Γεια σου, Μυρτώ. Θα μπω αμέσως στο θέμα για να μη σε κουράζω. Τον τελευταίο μήνα έχω τσεκάρει ένα γκομενάκι που μ’ αρέσει και με παίζει όταν και όπου συναντιόμαστε. Επειδή δεν έκανε καμιά κίνηση εκτός από το να με κοιτάζει, αποφάσισα και πήγα να του μιλήσω εγώ. Στην αρχή έδειξε έκπληκτος που πήρα το θάρρος, αλλά χαμογελούσε συνέχεια και με κοιτούσε στα μάτια, με κέρασε σφηνάκι και γενικά ήταν πολύ ζεστός μαζί μου. Με ρώτησε πότε θα ξαναπάω σ’ αυτό το μπαρ, του είπα «αύριο», ξαναπήγα, ήταν εκεί με τους φίλους του (ήταν και μια κοπέλα μαζί, δεν ξέρω αν ήταν γκόμενά του) με κοιτούσε και μου χαμογελούσε όλο το βράδυ αλλα δεν ήρθε ποτέ να μου μιλήσει. Φυσικά δεν πήγα ούτε εγώ, αφού ήδη έχω κάνει την πρώτη κίνηση. Και σε ρωτάω, ρε Μυρτώ, τι φάση; Αφού είδε ότι έκανα το πρώτο βήμα και ξέρει ότι μου αρέσει, αφού δείχνει να ενδιαφέρεται κι εκείνος, τι περιμένει και δεν κάνει κάτι;
1) Την εκταμίευση της δόσης 2)Την επανεκκίνηση της οικονομίας 3)Την άρση των capital controls 4) Να μπούμε στην πρώτη φάση απομνημονιοποίησης 5) Να αρχίσει ο Κατρούγκαλος τα μπάνια για να σταματήσει να ψηφίζει νομοσχέδια 6) Τη ρύθμιση των δόσεων του ασφαλιστικού 7) Την παγκόσμια επανάσταση 8) Να χωρίσει με την γκόμενα που προφανώς έχει.
Αγαπητή Μυρτώ, σου ζητώ τη γνώμη σου για τον προβληματισμό μου. Τι κάνεις όταν σε ενδιαφέρει ένας άντρας που όμως δεν ανήκει στο δικό σου κύκλο (aka σπουδές, κοινωνικό επίπεδο, φίλους, οικογένεια, προοπτική καριέρας κ.λπ.) αλλά μαζί του περνάς τις πιο γλυκές στιγμές που έζησες ποτέ; Τι κάνεις όταν η χημεία σου με αυτόν τον άντρα είναι τέτοια που δεν μπορείς να διανοηθείς ότι θα σε αγγίξει ποτέ άλλος; Τι κάνεις όταν ο άλλος είναι απολυμένος από τη δουλειά του και αντιμετωπίζει οικονομική στενότητα, ενώ εσύ είσαι σε καλή κατάσταση και μπορείς να κάνεις ό,τι επιθυμείς – από το να τρως σε ένα καλό εστιατόριο μέχρι να ταξιδεύεις αρκετά συχνά στο εξωτερικό; Τι κάνεις όταν έχετε τόση διαφορά;
Ξέρω γω; Εξαρτάται από το πόσο σ’ αρέσουν τα ταξίδια και η καλή μάσα.
Υ.Γ. 1 Ακολουθείς την καρδιά σου και σε έξι μήνες φρικάρεις γιατί μιζέριασες; Ακολουθείς την καρδιά σου και είσαι μια χαρά γιατί το αγόρι σου σε πάει στους ουρανούς; Ακολουθείς την καρδιά σου αλλά κρατάς ένα κομμάτι της ζωής σου όπως πριν;
Υ.Γ. 2 Ακολουθείς τη λογική σου και βαράς το κεφάλι σου στον τοίχο γιατί σου λείπει εκείνος; Ακολουθείς τη λογική σου και συνέρχεσαι γιατί ο έρωτας είναι ένα εγκεφαλικό σχήμα που κάποτε μας τελειώνει;
Υ.Γ. 3 Δεν μπορώ άλλο με το συναίσθημα. Μου λείπουν τα γράμματα που μιλάνε για πέη και καλοκαιρινούς οργασμούς.
Υ.Γ. 4 Ρίξτε λίγο το επίπεδο, γκαμότι.
Από την πρώτη στιγμή που τον συνάντησα σκέφτηκα «ωχ, τώρα τον ήπιαμε»! Κυνηγός κανονικός, άντρας με Α κεφαλαίο, μεγάλος κατακτητής, αστείος και έξυπνος, μελαχρινός ξυρισμένος γουλί, τρέχει πίσω μου και μου λέει «θα σε ψήσω, δεν παίζει», με κάνει να τον θέλω και να τον σκέφτομαι όλη την ώρα, χάνεται για μέρες και εμφανίζεται κάτω απ’ το σπίτι μου απ’ το πουθενά. Με έχει τρελάνει, Μυρτούδι μου, και δεν μπορώ να βρω άκρη. Να πέσω στη γοητεία του; Κι αν γκρεμοτσακιστώ;
Καλά ότι θα γκρεμοτσακιστείτε είναι στάνταρ, αλίμονο κιόλας, αλλά κι ένα γκρεμοτσάκισμα μέσα στον καύσωνα του καλοκαιριού, νομίζω, λέει. Γκρεμοτσακιστείτε ελεύθερα αγαπητή –το δικαιούστε– έτσι κι αλλιώς τι θα ’χουμε να μνημονεύουμε ολόκληρο χειμώνα εκτός από τις ρυθμίσεις του ΦΠΑ και τις δόσεις της εφορίας; Πέστε με τα μούτρα στο μελαχρινό γουλί κυνηγό σας, φάτε, πιείτε κι και αύριο έχει ο Θεός.
Καλή μου Μυρτώ, εκπέμπω SOS, στο έχουν ξαναεκπέμψει, το ξέρω. Είμαι με έναν άντρα που τον γουστάρω πολύ και τώρα κλείνουμε 5 μήνες. Μέσα σε αυτό το διάστημα η σχέση μου μαζί του με έκανε να περάσω σε άλλο σεξουαλικό λέβελ μιας και εκείνος τρελαίνεται για πειραματισμούς (αν με πιάνεις τι εννοώ, Μυρτούλα) και διαρκώς ανακαλύπτει καινούργιους τρόπους και μέρη για σεξ. (Θα σου πω μόνο ότι έχουμε επισκεφτεί όλους τους λόφους της Αθήνας, από Στρέφη μέχρι Υμηττό…) Τώρα μου ζητάει πρωκτικό, κάτι που δεν έχω ξανακάνει ποτέ και, δεν σου κρύβω, με φρικάρει πολύ αυτή η σκέψη. Μου το ζητάει κάθε μέρα, μου υπόσχεται ότι θα προσέξει πολύ, αλλά δεν ξέρω, δεν το ’χω καθόλου σίγουρο ότι το θέλω… Γιατί να κάνω κάτι που δεν είμαι σίγουρη μόνο και μόνο για τον άλλον;
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Υμηττός δεν είναι λόφος. Είναι βουνό.
Υ.Γ. Άμα το κάνεις μόνο για τον άλλο, πονάει περισσότερο. Αλλά έχεις και την ικανοποίηση ότι πρόσφερες γενναιόδωρα και ανιδιοτελώς…
Στείλε το γράμμα σου ταχυδρομικά ή στο fax της A.V. ή στο info@athensvoice.gr για τη στήλη Μίλα μου βρώμικα.
20°
