Η κυβέρνηση Τσίπρα ξεκίνησε την προσπάθεια ελέγχου των εξελίξεων στα μεγάλα ιδιωτικά κανάλια έχοντας το επικοινωνιακό και πολιτικό πλεονέκτημα και βρίσκεται ήδη σε θέση άμυνας.
Τα περί χτυπήματος της διαπλοκής και προστασίας του δημόσιου συμφέροντος, τα οποία τόσο συχνά προβάλλει ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας, ελάχιστους πείθουν γιατί η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τις ίδιες και χειρότερες μεθόδους από αυτές που καταγγέλλουν τα στελέχη της. Επιπλέον τα περισσότερα στελέχη της ριζοσπαστικής Αριστεράς με ειδίκευση στο χώρο της επικοινωνίας και της προπαγάνδας έχουν εξουδετερωθεί πλήρως μια και το λεγόμενο ηθικό πλεονέκτημα του ΣΥΡΙΖΑ αποδείχθηκε σε χρόνο ρεκόρ τεράστιο μειονέκτημα.
Και νέα και παλιά διαπλοκή
Η βασική θέση της κυβέρνησης είναι ότι χτυπάει μέσω του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες την παλιά διαπλοκή και αυτό της επιτρέπει κάποιες διευκολύνσεις σε ό,τι αφορά τη νέα διαπλοκή, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος του πολιτικού ελέγχου του τηλεοπτικού τοπίου. Το πρόβλημα είναι ότι ο επίσημος φορέας της νέας διαπλοκής, στη συγκεκριμένη περίπτωση ο όμιλος Καλογρίτσα, είναι τόσο εξαρτημένος από το δημόσιο ταμείο, τις ΔΕΚΟ και την κομματικά ελεγχόμενη Τράπεζα Αττικής, ώστε μετατρέπεται σε μια διαρκή δυσφήμιση του πρωθυπουργού κ. Τσίπρα, του στενού συνεργάτη του κ. Παππά και άλλων κορυφαίων της κυβέρνησης και του κόμματος.
Σε διάστημα λίγων εβδομάδων η κοινή γνώμη πληροφορήθηκε ότι το τελευταίο διάστημα τα περισσότερα δημόσια έργα καταλήγουν στον όμιλο Καλογρίτσα ο οποίος τα εξασφαλίζει προσφέροντας εκπτώσεις της τάξης του 50%, οι οποίες οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην αδυναμία κατασκευής τους. Το οικονομικό κενό καλύπτεται εκ των υστέρων με συμπληρωματικές συμβάσεις που ανεβάζουν το κόστος για το Δημόσιο, έργα συντήρησης του δικτύου της ΔΕΗ ύψους 100 εκατ. ευρώ και άλλες απαράδεκτες μεθοδεύσεις. Παρ’ όλα αυτά ο όμιλος Καλογρίτσα εξακολουθεί να βρίσκεται σε οικονομική αδυναμία, πιθανότατα γιατί οι διαμεσολαβητές έχουν κι αυτοί τις απαιτήσεις τους, με αποτέλεσμα να είναι απλήρωτοι οι εργαζόμενοι της ελεγχόμενης από τον όμιλο κατασκευαστικής εταιρείας «Τοξότης».
Οι πολίτες πληροφορήθηκαν επίσης ότι η Τράπεζα Αττικής έχει μετατραπεί σε ένα είδος κουμπαρά του κ. Καλογρίτσα ο οποίος εξασφάλισε τη δανειοδότηση του ομίλου με πάνω από 100 εκατ. ευρώ, την έκδοση εγγυητικής επιστολής που κατατέθηκε εκπρόθεσμα αλλά έγινε –άγνωστο γιατί– δεκτή και τη μετατροπή των βοσκότοπων της Ιθάκης, οι οποίοι ανήκουν σε άλλο πρόσωπο, σε ζεστό χρήμα 100-150 εκατ. ευρώ για να καταβληθεί το τίμημα για την άδεια και για να αναπτυχθεί το ελεγχόμενο από τον ΣΥΡΙΖΑ, με τη μέθοδο που περιγράψαμε, τηλεοπτικό κανάλι. Όλα αυτά εκθέτουν ανεπανόρθωτα την κυβέρνηση στην αντίληψη των πολιτών που δοκιμάζονται σκληρά από το τρίτο πρόγραμμα-μνημόνιο το οποίο διαπραγματεύτηκε, με εντυπωσιακή αποτυχία για τα καλώς εννοούμενα ελληνικά συμφέροντα, ο κ. Τσίπρας μετά την πολιτική ρήξη με τον έμπιστό του κ. Βαρουφάκη.
Όλα αυτά παραπέμπουν στις μεθοδεύσεις της περιόδου ανάπτυξης του φαινομένου Κοσκωτά. Το επισημαίνουν ήδη τα κόμματα της αντιπολίτευσης και η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για να ενισχύσει την επιχειρηματολογία τους, εφόσον πρωταγωνιστές της περιόδου Κοσκωτά πρωταγωνιστούν και στη νέα διαχειριστική περίοδο της κυβέρνησης Τσίπρα. Αναφέρω ενδεικτικά τον νέο πρόεδρο της Τράπεζας Αττικής κ. Ρουμελιώτη ο οποίος είχε κατηγορηθεί παλιότερα για ανάμειξη στην υπόθεση Κοσκωτά, από τη θέση του υπουργού Οικονομίας αλλά έμεινε στο απυρόβλητο γιατί σαν ευρωβουλευτής εξασφάλισε τη μη άρση της ασυλίας του από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Από την περίοδο Κοσκωτά έχει περάσει ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, διάφορες κυβερνήσεις όμως τίμησαν τον κ. Ρουμελιώτη στέλνοντάς τον στο ΔΝΤ να εκπροσωπήσει την Ελλάδα ή προωθώντας τον στη θέση του προέδρου του διεθνούς αερολιμένα «Ελευθέριος Βενιζέλος».
Αυτή είναι η Ελλάδα, γι’ αυτό άλλωστε τους παρασκηνιακούς χειρισμούς του έμπιστου του πρωθυπουργού κ. Παππά συμπληρώνουν οι μεθοδεύσεις του υπουργού αρμόδιου για τα Δημόσια Έργα κ. Σπίρτζη ο οποίος ξεπήδησε από τις τάξεις του ΠΑΣΟΚ της περιόδου της ασύδοτης νομής της εξουσίας.
Η νέα διαπλοκή λοιπόν είναι σε καλά χέρια όπως και η παλιά διαπλοκή η οποία ανέχεται με χαρακτηριστική αδιαφορία τις κυβερνητικές καταγγελίες σε βάρος της επειδή συνοδεύονται από τη διάθεση πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ δημόσιου χρήματος, ευρωπαϊκού και εθνικού, με τη μορφή πριμ επιτάχυνσης της κατασκευής των εθνικών οδών από τους λεγόμενους παραχωρησιούχους. Οι παραχωρησιούχοι εξασφάλισαν την εκμετάλλευση των εθνικών οδών για πάνω από τριάντα χρόνια επειδή θα χρηματοδοτούσαν την έγκαιρη κατασκευή τους με δικά τους χρήματα απαλλάσσοντας τον ευρωπαϊκό και τον κρατικό προϋπολογισμό από τα σχετικά βάρη. Με το πέρασμα του χρόνου η συμμετοχή τους στη χρηματοδότηση των εθνικών οδών που ιδιωτικοποιήθηκαν για πάνω από τριάντα χρόνια έχει περίπου εκμηδενιστεί και οι πολιτικοί άρχοντες της νέας διαπλοκής περνάνε με άριστα και τις εξετάσεις της παλιάς διαπλοκής.
Η κυβερνητική ηγεσία, οι βουλευτές, τα κομματικά και κρατικά στελέχη ξεπέρασαν σε βουλιμία, σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος, και τις προηγούμενες κυβερνήσεις στις χειρότερες περιόδους τους. Το πρόβλημα είναι ότι παλαιότερα οι κυβερνήσεις εξαγόραζαν με δανεικά την ανοχή μεγάλου τμήματος του ελληνικού λαού την οποία σε περιπτώσεις μετέτρεπαν σε συνενοχή ενώ σήμερα οι αυστηροί κανόνες του τρίτου προγράμματος-μνημονίου παραδίδουν όσους νέμονται ασύδοτα την εξουσία πολιτικά γυμνούς στην κρίση του λαού.
16°
