Αγαπημένη μου Μυρτώ, μου μιλούσε βρώμικα. Πολύ βρώμικα. Σαν να κάνεις σεξ με τις λέξεις σου μόνο και εμένα να μη με κρατάνε τα πόδια μου και να λιώνω με ένα του μόνο μήνυμα. Και μετά τέλος, χωρίς να εξηγήσει καν το γιατί. Δεν θέλω τη βοήθειά σου, να τον διαολοστείλω θέλω μόνο. Στον αγύριστο, βλάκα! Ευχαριστώ. -Γουάιλντ Γουεστ
Λατρεύω τις κομιλφό κατάρες σας.
Αγαπητή Μυρτώ, χρειάζομαι απεγνωσμένα τη βοήθεια κάποιου, καθώς δεν έχω κάποιον να μιλήσω. Αρχικά, είμαι 17 ετών και του χρόνου δίνω πανελλήνιες. Πέρυσι το καλοκαίρι στις διακοπές, έκανα κάτι με ένα παιδί το οποίο έδειχνε ότι με ήθελε και νοιαζόταν. Το τελευταίο βράδυ που ήμασταν μαζί, είχαμε τσακωθεί γιατί εκείνος δεν μπορούσε να σεβαστεί ότι εγώ δεν ήθελα παραπάνω πράγματα. Μετά από εκείνο το βράδυ δεν ξαναμιλήσαμε μέχρι που ξαναβρεθήκαμε φέτος στις διακοπές και άρχισε να ξαναγίνεται κάτι μεταξύ μας. Μάλιστα έγιναν και μερικά παραπάνω πράγματα αλλά δεν το μετάνιωσα. Ένιωθα περισσότερα για εκείνον απ’ ό,τι πέρσι. Όμως φέτος ήταν διαφορετικός, δεν μου έδειξε το περσινό ενδιαφέρον, ούτε έδειχνε να με νοιάζεται και να με θέλει. Του εξέφρασα τα παράπονά μου και δεν είδα καμιά αλλαγή. Πέρσι υπήρχε επικοινωνία, φέτος δεν υπήρχε τίποτα, δεν μας ένωνε τίποτα και αποφάσισα να τον απομακρύνω και να διακόψω έμμεσα αυτό που γινόταν μεταξύ μας. Όμως τον σκέφτομαι συνέχεια. Δεν είναι θέμα εγωισμού, δεν του ζήτησα να με κυνηγήσει, μόνο να μου δείξει ότι ενδιαφέρεται. Γενικά θέλω κάποιον στη ζωή μου που να νοιάζεται για μένα και να περνάω καλά μαζί του. Δεν θέλω να με έχει μόνο για τις καύλες του. Όμως τον θέλω έτσι όπως ήταν, όχι όπως είναι.... τι μου προτείνεις να κάνω; Μήπως είναι τελειωμένη υπόθεση; Μήπως εγώ άλλαξα και δεν του βγάζω τον καλό του εαυτό; Άννα
Υ.Γ.1 Το παιδί αυτό είναι ένα χρόνο μικρότερός μου και είναι αρκετά ανώριμος σαν χαρακτήρας, όχι μόνο στα αισθηματικά του αλλά και στην παρέα.
Υ.Γ. 2 Δεν ήξερε κανείς ότι κάναμε κάτι, μόνο η αδελφή του που της το ’χα πει εγώ. Φέτος βέβαια πήγε και το ’πε στους φίλους του.
Υ.Γ. 3 Νόμιζε ότι φέτος είχα σχέση, κάτι που δεν ίσχυε... (βέβαια όταν του ξεκαθάρισα ότι δεν έχω άλλον άρχισε να είναι καλύτερος, αλλά μετά έκανε πάλι τα ίδια γιατί θεωρούσε ότι του λέω ψέματα...)
Υ.Γ. 4 Επηρεάζεται απίστευτα από τους φίλους του.
Υ.Γ. 5 Δεν ξέρω πότε θα τον ξαναδώ και αν θα τον ξαναδώ.
Ξέρω πως όλα αυτά φαίνονται ανώριμα αλλά χρειάζομαι μια πιο αντικειμενική γνώμη. Ευχαριστώ πολύ.
Η αντικειμενική γνώμη μου: ένα χρόνο μικρότερός σας σημαίνει 16, δηλαδή είναι πάρα πολύ μικρό παιδάκι ακόμα και για σας, αγαπητή 17χρονη Άννα. Επίσης ο καλός μας εαυτός συνήθως αποκαλύπτει τη λαμπρότητά του στις πρώτες φάσεις μιας γνωριμίας και έχει να κάνει με τις προσδοκίες μας. Κοινώς φοράμε τα καλά μας για να κατακτήσουμε κάποιον. Αν στραβώσει το πλάνο ή αν χάσουμε το ενδιαφέρον μας, ξαναφοράμε τα κάζουαλ καθημερινά μας ρουχαλάκια.
Υ.Γ. 1 Τα ’παμε, είναι μικρός.
Υ.Γ. 2 Γιατί σας πείραξε που το είπε στους φίλους του; Είπε κάτι προσβλητικό;
Υ.Γ. 3 Μήπως να κάνατε καμιά συζήτηση για να ξεκαθαρίσετε τι θέλει ο ένας απ’ τον άλλο – και αν θέλει κάτι;
Υ.Γ. 4 Από ποιον θέλετε να επηρεάζεται; Εδώ επηρεάζομαι εγώ από τους φίλους μου.
Υ.Γ. 5 Νομίζω πως το θέμα δεν είναι αν και πότε θα τον ξαναδείτε αλλά το τι θέλει ο ένας από τον άλλον, όπως έλεγα και προηγουμένως.
Μυρτώ, συγχαρητήρια. Τόσα χρόνια που διαβάζω τόσες μπιμπ σε αυτή τη στήλη άξιζαν για να διαβάσω τελικά δυο γραμμές που έγραψες σε κάποια κλαίουσα ιτιά: «Να σας πω το μυστικό; Όταν ερωτευόμαστε ξεχνάμε το θάνατο. Λίγη ψευδαίσθηση αθανασίας, ε, αξίζει και λίγες διακοπές στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού». Πώς λέμε μια εικόνα ίσον χίλιες λέξεις; Ε, εσύ το αντίθετο. Είναι πολύ ωραίο όταν κάποιος με λίγες λέξεις απεικονίζει χίλιες εικόνες. Προτείνω να το κάνεις στάνταρ απάντηση. Εύγε. Τελικά μπορεί να έχεις και στόφα συγγραφέα, για δημοσίευσε και τίποτα πιο σοβαρό.
Μμμ, δεν έχετε άδικο, είμαι πολύ ταλαντούχα αλλά δυστυχώς όλα τα πιο σοβαρά που είχα προγραμματίσει να γράψω τα πρόλαβαν ο Μαρξ, ο Φρόιντ, ο Ντοστογιέφσκι και οι μαθητές του Ιησού Χριστού.
Μυρτώωωωω, πώς ξεχνιέται μια μεγάλη προδοσία; Πώς σβήνονται οι υποσχέσεις που πίστεψες σαν ηλίθια; Πώς πεθαίνουν οι (πρόσφατες) αναμνήσεις ενός έρωτα που πίστεψες ότι θα κρατήσει πολύ, μα πάαααρα πολύ; Πώς τα σκοτώνεις μέσα σου όλα;
18°
