Το σενάριο της «Ναυσικά» γράφτηκε το 1967 από την Ανιές Βαρντά σε αντίδραση για το πραξικόπημα των συνταγματαρχών. Η ταινία γυρίστηκε το 1970, ενώ το μοντάζ και το μιξάζ τελειώσανε τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς. Εσωτερικές προβολές έγιναν τέλος του '70 και αρχές του 1971. Έπειτα, εντελώς ξαφνικά η αίθουσα του μοντάζ μετατράπηκε σε βίντεο με αποτέλεσμα να χαθούν όλα τα υλικά χάθηκαν καθώς και το τελικό μοντάζ.
Οι σκηνές είναι ολόκληρο το μήκος, μη επεξεργασμένες από το 1970 διότι ούτε η κρατική Γαλλική τηλεόραση (ORTF), ούτε η εταιρία γαλλικής παραγωγής (SFP) ούτε το εθνικό ινστιτούτο οπτικοακουστικών (ΙΝΑ) δεν βρήκαν ή διέθεσαν τα πρωτότυπα υλικά. Μάθαμε ότι το υπουργείο εξωτερικών και Οικονομίας εξαφάνισαν αυτή την ενοχλητική παραγωγή για την εθνική γαλλική τηλεόραση γιατί το γαλλικό κράτος παζάρευε με τους συνταγματάρχες την πώληση Μιράζ Φ1. Σε κάθε περίπτωση αυτό άκουσε να λέγεται η Ανιές. Η Ανιές δεν πήρε ποτέ μια εξήγηση προφορική ή γραπτή.
Στη διάρκεια μιας πολιτικής βραδιάς για τη στήριξη των Ελλήνων προσφύγων στο Βέλγιο, η Ανιές έδειξε το πρώτο μοντάζ φυσικά σε κόπια εργασίας. Χάρη σε μια κόπια που έφτιαξε η Βασιλική Ταινιοθήκη του Βελγίου, που ενίσχυε την εκδήλωση αυτό το ντοκουμέντο που περιλαμβάνει μαρτυρίες πολιτικών εξόριστων, σκετς καφέ θεάτρου και μια φιξιόν, ερμηνευμένη από τους Myrian Boyer, France Dougnac, Catherine de Seyenes και Stavros Tornes υπάρχει στο αρχείο τους.
Ερωτική ιστορία ανάμεσα σε μια Γαλλίδα φοιτήτρια και ένα διανοούμενο Έλληνα. Συνάντηση, συνομιλία, πρώτη ερωτική νύχτα γι’ αυτήν, νύχτα μοναδική για τους δυο. Σε όλη τη διάρκεια της αφήγησης, παρενθέσεις με μορφή μαρτυριών, συνεντεύξεων, εκμυστηρεύσεων διανοουμένων και καλλιτεχνών που διαμένουν στο Παρίσι και πολιτικών προσφύγων δίνουν αυθεντικότητα στην ιστορία και τροφοδοτούν το ιστορικό της πλαίσιο.
Κεντρική Φωτό: Σταύρος Τόρνες και Κατρίν ντε Σεγιέν
20°
