Να ξαναπώ ότι ο τρόπος με τον οποίο προσπαθεί να σωθεί ο ποδοσφαιρικός Παναθηναϊκός είναι πιο εξευτελιστικός και από τον υποβιβασμό. Κι αν οι περισσότεροι οπαδοί δεν ασχολούνται, το κάνουν όχι από έλλειψη ενδιαφέροντος αλλά από ντροπή. Τέτοιες απανωτές ξεφτίλες σπάνια βιώνει μια μεγάλη ποδοσφαιρική ομάδα ειδικά αν είναι συνηθισμένη να πρωταγωνιστεί για πολλά πολλά χρόνια.
Φυσικά, το αγωνιστικό κομμάτι είναι το λιγότερο. Εκείνο που δεν αντέχεται είναι η υποκρισία, οι ψεύτικες υποσχέσεις, η απαξίωση, η απουσία του σεβασμού από τα μάτια των αντιπάλων, τα παρακάλια. Σαν τον ζητιάνο στη γωνία στο πεζοδρόμιο, που παρακαλάει να τον λυπηθούν επειδή δεν έχει άλλο τρόπο να ζήσει.
Το χειρότερο είναι πως την εκστρατεία της σωτηρίας την ανέλαβαν και την καθοδηγούν εκείνοι που τον κατέστρεψαν. Όχι μόνο ο Αλαφούζος που πάνω του πέφτει επίτηδες ολόκληρο το βάρος της ευθύνης, αλλά και όσοι τον έριξαν στα χέρια του και στη συνέχεια τον στήριξαν στον όνομα της «απελευθέρωσης από τον... τρισκατάρατο βαρδινογιαννισμό», παρ’ ότι ήξεραν πως δεν υπάρχει προοπτική. Κι αν παραμυθιάστηκαν μια φορά με την «πολυμετοχικότητα», στην περίοδο Αλαφούζου και με πολιορκητικό κριό τα οργανωμένα χαζοχαρούμενα της «13» συνέχισαν να αποθεώνουν τον κάθε άμπαλο, άχρηστο, άσχετο και ακατάλληλο που πλασαριζόταν σαν ο κορυφαίος προπονητής ή παράγοντας και θα οδηγούσε στην επόμενη μέρα. Δέκα χρόνια γελοιότητας με τραγική κατάληξη, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα που θα έχει η προσπάθεια σωτηρίας ή η απόπειρα να πουληθεί μέσω... Ταϊλάνδης σε κάποιον δηλωμένο οπαδό του Ολυμπιακού όπως ο Ρέστης -στον οποίο νομοτελειακά θα την πέσουν όλοι μόλις αναλάβει έτσι και δεν... απογειωθεί η ομάδα!
Ο κατήφορος περνάει πλέον και στο μπάσκετ που παραμένει αποκούμπι των Παναθηναϊκών. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος πάει να ρίξει την ομάδα σε μια τεράστια λούμπα στην οποία αν πέσει θα είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να βγει. Ενώ μέχρι χθες νόμιζε πως είχε εξαπολύσει μετωπική επίθεση και ήταν έτοιμος να ρίξει τον πρόεδρο της Ευρωλίγκας, τον Μπερτομέου, ξαφνικά κατάλαβε πως βρίσκεται ο ίδιος στριμωγμένος στα σκοινιά με μηδαμινές ελπίδες διαφυγής
Η ανακοίνωση με την οποία οι υπόλοιποι συνεταίροι του τον άδειασαν όσο πιο θεαματικά γίνεται, δείχνει και το αδιέξοδο της όλης ιστορίας.
Στην ουσία, αφενός διαχωρίζουν το κλαμπ από τον ιδιοκτήτη του ενώ ξέρουν πως Παναθηναϊκός χωρίς Γιαννακόπουλο δεν υπάρχει, και αφετέρου δημιουργούν ένα αδιαπέραστο μέτωπο το οποίο εκείνος δεν είναι σε θέση να σπάσει, παρά τα όσα διέρρεε τις προηγούμενες μέρες αφήνοντας να εννοηθεί ότι στην συγκεκριμένη στάση του θα τον ακολουθήσουν και άλλοι.
Με τον τρόπο αυτό ξεκαθαρίζουν ότι κανένας δεν μπορεί να λειτουργεί αυτόνομα και ετσιθελικά μέσα σε ένα συνεταιρισμό, ούτε να απολαμβάνει ασυλίας επειδή βάζει τα λεφτά του, γιατί διαφορετικά θα έχει καταργηθεί κάθε έννοια πειθαρχικού δικαίου στο πλαίσιο του οποίου οφείλουν να προσαρμόζονται όλοι. Και φυσικά, το... «πού πάνε τα λεφτά από τα τηλεοπτικά», δεν είναι ζήτημα δημόσιας αντιπαράθεσης ή προσωπικής κόντρας, ούτε βγαίνει στην επιφάνεια κάθε φορά που δεν παίρνεις δύο σφυρίγματα, αλλά αποτελεί εσωτερικό θέμα που οφείλει να απαντηθεί και να λυθεί κεκλεισμένων των θυρών όπως γίνεται σε όλους τους σοβαρούς συνεταιρισμούς.
18°
