Η συνύπαρξη ανθρώπων και μηχανών σε ένα δυστοπικό μέλλον είναι το θέμα του φιλμ, που βασίζεται σε ένα διάσημο manga επιστημονικής φαντασίας του Σίρο Μασαμούνε που πρωτοκυκλοφόρησε το 1989. Όλο το ζουμί εδώ είναι φυσικά η πειστική μεταμόρφωση της Σκάρλετ σε hot ανδροειδές, με τις φονικές καμπύλες της σταρ φυσικά να προβάλλονται σε κάθε πλάνο. Ο σκηνοθέτης του φιλμ «Η Χιονάτη και ο Κυνηγός» Ρούπερτ Σάντερς δεν έχει να επιδείξει πάντως άποψη πάνω στο έργο του Μασαμούνε. Λειτουργεί εντελώς διεκπεραιωτικά, με κλισέ αναμασήματα που μπολιάζονται από απλοϊκές ιδέες γύρω από το κομμάτι της Εξέλιξης («η τεχνολογία κάνει κακό») αλλά και… άκυρες μελό αποχρώσεις (ολόκληρο το κομμάτι από το κοινό παρελθόν που ενώνει την Ταγματάρχη με τον αινιγματικό χάκερ) που βάζουν διαρκώς εμπόδια στην παρακολούθηση του φιλμ. Κι όμως το «Φάντασμα» (από τα πιο αναμενόμενα φιλμ της χρονιάς) ξεκινά εντυπωσιακά με ατμόσφαιρα βγαλμένη από τα «Blade Runner» και «Matrix» και πρωτοποριακά εφέ που καθηλώνουν (σούπερ τα 2-3 πρώτα επεισόδια δράσης, καθώς και η μονομαχία της αόρατης ηρωίδας με τον κακό πάνω στο νερό). Όμως χωρίς ισχυρές βάσεις στο σενάριο και με όλη την έμφαση να δίνεται στο κομμάτι των εφέ, γρήγορα χάνουν κι εκείνα τη δυναμική τους με αποκορύφωμα το τραγικό φινάλε και τη μηχανική αράχνη που κυνηγά τους ήρωες.
22°
