Υποστηρίζω πως η Κλαούντια Καρντινάλε είναι πολύ ευχαριστημένη και πως, αν το είχε σκεφτεί νωρίτερα, θα το έκανε κι από μόνη της εκείνο το ελαφρύ φώτοσοπ που εντοπίστηκε στην επίσημη αφίσα του φετινού φεστιβάλ των Καννών και που τόση κατακραυγή ξεσήκωσε. Τι φωνάζετε, καλέ; Στις μέρες μας, και ποιος δεν «πειράζει» ανεπαισθήτως την πραγματικότητα; Δεν υπάρχει φωτογραφία στο ίντερνετ ή στην αρθρογραφία των εφημερίδων που να μην έχει υποστεί μια ελαφρά παραχάραξη, δεν υπάρχει υποκείμενο που να μην έχει προβάρει χαμόγελο, που να μην έχει στηθεί με το καλό του το μάγουλο, που να μην έχει υποδυθεί έναν εαυτό που ελάχιστα του ανήκει. Απορώ μάλιστα για τον σαματά, την ώρα που στο συγκεκριμένο φεστιβάλ, κατ’ έθιμον αποθεώνεται η πιο άγρια κοπτοραπτική προσώπων τε και σωμάτων, γυναικών και ανδρών επιφανών.
Κοκεταρία δεν έχουν όμως μόνον τα άτομα αλλά και η ίδια η τέχνη της φωτογραφίας, που όσο η τεχνολογία της βελτιώνεται άλλο τόσο η ίδια ξετσιπώνεται. Αποκορύφωμα αυτής της ξετσιπωσιάς, ο ατμοσφαιρικός μιζεραμπιλισμός των φωτορεπορτάζ που δείχνουν το δράμα των μεταναστών σαν ηλιοβασιλέματα γιομάτα αναμνήσεις. Με τις αφτιασίδωτες εικόνες της Βούλας Παπαϊωάννου και του Κώστα Μπαλάφα ρίχνω κολλύριο στα ματάκια μου, αλλά δεν βοηθάει. Κάτι πρέπει να κάνω και με τ’ αυτιά μου γιατί αυτά είναι οι πιο δεινοί υποδοχείς της πειραγμένης πραγματικότητας. Τα αγγλικά του Τσίπρα και τα ελληνικά του Τσακαλώτου είναι το πιο γκροτέσκο παράδειγμα. Όχι επειδή κακοποιούνται δυο γλώσσες αλλά γιατί αυτή η κακοποίηση γίνεται επιτούτου και είναι, κατά τη γνώμη μου, προϊόν στρατηγικής επιλογής. Για να λαληθεί το ψέμα με μια γλώσσα νεότευκτη, κατασκευασμένη και ανθεκτική στην παραχάραξη της πραγματικότητας. Σάμπως μιλήθηκε ποτέ η γλώσσα των Ευαγγελίων;
Οπότε, έστω και με φωτοσοπαρισμένο το αριστερό σου τσουλούφι και τον μηρό, εσύ Κλαούντια συνέχισε. Χτύπα το τακουνάκι σου και σύρε το χορό σου, να σηκωθεί η φούστα σου, να δούμε το φουρό σου.
25°
