Συμεών Κεδίκογλου: Είναι ανεύθυνο να παίζεις τη χώρα στα ζάρια

Κ. Κεδίκογλου, γιατί κάποιος να ξαναεμπιστευτεί σε αυτές τις εκλογές το ΠΑΣΟΚ; Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το ΠΑΣΟΚ πίκρανε πολύ κόσμο και ουσιαστικά το μήνυμα των εκλογών και προς το ΠΑΣΟΚ ήταν μήνυμα τιμωρίας. Ωστόσο, βλέπουμε ότι παραμένει η μόνη υπεύθυνη δύναμη, τουλάχιστον στο χώρο της κεντροαριστεράς. Βλέποντας τα κόμματα να είναι σε καθεστώς απόλυτης ανευθυνότητας και να λένε αοριστίες, το ΠΑΣΟΚ με τα 6 σημεία είπε κάποια ξεκάθαρα πράγματα. Ότι το δίλημμα στις εκλογές είναι αν θα μπορέσουμε να διαπραγματευτούμε μέσα στην Ευρώπη με το μνημόνιο ή αν το καταγγείλουμε και οδηγηθούμε έξω από το ευρώ. Στην εντολή του κόσμου για συνεργασία, μόνο το ΠΑΣΟΚ απάντησε υπεύθυνα. Χωρίς να θέσει προαπαιτούμενα, χωρίς διεκδικήσεις για υπουργικές καρέκλες, είπε «είμαστε εδώ», με μόνο προαπαιτούμενο να σχηματιστεί κυβέρνηση μέσα στην Ευρώπη.

Πώς απαντάτε σε όσους αποκαλούν «ψευτοδίλημμα» το «μνημόνιο ή δραχμή»; Ζούμε μια παράνοια στην Ελλάδα. Βλέπουμε όλες τις προσωπικότητες, όλους τους διεθνείς οργανισμούς, από τον πρόεδρο Ομπάμα μέχρι τον Σουλτς ή τον Μεντβέντεφ, τους G8 ή τον Ολάντ, να μας λένε ότι θα είμαστε αλληλέγγυοι στην Ελλάδα φτάνει να τηρήσετε τις δεσμεύσεις σας. Και είναι λογικό. Το να πάμε μονομερώς και να πούμε ότι αυτό δεν το τηρώ, όλοι μπλοφάρουν και μόνο εμείς είμαστε σωστοί παίζοντας τη χώρα στα ζάρια, για μένα είναι τουλάχιστον ανεύθυνο. Μέχρι τις προηγούμενες εκλογές ένα μεγάλο ποσοστό του κόσμου πίστευε ότι θα μπορούσαμε να είμαστε μέσα στην ευρωζώνη χωρίς να έχουμε τις υποχρεώσεις του μνημονίου, αυτό τώρα πια δεν υπάρχει.

Δεν υπάρχει; Ο κ. Τσίπρας είπε ευθέως «εμείς θα ακυρώσουμε το μνημόνιο». Εγώ θλίβομαι και από τον κ. Τσίπρα και από τον κ. Σαμαρά. Από τις 18 προτάσεις του, οι 10 εξαρτώνται αποκλειστικά από τους Ευρωπαίους, άρα είναι στον αέρα. Και θλιβόμαστε, διότι ο κ. Σαμαράς ξέρει το πρόβλημα και επομένως είναι απλά προεκλογικός λαϊκισμός. Για τον κ. Τσίπρα είμαι και θυμωμένος. Διότι λέμε ότι δεν θα τηρήσουμε αυτά που πρέπει τη στιγμή που έχουμε πάρει 75 δις από τα 130 στην περίοδο των εκλογών, 19 δις είναι από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών για να μπορούν να δίνουν δάνεια ή χρήματα στα ΑΤΜ, 105 δις από το PSI. Αφού, λοιπόν, δεν θέλουμε τη συμφωνία, προφανώς θα πρέπει να τα επιστρέψουμε. Και όχι μόνο ξεχνάμε ότι θα πρέπει να τα επιστρέψουμε, αλλά υποσχόμαστε και παροχές. Άκουσα τον κ. Τσίπρα που είπε ότι κάποια δάνεια θα χαριστούν! Είναι το λιγότερο φθηνός λαϊκισμός και δημαγωγία. Εγώ πια έχω την υποψία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει να κυβερνήσει και κάνει οτιδήποτε για να το αποφύγει.

Παρόλα αυτά βλέπουμε ένα κομμάτι από το βαθύ ΠΑΣΟΚ να έχει προσχωρήσει στον ΣΥΡΙΖΑ. Νομίζω ότι αυτό εξηγείται στα πλαίσια μιας κοινωνίας που δεν θέλει ουσιαστικά να αλλάξει.

Προέρχονται από το δικό σας κόμμα, όμως... Το ΠΑΣΟΚ έχει διαχρονικά ευθύνες, όπως έχουν όλα τα κόμματα. Μέσα στις μεγάλες κατακτήσεις της μεταπολίτευσης, θεωρήσαμε συνολικά ως κοινωνία ότι έχουμε μόνο δικαιώματα και καμία υποχρέωση. Κάποιοι θεώρησαν δεδομένες κάποιες καταστάσεις στις οποίες σήμερα δεν μπορούμε –ακόμα κι αν το θέλαμε– να γυρίσουμε στα επίπεδα του 2009.

Ο κ. Σαμαράς, ωστόσο, στα 18 σημεία του, είπε ότι κάποια πράγματα θα επανέλθουν στα επίπεδα του 2009. Το να άρουμε μακροχρόνιες αδικίες που κι εμείς κάναμε, το να πούμε ότι δεν θα μειώσουμε άλλο μισθούς και συντάξεις, ναι, αλλά αυτό δεν είναι κάτι που γίνεται από τη μία μέρα στην άλλη. Ένα κομμάτι που δεν θέλει τις αλλαγές, που έχει μάθει σε ένα παρασιτικό μοντέλο κοινωνίας, πάει εκεί που του χαϊδεύουν τα αυτιά, που του τάζουν ότι τα πράγματα μπορούν να παραμείνουν ως έχουν.

Βγήκατε πρώτος στην Εύβοια, θεωρείτε ότι σε αυτό το καλό αποτέλεσμα συνετέλεσε και το γεγονός ότι είσαστε νέος σε ηλικία; Είναι η εποχή των νέων, άφθαρτων πολιτικών και οι παλιοί πρέπει να κάνουν πίσω; Δεν είναι απόλυτο. Για παράδειγμα, νέος είναι ο κ. Τσίπρας, αλλά ακούω πολλά λόγια από το στόμα του που θα ακούγαμε σε άλλες εποχές. Ή τεχνοκράτης είναι ο κ. Μπαμπινιώτης, αλλά ήταν ο πρώτος που επιχείρησε να πάρει πίσω τις μεγάλες αλλαγές που προσπαθήσαμε να κάνουμε στα ΑΕΙ. Επομένως δεν είναι θέμα τεχνοκρατών ή ηλικίας, είναι θέμα ανθρώπων.

Αν το ΠΑΣΟΚ πάρει πάλι ένα 13% στις εκλογές, θεωρείτε ότι θα μπορέσει να ανασυντάξει τις δυνάμεις του ή θα πρέπει να μετεξελιχθεί σε κάτι νέο; Δεν μπορώ να απαντήσω αυτή τη στιγμή. Το να συγκρατήσουμε πάντως τις δυνάμεις μας σε ένα τέτοιο περιβάλλον και να τις αυξήσουμε έστω και σε ένα μικρό ποσοστό, θα είναι ελπιδοφόρο.

Με δεδομένο ότι το αποτέλεσμα των εκλογών δεν θα οδηγήσει σε μία αυτοδύναμη κυβέρνηση, εσείς θα προτιμούσατε μια κυβέρνηση κεντροδεξιά ή κεντροαριστερή; Να συνεργαστείτε με τον ΣΥΡΙΖΑ ή τη ΝΔ; Καταρχήν, όσον αφορά τον όρο κεντροαριστερά, δεν θεωρώ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ανήκει πια στην ευρύτερη Αριστερά. Με τις θέσεις που εκφράζει δεν θεωρώ ότι είναι ένα προοδευτικό αριστερό κόμμα. Το να κάνεις πολιτική με δανεικά, για μένα δεν είναι καν αριστερό. Εγώ θα προτιμούσα να έχουμε συνεργασία μέσα στην κεντροαριστερά. Από εκεί και πέρα, όμως, επειδή θεωρώ ότι το να έχουμε ξανά εκλογές θα ήταν καταστροφικό για τον τόπο, πρέπει πάνω από τα μικροκομματικά συμφέροντα να προτάξουμε το συμφέρον της πατρίδας και να συνεργαστούμε όσο το δυνατόν περισσότερες δυνάμεις. Το ζήσαμε και στο ΠΑΣΟΚ, που πήρε βάρος περισσότερο από αυτό που του αναλογούσε. Δεν μπορεί ένα μόνο κόμμα να κάνει τις μεγάλες αλλαγές που απαιτούνται. Χρειάζεται συνολικά συμπόρευση δυνάμεων.

Η κριτική που ασκείται στο ΠΑΣΟΚ είναι ότι επί δύο χρόνια δεν προχώρησε σε καμία σχεδόν διαρθρωτική αλλαγή, αλλά μόνο σε περικοπές μισθών. Εμένα η κριτική μου ήταν ότι έπρεπε να προχωρήσουμε πιο γρήγορα και δυναμικά σε διαρθρωτικές αλλαγές και ας πέφταμε ως κυβέρνηση. Δεν προχωρήσαμε και τελικά χάσαμε την εξουσία, γιατί τους βάλαμε όλους απέναντι. Και αυτούς τους οποίους έθιγαν οι αλλαγές και αυτούς που επειδή δεν έγιναν την πλήρωσαν παραπάνω. Ήταν θέμα νοοτροπιών, κατεστημένων δικών μας συνδικαλιστών, αλλά και ο δρόμος δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα. Δεν ήταν ότι δεν θέλαμε. Είχαμε μία κοινωνία απέναντι. Όταν φτάσαμε να έχουμε καταλήψεις υπουργείων, του Υπουργείου Εσωτερικών για παράδειγμα, που έχουμε μόνο σε εμπόλεμη κατάσταση, καταλαβαίνετε ότι δεν είναι σίγουρο και το κατά πόσο η ίδια η κοινωνία ήταν ώριμη για αυτές τις αλλαγές. Συνηθίζουμε να λέμε ότι η κοινωνία είναι πιο ώριμη, μπροστά από την πολιτική, αλλά είναι; Θα το δείξει και στις εκλογές. Εγώ φοβάμαι το απόλυτο σκοτάδι πριν τη χαραυγή.

Σε σχέση με αυτό το απόλυτο σκοτάδι, τι απαντάτε σε έναν άνεργο που δεν βλέπει φως πουθενά, λέει δεν έχω να χάσω τίποτα και γι’αυτό θα ψηφίσω για να τιμωρήσω το σύστημα; Το «δεν έχω να χάσω τίποτα» είναι μέγα λάθος. Ακόμα και ένας άνεργος έχει να πάρει ένα επίδομα ανεργίας, ένα νοσοκομείο για να πάει. Αν προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τα πράγματα, να απεμπλακούμε από το μνημόνιο στα επόμενα 2- 3 χρόνια, έχουμε μια ελπίδα. Το δράμα της Ελλάδας είναι ότι έχει δύο δρόμους. Ο ένας είναι δύσκολος, απαιτεί θυσίες, αλλά οδηγεί κάπου, ενώ ο άλλος είναι στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα και μπορεί τελικά να μας οδηγήσει πολλές δεκαετίες πίσω.