Ο C.Bukowski πίστευε ότι ο έρωτας διαρκεί 2,5 χρόνια. Εγώ, πεντανόστιμο Μύρτιλο, που πιστεύω ότι διαρκεί μια ζωή, πόσο λάθος είμαι;
Υ.Γ. 1 Δεν αναφέρομαι σε αμοιβαίο έρωτα προφανώς, αυτό ναι, είναι σενάριο ουτοπίας.
Υ.Γ. 2 Γιατί τα σκατά που τόσο απλόχερα σου προσφέρει κάποιος δεν αποτελούν πειστήριο για την καρδιά να πάρει μερικές μέρες άδεια και να πάει διακοπές; Μέχρι τουλάχιστον να καταφέρει το καημένο μυαλουδάκι να μας μαζέψει από το πάτωμα του μπάνιου.
Α καλά, αν αναφέρεστε σε μονόπλευρο έρωτα σάς το υπογράφω με αίμα ότι μπορεί να διαρκέσει μια ζωή κι άλλες εφτά ώσπου η γη να μη γυρίζει πια, ώσπου το φως να γίνει σκοτεινιά και τα λοιπά.
Υ.Γ. 1 Τα ’χουμε πει και ξαναματαπεί: ο έρωτας κρατάει όσο κρατάει το μυστήριο, ανεξερεύνητο μείγμα που ανακατεύεται μέσα στον εγκέφαλό μας και δημιουργεί παραισθησιογόνες χημικές ενώσεις. (τι είπες πάλι;) Όταν το μείγμα ξεθυμάνει ή αναγνωριστούν τα υλικά που το συνθέτουν, αποχαιρέτα τη την ουτοπία που χάνεις.
Υ.Γ. 2 Το ανεξερεύνητο μείγμα έχει μέσα και γενναίες δόσεις πληγωμένου εγωισμού δε. Αυτή είναι η απάντηση στα «γιατί» σας.
Μυρτώ, έχω ένα φίλο πολλά χρόνια με τον οποίο κάναμε μέχρι πρόσφατα κολλητή παρέα αλλά σιγά-σιγά έχω αρχίσει να παρατηρώ ότι η εντελώς φιλική μας σχέση, γιατί σε διαβεβαιώ δεν τον βλέπω καθόλου ερωτικά, έχει αρχίσει να γίνεται σαν τη σχέση της χαζογκόμενας με το μαλάκα. Δηλαδή εγώ τον παίρνω να κανονίσουμε να βγούμε, λέει ότι θα με πάρει και δεν ξαναπαίρνει ποτέ, τον παίρνω 3 τηλέφωνα δεν το σηκώνει και δεν ξαναπαίρνει και πίσω, του στέλνω μήνυμα και το αγνοεί αλλά και πάλι παρόλο που θυμώνω μαζί του, όταν με παίρνει αυτός να βγούμε εγώ λέω αμέσως ναι, λες και έχω πάθει αμνησία και ξέχασα το γράψιμο που έχω φάει, για μια εβδομάδα περνάμε μια χαρά και μετά πάλι άφαντος. Και το κακό είναι πως και εγώ έχω υιοθετήσει ψυχολογία γκόμενας που τη φτύνουν και αντιδρώ ανάλογα με αποτέλεσμα να έχω πάθει κόλλημα και να ζηλεύω αν βγαίνει με άλλους και λέγοντας πάντα ότι αυτό ήταν, δεν ξαναπαίρνω τηλέφωνο, αλλά πάλι παίρνω. Το περίεργο είναι πως εγώ με τα ερωτικά μου και όλους μου τους γκόμενους είμαι πολλή κυρία και δεν μου έχει τύχει μαλάκας που να μην ήξερα πώς να τον χειριστώ για να προστατέψω τον εαυτό μου. Πώς έγινε έτσι και την πάτησα στο φιλικό;
Τον έχετε ή δεν τον έχετε ερωτευτεί; Δεν είναι προβοκατόρικο αυτό που λέω, όντως κάπου σας έχασα. Στην αρχή λέτε ότι δεν τον βλέπετε ερωτικά και καθώς εξελίσσεται το γράμμα, για κάποιο άγνωστο (not) λόγο, μου έρχονται φλασιές απ’ την Γκλεν Γκλόουζ στην «Ολέθρια σχέση». Νταξει, υπερβάλλω, αλλά κι εσείς μια εμμονή την έχετε φάει. Σε κάθε περίπτωση οι φίλοι συζητάνε, λένε «συμβαίνει αυτό και νιώθω εκείνο» και το λύνουν. Αυτό το δικό σας το μυστήριο κρυφτό δεν το λες και φουλ φιλικό, ξέρω γω…
Αγαπητή Μυρτώ, ειλικρινά δεν ξέρω ποιος με έχει μουτζώσει, αλλά τον τελευταίο καιρό (και παραπάνω) όποιος τυχαίνει να μ’ αρέσει, είτε θα τον γνωρίζω σε λάθος στιγμή, είτε θα έχει κάποιο άλλο κόλλημα, που δεν θα μου επιτρέπει να κάνω κάτι. Το χειμώνα γνώρισα κάποιον, ο οποίος, αν και δεν με γοήτευσε αμέσως, έφτασα να κολλήσω αρκετά μαζί του. Ωστόσο όταν τόλμησα να δείξω το ενδιαφέρον μου και εκείνος το δικό του, σύντομα οι δρόμοι μας χώρισαν. Τώρα εγώ είμαι Αθήνα, κι αυτός δίπλα στον τόπο καταγωγής μου, αλλά αρκετά μακριά. Έτσι άρχισα να ξεχνώ την πιθανότητα να γίνει κάτι. Προχθές στο γραφείο όπου ξεκίνησα πρακτική, συνάντησα ένα πολύ συμπαθητικό παιδί, εμφανισιακά του γούστου μου και ενδιαφέρων χαρακτήρας. Από την πρώτη στιγμή νοιάστηκε να μάθει πράγματα για μένα και να με κάνει να νιώσω άνετα. Ωστόσο σε λίγες μέρες φεύγει. Και το χειρότερο όλων; Ανακάλυψα τυχαία πως έχει και κοπέλα. Αυτά είναι μόνο κάποια παραδείγματα της ατυχίας μου. Γίνομαι όμως παράλογη, όταν το μόνο που ζητάω στα 23 μου, είναι να ζήσω έναν αληθινό και δυνατό έρωτα; Αλλά πώς να σπάσω την γκαντεμιά; ΒΑΣΩ!
Να κάτσετε στα αυγά σας, δεν βλέπετε οι από πάνω τι τραβάνε; Οι δυνατοί έρωτες έχουνε και δυνατά ντράβαλα γι’ αυτό προτείνω να χαμηλώσετε τον πήχη, να περάσετε ένα ανέμελο φθινόπωρο τσιτσινίζοντας δώθε κείθε και αν είναι να ’ρθει θε να ’ρθει. Που σας διαβεβαιώ ότι αργά ή γρήγορα θα ’ρθει. Κανείς δεν γλίτωσε ποτέ απ’ αυτό το μακελειό.
