Υπάρχουν εποχές που οι συνθήκες υπερβαίνουν τους πολιτικούς πρωταγωνιστές. Τα γεγονότα δεν υπακούουν στα «κελεύσματά» τους και η εκρηκτική δύναμη των γεγονότων ανακόπτει κάθε λογική συνέχειας ή ανασύνταξης. Στις περιπτώσεις αυτές, ή συνειδητοποιεί κανείς έγκαιρα το βάθος και τη φύση των αλλαγών που βρίσκονται σε εξέλιξη, ή τα γεγονότα τον αφήνουν πίσω τους και με μεγάλη καθυστέρηση αρχίζει να υποψιάζεται τι ήταν εκείνο που πέρασε από μπροστά του και δε μπόρεσε να το δει.
Μετά την εκλογή Μητσοτάκη και τη μικρή «ταραχή» που προκάλεσε, ένα παλαιό ζήτημα επανήλθε στη δημόσια συζήτηση. Πρόκειται για την υπαρκτή ανάγκη ανασυγκρότησης του πολιτικού χώρου της λεγόμενης σοσιαλδημοκρατίας ή όπως αλλιώς ονομάσει κανείς το κέντρο του πολιτικού άξονα.
Ο χρόνος έχει εγκαταστήσει στο συγκεκριμένο πολιτικό χώρο μια πραγματικότητα. Η πραγματικότητα αυτή χαρακτηρίζεται από την πολιτική ήττα του στο μέτωπο της αντιμετώπισης και της διαχείρισης της μεγάλης κρίσης. Όπου η συνέχεια δεν είναι πια νοητή, η άρνηση της ασυνέχειας επιβεβαιώνει το τέλος που έχει ήδη επέλθει. Και για τον κύριο εκφραστή αυτού του χώρου, το ΠΑΣΟΚ, είναι δεδομένο αυτό το τέλος. Το ΠΑΣΟΚ είναι μια αρνητική παράσταση εξουσίας στη συνείδηση των ανθρώπων. Κάθε προσπάθεια αναζωογόνησής του προϋποθέτει τη συνειδητή, δημόσια και διακηρυγμένη αυτοκατάλυσή του.
Η πρωτοβουλία –αξιοπρόσεκτη και γενναία– της Φώφης Γεννηματά να ανασυγκροτήσει τον πολιτικό χώρο της μέσα από μια συνδιάσκεψη συγγενών πολιτικών φορέων, δεν μπορεί να οδηγήσει σε μια νέα αφετηρία. Κάθε νέα αφετηρία, κάθε πράξη πολιτικής αναγέννησης, προϋποθέτει μια τολμηρή και γενναία ιδρυτική πράξη και καμιά ιδρυτική πράξη δεν υπάρχει αν δεν φέρει εντός της ένα τέλος. Μια θυσία της προηγούμενης φάσης. Μια συνειδητή αφομοίωση των νέων συνθηκών ως συστατικό νέας πολιτικής δημιουργίας. Κάθε τι που εμπεριέχει συμβιβασμό, συναρμολόγηση σχέσεων ή διευθέτηση εμποδίων είναι πράξη συνέχειας και συντήρησης. Και θα αποδειχθεί αδιέξοδο στρατήγημα.
Οι συνθήκες που ζούμε είναι συνθήκες οιονεί επαναστατικές. Μόνο η δύναμη της αυθεντικής συνάντησης των ανθρώπων μπορεί να γεννήσει μια νέα ορμή και να προσδώσει σε έναν πολιτικό χώρο αληθινό λόγο ύπαρξης. Να διεκδικήσει λαϊκή συμμετοχή και ευρύτερη αποδοχή.
Είναι αναγκαίο να επιχειρηθούν όλα από μηδενική βάση. Μια συντονιστική επιτροπή να αναλάβει την ευθύνη οργάνωσης ιδρυτικού συνεδρίου, όπου πολίτες και μόνο πολίτες θα προσέλθουν. Με την απόφαση και τη συνείδησή τους για έναν αυθεντικά νέο πολιτικό οργανισμό.
21°
