Γελούσα όταν άκουγα και διάβαζα να ζητούν μερικοί από τον Αλαφούζο «να μιλήσει» και να πει τι θα κάνει από δω και πέρα με τον Παναθηναϊκό. Ήμουν σίγουρος πως έτσι και άνοιγε το στόμα του θα διαλυόταν ακόμη κι αυτό το «τίποτα» που έχει απομείνει.
Άκουγα και τους οργανωμένους οπαδούς (στον κόσμο τους, όπως πάντα!) να του ζητάνε να φύγει, χωρίς να προσδιορίζουν ποιος μπορεί να είναι εκείνος που θα έρθει.
Γιατί το τεράστιο θέμα που μπαίνει πλέον, είναι η επόμενη μέρα. Αν δεν γίνει κάτι αμέσως, θα δούμε αργά ή γρήγορα τους παίκτες να κάνουν ένας-ένας προσφυγές και να τρέχουν σαν τα ποντίκια, βλέποντας πως σε λίγο καιρό δεν θα υπάρχει τρόπος να πάρουν τα λίγα έστω λεφτά τους.
Ήδη για να βγει η σεζόν χρειάζονται πάνω από 15 εκατομμύρια ευρώ, από τα οποία 5-7 μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου. Προφανώς ο Αλαφούζος το μέτρησε και κατέληξε στην απόφαση να μην ξαναβάλει χέρι στην τσέπη.
Τώρα τα βλέμματα στρέφονται αναγκαστικά στον Δημήτρη Γιαννακόπουλο: «Σώσε μας»!
Ναι, αλλά πώς; Ο ίδιος παρακολουθεί με φανερή αμηχανία την τελευταία εξέλιξη. Αντί να ξεκαθαρίσει αν θα μπει ή όχι μπροστά, άρχισε να πετάει τη μπάλα στην εξέδρα ψάχνοντας από το βράδυ της Πέμπτης τους... υπεύθυνους της καταστροφής, και ειδικότερα τον «τζάμπα μάγκα» που «υποσκάπτει τα πάντα» − χωρίς να τον κατονομάζει. Λες και αν τον ανακαλύψει, θα λύσει κάποιο πρόβλημα. Φανερό ότι μόνος του δεν μπορεί, μα από την άλλη δεν θέλει και λύση που δεν θα τον περιλαμβάνει.
Τα ανοίγματα είναι τεράστια. Το «PAO Foundation» δεν είναι σε θέση να το λειτουργήσει χωρίς συμπαίκτες. Τα λεφτά που έχει δηλώσει ότι βάζει ο ίδιος είναι 10 (άντε 15) εκατομμύρια. Και φυσικά με αυτά τα «λίγα», όλα τα μεγαλεπίβολα που οραματιζόταν τις προηγούμενες μέρες δεν μπορούν να γίνουν πραγματικότητα στο ποδοσφαιρικό περιβάλλον που υπάρχει και με την γενικότερη απροθυμία υποψήφιων συμπαικτών να τσοντάρουν.
Το παραδέχεται κι ο ίδιος. Ξημερώματα Παρασκευής, εκεί που μιλούσε στο instagram με οπαδούς, υπολόγισε ακριβώς το κόστος λειτουργίας του Παναθηναϊκού που έχει στο μυαλό του. Και το βγάζει περίπου όσο το περιέγραψα εδώ τις προηγούμενες μέρες, όταν οι περισσότεροι οπαδοί φαντασιώνονταν διάφορα. Έγραψε επί λέξει: «Μετά από τα 20 που θα βάλει οι Αλαφούζος χρειάζονται άλλα 60 απλά για να ξεχρεώσεις. Δεν θες μίνιμουμ 50 για πρωταθλητισμό μπας και μπεις στο Champions League; Δεν συζητάω για τα δεκάδες, μη σου πω 100+ που χρειάζονται για να υλοποιηθεί η Παναθηναϊκή Πολιτεία... Το μόνο ρεαλιστικό σχέδιο για ένα βιώσιμο και ανεξάρτητο Παναθηναϊκό».
Σημαντικό είναι επίσης ότι μέχρι στιγμής δεν έχει εμφανιστεί ούτε ένας πρόθυμος. Οι μόνοι από τους «επιφανείς Παναθηναϊκούς» που έκαναν δήλωση τις προηγούμενες μέρες ήταν ο Γιώργος Βαρδινογιάννης και ο Πάρις Κασιδόκωστας. Και οι δύο είπαν πως δεν έχουν καμιά διάθεση να ανακατευτούν. Τα υπόλοιπα ονόματα είναι απλώς φήμες και διαρροές της πλευράς Γιαννακόπουλου που γενικότερα πιστεύει ότι μπορεί να μαζέψει κόσμο και χρήματα. Είναι μια προοπτική τόσο αφελής, όσο και το συνολικό «σχέδιο σωτηρίας» που κατέβασε.
Για να γίνει η όποια επανεκκίνηση χρειάζονται ζεστά εκατομμύρια τα οποία αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν πουθενά. Ούτε για να καλυφθούν οι τρέχουσες ανάγκες... Και πλέον δεν υπάρχει ούτε η προοπτική της Γ' Εθνικής, όπως π.χ. για την ΑΕΚ. Εκείνος ο νόμος άλλαξε. Αν πέσει η ομάδα, θα πάει στα τοπικά της Αθήνας. Από εκεί θα ξαναξεκινήσει. Και τα χρέη θα την κυνηγούν μέχρι να τα πληρώσει. Δεν χαρίζονται πια...
