Μίλα.
Έχουμε τόση θάλασσα μπροστά μας.
Εκεί που τελειώνουμε εμείς
αρχίζει η θάλασσα.
Πες κάτι.
Πες «κύμα», που δεν στέκεται.
Πες «βάρκα», που βουλιάζει
αν την παραφορτώσεις με προθέσεις.
Πες «στιγμή»,
που φωνάζει βοήθεια ότι πνίγεται,
μην τη σώζεις,
πες
«δεν άκουσα».
Η ΠΕΡΙΦΡΑΣΤΙΚΗ ΠΕΤΡΑ, Κική Δημουλά Από τη συλλογή Το Λίγο του κόσμου, 1971
© Vasilis Koutras / Τήνος
© Dimitra Genisargioti / Άστρος
© Maria Kourti / Αγνώντας Σκοπέλου
© Δημήτρης Μαρμαρινος / Μοσχάτο Αττικής από drone
© Giagkos Papadopoulos / Athens Pride 2017
© Menelaos Goros
© Dimitra Pantazopoulou / Αθήνα
© Katerina Balkaba / Κτήμα Κυρ-Γιάννη, Γιαννακοχώρι, Νάουσα Ημαθίας
Καταφύγιο Κόζιακα / © Vaggelis kalinteris
© Sofia Vasilopoulou / Ναύπλιο
© Στεφανια Φρεν / Αθήνα
© Ελευθερία Βλάχου / Πάρος, Πυργάκι
© Δήμητρα Λίταινα / Ακρόπολη
© Maria Politi / Θεσσαλονίκη
© Giwrgos Papaxrhstou / Πολύχρονο Χαλκιδικής
© Despina Bandi / Καρίτσα Λάρισας
Κι ένα βίντεο από τη Νέα Αρτάκη