Μετά την ορκωμοσία της «νέας» κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου, ο νέος υφυπουργός Παιδείας κ. Κώστας Ζουράρις μίλησε στους δημοσιογράφους. Ακολουθούν οι δηλώσεις του, χωρισμένες σε έξι κομμάτια, κι από κάτω τα σχόλιά μου στην κάθε μια, αντιστοιχισμένα. Στο τέλος υπάρχει κι να γενικό σχόλιο.
Α. Υπάρχει ρήξη με την εκκλησία; «Δεν υπάρχει ρήξη. Είναι διαφορές λεξιλογίου. Η ορθόδοξη παράδοση στην Ελλάδα είναι του ενιαίου ελληνικού πολιτισμού»
Πρόκειται για απάντηση άσχετη με την ερώτηση (= παραλογική). Η ερώτηση αφορά το αν υπάρχει ρήξη (της πολιτείας, της κυβέρνησης κλπ) με την (ορθόδοξη) εκκλησία σήμερα, η απάντηση αφορά την ορθόδοξη παράδοση. Και επί της ουσίας: δεν πρόκειται καθόλου για διαφορά λεξιλογίου το αν οι παπάδες θα επεμβαίνουν στο σχολείο , αν θα χωριστεί η εκκλησία από το κράτος κλπ κλπ κλπ.
Β. «Για παράδειγμα όταν μιλούσαμε για τον 13ο και 14ο μισθό πως το λέγαμε; Δώρο Πάσχα και δώρο Χριστουγέννων. Δεν το λένε ούτε δώρο του Σιντάρτα Γουτάμα, ούτε του Φαράκ, ούτε του Σαριά».
Πρόκειται για άγνοια και ταυτόχρονα για σόφισμα. α) σαν παράδειγμα εξακολουθεί να είναι άσχετο με την ερώτηση β) το δώρο του Πάσχα ΔΕΝ ταυτίζεται με το 13ο μισθό γ) κανείς δεν προτείνει να μετονομαστούν τα δώρα, και μάλιστα με τέτοια ονόματα (έψαξε και τα βρήκε, βέβαια)
Γ. «Υπάρχουν κάποια υπολείμματα τα οποία μπορεί να σας τα αφαιρέσουμε βάσει των εντολών της τρόικας … Είμαστε υπό κατοχή».
Αλλά αν είμαστε υπό κατοχή και ό ίδιος είναι υπουργός, τότε είναι υπουργός κατοχικής κυβέρνησης. Άρα ή η δήλωση είναι μπούρδα ή ο ίδιος είναι Έκτωρ Τσιρονίκος (ας ψάξει τ΄ όνομα να το βρει)
Δ. «Ο Άρης ο Βελουχιώτης ήταν ο αρχηγός του μεγαλύτερου στρατού που είχαμε που απελευθέρωσε την Ελλάδα υπό κατοχή».
α) Τον ΕΛΑΣ δεν τον «είχαμε», τον είχε το ΕΑΜ και τελικά το ΚΚΕ β) Ο Βελουχιώτης δεν ήταν αρχηγός του ΕΛΑΣ, αλλά καπετάνιος. Διοικητής (και όχι αρχηγός) ήταν ο Σαράφης γ) είναι μύθος ότι ο ΕΛΑΣ απελευθέρωσε την Ελλάδα. Την απελευθέρωσαν το Στάλινγκραντ, η Νορμανδία, το Άντσιο και οι βομβαρδισμοί της Γερμανίας, που υποχρέωσαν το ναζιστικό στρατό να φύγει
Ε. Τι είναι αυτό που σας ενοχλεί περισσότερο; «Η κατοχή. Πρέπει να μπαλώνουμε τρύπες»
Δε σε υποχρεώνει κανείς να γίνεις βουλευτής της (κατοχικής) κυβερνητικής πλειοψηφίας, ούτε υπουργός της (κατοχικής) κυβέρνησης και να «μπαλώνεις τρύπες». Τα θες και τα κάνεις.
ΣΤ. Πώς θα βγούμε από αυτή την κατοχή; «Δεν θα βγούμε έτσι. Θα βγούμε με αντίσταση. Δηλαδή από την στιγμή που στα όλα τα επίπεδα τα υπουργικά και στην συνομιλία με τους δανειστές και με τους τροικανούς θα έχουμε μια συνεχή διαπραγμάτευση -και διαπραγμάτευση σημαίνει ουσιαστικά συσχετισμό ισχύος και δυνάμεως, σημαίνει μαζί με μια αυξημένη ή αύξουσα αγανάκτηση του ελληνικού λαού- αυτό θα βοηθήσει τον στόχο».
Λέει δηλαδή: η λύση είναι μακρά διαπραγμάτευση + αγανάκτηση. Εδώ έχουμε επακριβώς το βαρουφάκειο παραλογικό σχήμα που κυριαρχούσε στην πρώτη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και που στοίχισε καμιά 90αριά δις, παραπάνω στους φορολογούμενους, ένα τρίτο Μνημόνιο, ένα «κόφτη» και κάτι ψιλά. Λόγια + χρόνος + διαδηλώσεις, δηλαδή διαδικασία και όχι ουσία, είναι που θα φέρουν το αίσιο πέρας. Όχι οικονομική ανάπτυξη, όχι επενδύσεις, όχι νοκοκύρεμα του κράτους, όχι μεταρρυθμίσεις. Σα να μην έγινε το δημοψήφισμα και σα να μη πρόσκρουσε σε τοίχο το «πατριωτικό» αποτέλεσμά του
+ 3. Μερικά απ΄ όσα δεν είπε ο νεόκοπος κ. υφυπουργός:
Σαν καλός νεορθόδοξος που είναι, θα συνεργαστεί με τους ρασοφόρους της ορθόδοξης εκκλησίας για να χαλάσουν τα ελάχιστα κοσμικά μέτρα που μπόρεσε να περάσει ή να προαναγγείλει για τα σχολεία ο κ. Φίλης.
Το υπουργείο του δε μετέχει στη διαπραγμάτευση με τους «κατοχικούς» θεσμούς, επομένως ο ίδιος έχει το ελεύθερο να λέει ό,τι ανιστόρητη μπούρδα θέλει.
Το πιάνο που έπαιξε ο ίδιος στη βεγγέρα των τσιπροκαμμένων, τον προηγούμενο μήνα, έπαιξε το ρόλο του και ο πρωθυπουργός του έδωσε ένα υφυπουργείο.
Y.Γ. Θα μου πεις τώρα: «Ζουράρις είν΄ αυτός, δεν τον ξέρεις, τι θες κι ασχολείσαι ρε φίλε;». Κι αν το πεις, μπορεί και να ΄χεις δίκιο.
