ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
Ο δρόμος μετριέται αλλιώς
Μια σημαντική διάκριση για τον θεσμό, αλλά και για το δρομικό κίνημα της χώρας μας
Μετράμε την προσπάθεια με τον χρόνο
Τον αγαπώ αυτόν τον κόσμο που φτιάξαμε μαζί, βήμα-βήμα
Η K.S. Switzer το 1967 έγραψε ιστορία
Με αίσθηση της στιγμής
Αν είσαι κιθαρίστας, μελετάς, παίζεις, προβάρεις. Αν είσαι δρομέας, τρέχεις.
Δεν έχουν όλοι τη δυνατότητα να αγοράσουν ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια...
Με το βλέμμα στην αφετηρία της κάθε μέρας
Ημιμαραθώνιος, λίγες μέρες πριν γυρίσουμε τα ρολόγια μια ώρα μπροστά
Οι δέκα συνηθέστερες πρακτικές προς αποφυγήν
Πολλές οι συμβουλές, πολλές οι νουθεσίες και οι τακτικές που μπορεί να εισηγηθεί κανείς, μα στην πραγματικότητα μόνο μία η προϋπόθεση που έχει νόημα.
Αγαπάμε το τρέξιμο, προπονούμαστε τακτικά, συμμετέχουμε σε αγώνες κι έχουμε τη λαχτάρα να μοιραστούμε όσα μάθαμε.
Χωρίς άλλο ήχο, πέρα από τον δικό μου. Την ανάσα και την καρδιά.
Η αρχή της χρονιάς μυρίζει πάντα καινούργιο
Ποτέ μου δεν αγάπησα τις προπονήσεις ταχύτητας. Προτιμούσα την άσκηση της αντοχής κι εκεί έβρισκα τη χαρά.
Το άθροισμά τους εξιστορεί μέρος μόνον της δρομικής διαδρομής μου.
Η γραμμή του σημαδεύει περισσότερο το δικό σου καινούργιο
Τρέχω μόνο για μένα, χωρίς να νοιάζομαι για τις εντυπώσεις
Όλο και περισσότερα κορίτσια βγαίνουν στο δρόμο για να τρέξουν, αλλά δεν ήταν πάντα έτσι
Και πώς το τρέξιμο επιβεβαιώνει αυτή τη θεωρία