Ξέρω κάποιους ανθρώπους - δυο για την ακρίβεια -που δεν τους «συγκινούν» ιδιαίτερα οι μακαρονάδες. Εμείς οι υπόλοιποι, σίγουρα θα μπορούσαμε να ζήσουμε τρώγοντας μόνο μακαρόνια. Και υπάρχουν τουλάχιστον 6 λόγοι για να τα αγαπήσουμε ακόμα περισσότερο:
1. Είναι μια τροφή υψηλής θρεπτικής αξίας
Τα μακαρόνια είναι πλούσια σε σύνθετους υδατάνθρακες (εξαιρετική πηγή ενέργειας), σίδηρο που βοηθά στην παραγωγή αιμοσφαιρίνης, αντιοξειδωτικό σελήνιο, ασβέστιο φώσφορο, πρωτεΐνες και βιταμίνες του συμπλέγματος Β (Θιαμίνη, Ριβοφλαβίνη, Νιασίνη). Προσδίδουν επίσης ελάχιστα λιπαρά, χοληστερόλη και νάτριο.
2. Προστατεύουν από εγκεφαλικά και ρυθμίζουν το σάκχαρο
Οι φυτικές ίνες που περιέχουν (ακόμη καλύτερα εάν προτιμάτε τα ολικής άλεσης ζυμαρικά) δρουν ενάντια στους παράγοντες κινδύνου εμφάνισης εγκεφαλικών επεισοδίων, όπως υπέρταση και υψηλή χοληστερίνη. Επίσης η υψηλή τους περιεκτικότητα σε μαγγάνιο, που βοηθά στον μεταβολισμό των υδατανθράκων, συμβάλλει στη ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα.
Με τη διάσπαση των υδατανθράκων κατά την πέψη, παράγεται σεροτονίνη, η ορμόνη της «ευτυχίας», που μας χαλαρώνει και ανεβάζει τη διάθεσή μας (αν και η γεύση τους και μόνο, με μια βελούδινη κόκκινη σάλτσα και μπόλικο τυρί, θα μας ανεβάσει τη διάθεση έτσι κι αλλιώς… ποιος σκέφτεται τους υδατάνθρακες τώρα)
4. Βοηθούν στη συγκέντρωση
Λόγω των υδατανθράκων που προσφέρουν στον οργανισμό, σημαντικούς επίσης και για τις λειτουργίες του εγκεφάλου, τα ζυμαρικά σε βοηθούν στη συγκέντρωση. Η έλλειψη υδατανθράκων «μειώνει» την ικανότητά μας να συγκεντρωνόμαστε.
Που σημαίνει ότι τα ζυμαρικά (ιδιαιτέρως τα λευκά) συμβάλλουν στην παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων και στην υγιή και γρήγορη ανάπτυξη των κυττάρων. Τα ζυμαρικά ολικής αλέσεως από την άλλη, είναι πλούσια σε καροτενοειδή, ισχυρές αντιοξειδωτικές ουσίες που ενισχύουν το ανοσοποιητικό και προστατεύουν και την όραση.
6. Τα ζυμαρικά ολικής άλεσης, όπως και τα δημητριακά, έχουν προληπτική δράση ενάντια στον καρκίνο του παχέος εντέρου, της ουροδόχου κύστης, του στόματος και των ωοθηκών, ενώ προστατεύουν και την καρδιά, λόγω των φυτικών ινών σε συνδυασμό με τα φυτοοιστρογόνα και το φυλλικό οξύ που περιέχουν σε σημαντικές ποσότητες.
Και για την ιστορία:
-τα μακαρόνια δεν «επινοήθηκαν» στην Ιταλία αλλά στην Κίνα. Οι κινέζοι έτρωγαν ζυμαρικά ήδη από το 5.000π.χ. Αν και ήταν ο ξακουστός Μάρκο Πόλο – σύμφωνα με τις «φήμες» - που έφερε τα «νουντλς» στην Ιταλία τον 12ο αιώνα, υπάρχουν ιστορικές αναφορές που τοποθετούν τα ζυμαρικά στις κουζίνες των αρχαίων Ετρούσκων, το 500π.χ., οι οποίοι έφτιαχνα τα δικά τους μακαρόνια σπάζοντας με πέτρες το σιτάρι και μαζί με νερό έφτιαχναν ένα είδος μακαρονο-ζυμαριού).
-«κυκλοφορούν» περίπου 600 διαφορετικά σχήματα μακαρονιών σε ολόκληρο τον κόσμο.
-για χιλιάδες χρόνια τα μακαρόνια στην Ευρώπη τα έτρωγαν… χωρίς την κόκκινη σάλτσα, κι αυτό επειδή οι ντομάτες «πρωτοεμφανίστηκαν» μόλις το 1519 όταν τις έφερε από το Μεξικό ο θρυλικός ισπανός εξερευνητής Κορτέζ. Όσο για την Αμερική, τα μακαρόνια πρωτομπήκαν στο «τραπέζι» το 1789. Τα σύστησε στον αμερικανικό λαό ο Τρίτος τους πρόεδρος, Τόμας Τζέφερσον.
-Μπορεί οι Ιταλοί να μην παίρνουν τα «εύσημα» για την ανακάλυψή τους, αλλά σίγουρα τρώνε τις μεγαλύτερες ποσότητες στον πλανήτη. Σύμφωνα με τον «Διεθνή Οργανισμό Ζυμαρικών», αν ο ετήσιος μέσος όρος ζυμαρικών που καταναλώνουν οι Ιταλοί είχε αποκλειστικά το σχήμα των «σπαγγέτι», θα έτρωγαν «600 εκατομμύρια χιλιόμετρα» μακαρόνια το χρόνο – τόσα ώστε να καλύψουν την περιφέρεια της γης 15.000 φορές.
18°
