στο φιλμ τους υποδύονται ο Ζαν Μαρκ Μπαρ και ο Ζαν Ρενό. Η δραματική ταινία γνώρισε τεράστια επιτυχία, αποτέλεσε σταθμό στην ιστορία της ελεύθερης κατάδυσης, έκανε γνωστή την Αμοργό σε όλον τον κόσμο. Όλα αυτά τα χρόνια οι τουρίστες (πάρα πολλοί Γάλλοι) έρχονται για να κολυμπήσουν σ’ αυτές τις θάλασσες αλλά και για να ξαναδούν την ταινία που παίζεται καθημερινά στα καφέ στα Κατάπολα.
nnna
Το νησί σύσσωμο όλες αυτές τις μέρες τρέχει παθιασμένα πάνω κάτω. Αλλά ας σας τα πω από την αρχή. Έχουμε έρθει καλεσμένοι για να παρακολουθήσουμε την εβδομάδα (18-24/9) Authentic Big Blue 2017 που περιλαμβάνει και την Amorgos Gastronomy Week- Κυκλάδες και γαστρονομία πάνε μαζί τα τελευταία χρόνια. Η διοργάνωση είναι μεγάλη, λαμβάνει χώρα το 1ο Διεθνές Τουρνουά Ελεύθερης Κατάδυσης Αμοργού, κορυφαίοι αθλητές του είδους έχουν συρρεύσει από όλον τον κόσμο, μαζί έχει έρθει και ο Ζαν Μαρκ Μπαρ αλλά και ο Γκρέγκορι Φόστερ που υποδύεται τον Έντζο Μαγιόρκα (στην ταινία Μολινάρι) στην παιδική του ηλικία. Μια μεγάλη γιορτή που έχει σκοπό να φέρει την Αμοργό στο προσκήνιο αλλά και να καθιερώσει στο νησί διεθνείς ετήσιους καταδυτικούς αγώνες. Ωραίο δηλαδή αθλητικό προϊόν που επιδιώκει να τονώσει αλλά και να επιμηκύνει την τουριστική περίοδο του νησιού.
Η έμπνευση για όλα αυτά τα ωραία είναι της Βιβής Δρακά, που είναι και πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής, μαζί της και ο Νίκος Δαδίτσιος της εταιρείας Square22 που διοργανώνει τα πάντα σε ό,τι αφορά στη γαστρονομία. Η Βιβή είναι συνάδελφος αθλητικογράφος και…νύφη στην Αμοργό, ο άντρας της, καρδιολόγος Γιώργος Χατζηγεωργίου, είναι Αμοργιανός και της μετέδωσε την αγάπη του για το νησί. Τη διοργάνωση στηρίζουν οικονομικά ο Δήμος της Αμοργού, η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου και πολλοί χορηγοί ενώ δεκάδες εθελοντές βρίσκονται συνέχεια μπροστά μας αλλά και…πίσω μας. Όλοι τους δουλεύουν πάρα πολύ καιρό, είναι ακούραστοι, μας γυρνάνε σε όλα τα όμορφα του νησιού τους, κάνουν τα πάντα για να περάσουμε τέλεια.
jdjhkdh
Ο Σεπτέμβρης αποδεικνύεται μήνας υπέροχος για να απολαύσει κανείς το νησί και το μεγαλείο του, πηγαίνουμε βόλτες στο –πιο συγκλονιστική θέα του απέραντου γαλάζιου, δεν γίνεται-μοναστήρι της Χοζοβιώτισσας και στην παραλία της Αγίας Άννας όπου οι δύτες έχουν στήσει το στρατηγείο τους. Κολυμπάμε σε δροσερά νερά, στεκόμαστε σε γραφικά ταβερνάκια και τρώμε τα άπαντα της αμοργιανής κουζίνας, λατρεύουμε τα καταπληκτικά τυριά της Αμοργού-γίδινο αμοργιανό, μαλακή μυζήθρα, υπέροχη ξινομυζήθρα και ξινότυρο, και ταράζουμε τις ψημένες ρακές (ποτό «πατέντα» του νησιού κι ας πίνουν και τ’ άλλα κυκλαδονήσια ρακόμελα), μυρίζουμε ολόγυρα τα βοτάνια (τα βουνά είναι γεμάτα αγριορίγανες, φασκόμηλα, θυμάρια, δεντρολίβανα).
Στον πασίγνωστο Πάρβα που μέχρι και ντοκιμαντέρ έγινε η ζωή του (Πάρβας, Άγονη Γραμμή, του Γεράσιμου Ρήγα), στη Χώρα, πάμε το πρώτο πρωινό. Ο θρυλικός παππούς έχει πια φύγει απ’ τη ζωή αλλά ο νέος ιδιοκτήτης Χρήστος Βεργής κάνει τα πάντα για να διατηρηθεί η χρήση αλλά και ο μύθος γραφικού καφεπαντοπωλείου. «Εδώ», μου λέει, «είναι η καρδιά της Χώρας, το καλοκαίρι μαζεύονται όλοι οι τουρίστες και φτιάχνουμε περισσότερα φαγητά (σ.σ. και υπέροχους κεφτέδες που δυστυχώς μου ξέφυγαν…). Τον χειμώνα το καφενείο το ‘φχαριστιόμαστε εμείς οι ντόπιοι. Όλοι περνάνε από τις 7 το πρωί για καφέ, τα νέα μας και κουβεντούλα, αργότερα μπαίνει μια κατσαρόλα για όποιον πεινάσει». Εμάς, μαζί με τη γυναίκα του Νικολέτα, μας βγάζουν μέλι υπέροχο αμοργιανό, τυρόπιτα που μοσχοβολάει και ομελέτες με αυγά απ’ τις κότες μαζί με μπόλικες χοντροκομμένες πατατούλες.
Κάτω στα Κατάπολα, τρώμε ακριβώς πάνω στο κύμα, στο Αλμυρίκι του νεαρού Δημήτρη Πρέκα τον πιο νόστιμο ντοματοκεφτέ και πιο δίπλα, στο αναλλοίωτο από τον χρόνο Moon Bar της Κατερίνας, τρώμε ξινομυζήθρα, ξερό αμοργινό και λουκάνικα ντόπια και πεντανόστιμα που πήραμε από το αστραφτερής καθαριότητας και με πολύ ωραία κρεατικά χασάπικο του λιμανιού, την Κουμπάνια.
Στον Πύργο, στο καφενείο-μεζεδάδικο της νεαρής και πάντα γελαστής Βαγγελίτσας Ρούσσου, τρώμε μαζί με αυγά τον πιο μερακλίδικο καβουρμά, πίτες και πιταράκια, φρούτα από μποστάνια και συγκλονιστικά τυριά. Εκεί γνωρίζουμε και τον Αλέξανδρο Καλουτά, γραφίστα που παράτησε τα πάντα στην Αθήνα και μαζί με τη γυναίκα του έστησε τα Aegean Herbs. Μαζεύουν τα εξαιρετικά μυρωδάτα και αγνά βότανα του νησιού, τα συσκευάζουν και γίνονται ανάρπαστα-ήδη δυο τους προϊόντα βραβεύτηκαν φέτος με Great Taste Awards!
Έπειτα από το μπάνιο στα Παραδείσια (θάλασσα-όνειρο), και με ανοιγμένη όρεξη τρώμε στη Μαρουσώ φάβα (στην Αμοργό λένε το φάβα), κορφάδες και ντολμαδάκια, χόρτα και σκαρολάχανα, αρνί λεμονάτο και σπιτίσιες χυλοπίτες. Στον Ασφοντυλίτη, στο Στέκι, το μικρό υποτυπώδες ταβερνάκι που δεν έχει καν ρεύμα, ντόπιοι, αθλητές, κριτές, σταρ και δημοσιογράφοι ενωνόμαστε κάτω από έναν ουρανό γεμάτο αστέρια και τρώμε ρεβίθια μελωμένα και αρνί ντόπιο γεμιστό με ρύζι, συκωτάκια και μυρωδικά. Συνεχίζουμε στο πιο όμορφο μπαρ της Χώρας, το Τζιτζίκι, και με το βλέμμα να χαζεύει τη νυχτερινή θέα του νησιού και το σκοτεινό πέλαγος πίνουμε τέλεια κοκτέιλ φτιαγμένα με τσίπουρο, με μαστίχα, αρωματισμένα κι αυτά με βότανα της Αμοργού.
Άλλη μέρα καταφτάνουμε στην όμορφη Λαγκάδα, η ταβέρνα του Νίκου Βασσάλου έχει πολλά χρόνια ζωής, ο ίδιος ο Νίκος μας λέει ιστορίες από τα παλιά –τότε που ακόμη δεν υπήρχε δρόμος, 4 ώρες ποδαρόδρομο θέλανε ο ίδιος κι οι συμμαθητές του για να φτάσουν από εκεί στο σχολείο τους στα Κατάπολα! Τρώμε κι εδώ ονειρεμένα πρωινά, γνωρίζω και τον Σαμίρ, τον συμπαθέστατο Αιγύπτιο μάγειρά τους που 25 χρόνια τώρα έχει κάνει πατρίδα του την Αμοργό, οπότε ξεμένω εδώ και χάνω τα Τραταρίσματα, το ζαχαροπλαστείο της Λαγκάδας με τα υπέροχα γλυκά για να φάω από τα χέρια του ντόπιο χοιρινό με πατατούλες στο φούρνο και κρασί θαυμάσιο που φτιάχνει κάθε χρόνο ο Νίκος μόνος του, Σαββατιανό μου λέει βάζει στο αμπέλι. Δίπλα και ο φούρνος που διατηρεί ο Νίκος και η οικογένειά του, απέναντι το Ίαμα του αδερφού του, υπέροχο μαγαζάκι με εξαιρετικά βότανα του νησιού.
diujfo
Μιλάμε και αγαπιόμαστε με τους γλυκύτατους Αμοργιανούς, και στη λήξη της γιορτής ζούμε μια τελευταία μοναδική βραδιά. Αναβιώνουν για χάρη μας το περίφημο της Αμοργού πανηγύρι της Αγίας Παρασκευής (που κανονικά γίνεται τον Ιούλιο), κι εκεί μαζευόμαστε όλοι, δημοσιογράφοι, αθλητές, χορηγοί, εθελοντές, οι αρχές του τόπου. Οι ντόπιοι είναι εδώ από το πρωί, άλλος έχει προσφέρει τα αρνιά, άλλος τις πατάτες, έχουν ζυμώσει 76 τον αριθμό τεράστια καρβέλια, όλοι τους θεωρούν τους εαυτούς τους «υπηρέτες» του πανηγυριού και κινούνται ήρεμα, μεθοδικά, έχουν να σερβίρουν τόσα πολλά άτομα!
Οι βραβεύσεις των αθλητών γίνονται μέσα σε ενθουσιασμό, το αμοργιανό πατατάτο (αρνί λουκούμι με πατάτες, ντομάτα και έντονο το άρωμα της κανέλας), το έχει φτιάξει ο μέγας και τρανός αρχιμάγειρας Βαγγέλης Μενδρινός (40 τόσα χρόνια φτιάχνει το φαγητό στο πανηγύρι), είναι πεντανόστιμο και γίνεται ανάρπαστο, οι χοροί κρατάνε μέχρι το πρωί. Καταπληκτική διοργάνωση που άφησε σε όλους μας τις καλύτερες αναμνήσεις και μπόλικη συγκίνηση (ναι, έτσι είναι η Αμοργός, ωραία μέχρι συγκίνησης…), έβαλε και τις βάσεις για τη συνέχεια: το 2ο Authentic Big Blue με τους διεθνείς καταδυτικούς αγώνες και την αμοργιανή γαστρονομία-φιλοξενία ανακοινώθηκε για τις 17 Σεπτεμβρίου 2018. Ραντεβού του χρόνου!
17°
