«Αν δεν υπήρχε το ποδόσφαιρο στη ζωή μου, δεν ξέρω τι θα έκανα και πού θα κατέληγα. Ίσως να μην ζούσα». Ο Λουίς Τεχάδα θέλει να είναι ειλικρινής. Πέρασε δύσκολα παιδικά κι εφηβικά χρόνια, ζώντας στις πιο κακόφημες γειτονιές του Παναμά.
Όπως αποκαλύπτει ο ίδιος, «πολλοί φίλοι μου είναι φυλακή, άλλοι δεν ζουν πια, ενώ υπάρχουν και κάποιοι που μπόρεσαν να αλλάξουν τις ζωές τους. Αν δεν ήμουν καλός ποδοσφαιριστής, ίσως ήμουν σε συμμορία ίσως είχα σκοτωθεί».
Στα 36 του, ο επιθετικός της Σπορτ Μπόις του Περού, ετοιμάζεται να ζήσει το μεγαλύτερο όνειρο της ζωής του. Να ηγηθεί της εθνικής Παναμά στο παρθενικό Μουντιάλ της ιστορίας της χώρας του.
Ο ίδιος πίστευε ότι δεν θα τα κατάφερνε ποτέ. Πάντοτε η ομάδα του αποτύγχανε στα προκριματικά, αν και πριν από τέσσερα χρόνια έφτασε μια ανάσα μακριά. Αλλά οι ΗΠΑ του στέρησαν τη χαρά. «Θα αντάλλασσα όλες τις διακρίσεις και τα τρόπαια της καριέρας μου, για να είχα άλλη μια ευκαιρία. Αυτό υποσχέθηκα στον Θεό και να που η ευκαιρία εμφανίστηκε έστω και τώρα».
Βαθιά θρησκευόμενος ο βετεράνος σέντερ φορ, θεωρείται βέβαιο πως θα προσευχηθεί πριν από το σημερινό ματς με το Βέλγιο. Ο ίδιος πιστεύει πως έχει «κλείσει» σαν ποδοσφαιριστής και μετά το Μουντιάλ θα σταματήσει από την εθνική ομάδα. Όμως έχει αφήσει κάποια «γραμμάτια». Καταρχάς προβλέπει ότι η ομάδα του δεν θα αποχωρήσει από τη Ρωσία ταπεινωμένη, αλλά με ψηλά το κεφάλι. Γνωρίζει καλά πως σε έναν όμιλο με Βέλγιο και Αγγλία, δύσκολα υπάρχει χώρος για την πρώτη δυάδα και την πρόκριση. Ποντάρει όμως σε αξιοπρεπείς εμφανίσεις αυτού και των συμπαικτών του.
Υπάρχει και κάτι ακόμα όμως. Λίγες μέρες μετά την πρόκριση, η αγαπημένη του θεία είδε ένα όραμα. Είδε τον Θεό να εμφανίζεται μπροστά της και να της λέει πως ο ανιψιός της θα βάλει γκολ στο Παγκόσμιο Κύπελλο μα ανάποδο ψαλίδι.
24°
