Μιχάλης Χάλαρης: «Aν είχε εφαρμοστεί το πρωτόκολλο εκκένωσης του οικισμού, θα είχαμε θρηνήσει πολύ λιγότερα θύματα»

Μετά το πρώτο σοκ της καταστροφικής πυρκαγιάς στο Μάτι, η αναγκαιότητα να κατανοήσουμε τι συνέβη παραμένει καίρια και τα ερωτήματα ανοιχτά. Ήταν σε ετοιμότητα το Πυροσβεστικό Σώμα για να αντιμετωπίσει μία τέτοιας έκτασης πυρκαγιά; Ποια ήταν η μεγαλύτερη από τις αστοχίες που συνέβησαν το απόγευμα της 23ης Ιουλίου; Γιατί δεν ενημερώθηκαν εγκαίρως οι άνθρωποι ώστε να εκκενώσουν την περιοχή; Τι ακριβώς προβλέπει η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας για μια επιχείρηση οργανωμένης εκκένωσης σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης; Και, κυρίως, τι πρέπει να γίνει από εδώ και πέρα για να μην επαναληφθεί η τραγωδία;

Για όλα αυτά μιλήσαμε με τον Μιχάλη Χάλαρη, αντιπρόεδρο της Ένωσης Πτυχιούχων Αξιωματικών και Υπαξιωματικών του Πυροσβεστικού Σώματος και καθηγητή στο μεταπτυχιακό «Ανάλυση και Διαχείριση Ανθρωπογενών και Φυσικών Καταστροφών» και στο Ινστιτούτο Επιμόρφωσης του ΕΚΔΑΑ σε θέματα Διαχείρισης Εκτάκτων Αναγκών και Πολιτικής Προστασίας.

Να πάμε ένα βήμα πριν τα τραγικά γεγονότα. Ήμασταν έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε μια δύσκολη πυρκαγιά; Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, τον Μάιο, έχοντας παρακολουθήσει ένα μεγάλο τεστ στην Πεντέλη όπου είχε δοκιμαστεί η ανάπτυξη συνεργασίας και επικοινωνίας όλων των εμπλεκόμενων φορέων (Περιφέρεια, δήμοι, στρατός, ΕΚΑΒ, αστυνομία), δήλωνε πως το Πυροσβεστικό Σώμα και όλος ο κρατικός μηχανισμός δασοπυρόσβεσης είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο ετοιμότητας.

Ο απερχόμενος υπουργός Προστασίας του Πολίτη, έχοντας σχεδόν τρία χρόνια την πολιτική ευθύνη λειτουργίας του Π.Σ., ήταν απλώς παρατηρητής. Δεν ασχολήθηκε ουσιαστικά με την επίλυση των σοβαρών προβλημάτων που ταλάνιζαν και συνεχίζουν να ταλανίζουν το Σώμα μας, αλλά το άφησε να λειτουργεί στον αυτόματο πιλότο, με πιο ορατά αποτελέσματα τόσο το έλλειμμα σε ανθρώπινο δυναμικό και την ανισοκατανομή του στην επικράτεια, όσο και στα αναγκαία μέσα πυρόσβεσης.  

Ήταν επαρκείς οι δυνάμεις της Πυροσβεστικής; Μπορούσαν να διατεθούν περισσότερες, αν είχε γίνει σωστή εκτίμηση της επικινδυνότητας της φωτιάς;

Για να γνωρίζετε, στη φαρέτρα του Π.Σ., για την αντιμετώπιση όλων των κατηγοριών των καταστροφών, δεν είναι διαθέσιμα περίπου το 1/3 των πυροσβεστικών οχημάτων διότι είναι ακινητοποιημένα ή με βλάβη στο συνεργείο. Από τα διαθέσιμα, το 11,2% των οχημάτων έχουν ηλικία μεγαλύτερη από τα 30 έτη, το 18,6% έχουν 20 με 30 έτη και το 39,8% έχουν 10 με 20 έτη. Η χρήση των ανωτέρω είναι 24ωρη κατά κανόνα και πραγματοποιείται από διαφορετικούς χειριστές-οδηγούς και σε μη φυσιολογικές συνθήκες

Ακόμη, ως προς τον κρισιμότερο ίσως παράγοντα, που είναι οι άνθρωποι που αποτελούν την ψυχή του Π.Σ., θα πρέπει να αναφερθεί ότι η μετακίνηση στο πρώτο τετράμηνο του 2017, χωρίς αντικατάσταση, 700 έμπειρων συναδέλφων προς τις υπηρεσίες των 14 περιφερειακών αεροδρομίων και των αυτοκινητοδρόμων της χώρας, συνέπεια μνημονιακών υποχρεώσεων, καθώς και οι έκτακτες συνταξιοδοτήσεις υπαλλήλων, καθιστά εκ προοιμίου υποστελεχωμένο τον επιχειρησιακό μηχανισμό του Σώματος.

Η φονική πυρκαγιά εξελίχθηκε παράλληλα με άλλη μία, που ξεκίνησε νωρίτερα στη Δυτική Αττική, κι αυτό ανέδειξε ότι η επιχειρησιακή ικανότητα, παρά τις επιτυχημένες ασκήσεις, δεν είναι για διαχείριση δύο παράλληλων μεγάλων συμβάντων εντός της περιφέρεια Αττικής.

Άρα, διά την εις άτοπον απαγωγή, προκύπτει ότι ενώ οι τοπικές δυνάμεις της πυροσβεστικής έδρασαν ικανοποιητικά, η πυρκαγιά ξέφυγε από τον έλεγχο και λόγω της έλλειψης διαθέσιμων πόρων και μέσων.

Αντί να δοθεί εντολή στους διερχόμενους οδηγούς να κάνουν αναστροφή και να απομακρυνθούν από την περιοχή η οποία καιγόταν, τους κατηύθυναν στο «στόμα του λύκου»

Στη συνέντευξη Τύπου, οι αρμόδιοι υπουργοί και οι αρχηγοί της Πυροσβεστικής και της Αστυνομίας υποστήριξαν πως δεν έγιναν λάθη. Όμως ήδη από τις πρώτες μέρες, όσο παρακολουθούσαμε μουδιασμένοι, τα ερωτηματικά ήταν αμείλικτα, παρόλο που δεν είχαμε τα στοιχεία για να κάνουμε τις συνδέσεις. Για παράδειγμα, όταν βλέπαμε τις φωτογραφίες με τα ακινητοποιημένα αυτοκίνητα στο Μάτι, δεν είχαμε στο μυαλό μας πως πολλά από αυτά ήταν διερχόμενα που οδηγήθηκαν εκεί με την καθοδήγηση των αρχών.

Η εκτροπή των οχημάτων από τη Μαραθώνος φαίνεται ότι είναι η μεγαλύτερη από τις αστοχίες που συνέβησαν το απόγευμα της 23ης Ιουλίου. Όχι γιατί δεν έπρεπε να διακοπεί η κυκλοφορία των οχημάτων επί της λεωφόρου Μαραθώνος, από τη στιγμή που αυτή είχε παραδοθεί στις φλόγες. Αλλά γιατί, αντί να δοθεί εντολή στους διερχόμενους οδηγούς να κάνουν αναστροφή και να απομακρυνθούν από την περιοχή η οποία καιγόταν, τους κατηύθυναν στο «στόμα του λύκου».

Ο ανύπαρκτος πολεοδομικός σχεδιασμός μπορεί να φταίει για τα θύματα-κατοίκους, αλλά όχι για τους διερχόμενους. Σε κανέναν σχεδόν οικισμό, όταν εκτρέπονται και τα δύο ρεύματα μιας λεωφόρου, δεν θα αποφευχθεί η κυκλοφοριακή συμφόρηση.

Η εντύπωση που έχουμε είναι πως η μόνη στιγμή που θα μπορούσε να ελεγχθεί η φωτιά ήταν στο ξεκίνημά της, δεδομένων των αντικειμενικά πολύ δύσκολων συνθηκών. Τη δώσαμε αυτή τη μάχη;

Η φύση των καιρικών συνθηκών ήταν ένα από τα αίτια διότι κατά τη διάρκεια της πυρκαγιάς οι ισχυροί δυτικοί άνεμοι, ταχύτητας κατά θέσεις και κατά διαστήματα ακόμα και άνω των 90 χλμ. την ώρα, διαδραμάτισαν πολύ σημαντικό ρόλο στη γρήγορη μετάδοση της πυρκαγιάς σε μορφή καθόδου προς τα χαμηλότερα υψόμετρα. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η ταχύτητα εξάπλωσης της πυρκαγιάς, που ανερχόταν στα 4-5 χλμ./ώρα και άνω, σε συνδυασμό με το περιβάλλον επέκτασης της πυρκαγιάς (μίξη δασικών και αστικών εκτάσεων /wildland urban interface - WUI) συνιστά έναν πολύ επικίνδυνο συνδυασμό, που αυξάνει σημαντικά την πιθανότητα καταστροφής οικισμών από πυρκαγιά.

Επίσης η πυρκαγιά ξεκίνησε μεν από περιοχές που είχαν καεί στο παρελθόν, αλλά επεκτάθηκε σε έναν χώρο που δεν είχε καεί από πρόσφατη πυρκαγιά, με υπερσυγκέντρωση καύσιμης ύλης, και επομένως η συμπεριφορά της έγινε κατά πολύ πιο απρόσμενη και εκρηκτική. Τα πρώτα επίγεια μέσα που έφθασαν στην έναρξη του συμβάντος δεν μπορούσαν παρά να αντιληφθούν την αδυναμία τους απέναντι σε μια πυρκαγιά τέτοιου μεγέθους και να πράξουν ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν.

Αν είχε εφαρμοστεί έγκαιρα το πρωτόκολλο εκκένωσης του οικισμού, ενδεχομένως να είχαμε θρηνήσει πολύ λιγότερα θύματα. Άλλωστε, υπάρχει και το παράδειγμα των κατασκηνώσεων, όπου χάρη στην έγκαιρη απομάκρυνση των παιδιών, γλιτώσαμε την τραγωδία.

Τότε ήταν που έπρεπε να δοθεί εντολή εκκένωσης, όσο υπήρχε ακόμα χρόνος – είναι ένα μεγάλο γιατί, που δεν έχει απαντηθεί. Ή δόθηκε και δεν μεταφέρθηκε σωστά και έγκαιρα από το ένα επίπεδο διοίκησης στο άλλο;

Θεωρώ ότι η έλλειψη σαφών διαδικασιών λειτουργίας σε κατάσταση κρίσης των εμπλεκομένων οδήγησε σε κακή εφαρμογή των κανόνων περί εκκένωσης. Η παρατηρηθείσα μη έγκαιρη ενημέρωση του πληθυσμού, αλλά και η έλλειψη ανησυχίας και η αδράνεια ενεργοποίησης τμήματος αυτού κατά το αρχικό στάδιο (προφανώς λόγω απουσίας σχετικής ευαισθητοποίησης και εκπαίδευσης), ώστε να απομακρυνθεί έστω και με ίδια μέσα, είναι αντικείμενο προβληματισμού.

Παρά την ιδιαίτερη δόμηση της περιοχής, εκτιμώ ότι αν είχε εφαρμοστεί έγκαιρα το πρωτόκολλο εκκένωσης του οικισμού, ενδεχομένως να είχαμε θρηνήσει πολύ λιγότερα θύματα. Άλλωστε, υπάρχει και το παράδειγμα των κατασκηνώσεων, όπου χάρη στην έγκαιρη απομάκρυνση των παιδιών, γλιτώσαμε την τραγωδία.

Στο τραγικό αποτέλεσμα συνέτεινε και η μορφολογία της ακτογραμμής, όπου έκανε δυσχερή την πρόσβαση στην παραλία στα περισσότερα σημεία, η οποία σε συνδυασμό με τη χαμηλή ορατότητα και την αποπνιχτική ατμόσφαιρα συντέλεσαν στον εγκλωβισμό.

Υπάρχει εγκύκλιος της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας που προβλέπει επιχείρηση οργανωμένης εκκένωσης περιοχών και καθορίζει τους ρόλους και τις αρμοδιότητες των εμπλεκομένων φορέων και προσώπων. Εκ του αποτελέσματος φαίνεται όμως ότι η ραγδαιότητα του φαινομένου τα ξεπέρασε δείχνοντας ότι και αυτά πρέπει να ανανεωθούν άμεσα. Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι η τεχνολογία σήμερα προσφέρει πολλές λύσεις, υπάρχουν «μοντέλα» που βάζοντας  περιοχή, πληθυσμό, πολεοδομικό σχέδιο, σου δίνουν λύσεις άμεσα και αποτελούν ιδανικά εργαλεία λήψης αποφάσεων. 

Μπορείτε να μας πείτε τι είναι το σχέδιο «Ξενοκράτης» και τι προβλέπει; Πώς καταμερίζεται η ευθύνη του συντονισμού;

Το Γενικό Σχέδιο Πολιτικής Προστασίας «Ξενοκράτης» έχει ως σκοπό τη διαμόρφωση ενός συστήματος αποτελεσματικής αντιμετώπισης καταστροφικών φαινομένων και ως εκ τούτου, στα πλαίσια του δυνατού, της προστασίας της ζωής, της υγείας και της περιουσίας των πολιτών και του φυσικού [και του ανθρωπογενούς] περιβάλλοντος. Ανάλογα με τις Κατηγορίες & τα Είδη καταστροφών, υπάρχουν και οι Υπόχρεοι Φορείς Σχεδιασμού.

Η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας έχει εκδώσει εγχειρίδιο σύνταξης και εναρμόνισης ειδικών σχεδίων ανά καταστροφή σε επίπεδο υπουργείου ή άλλου κεντρικού φορέα. Σε αυτό ορίζεται η δομή και περιγράφεται το περιεχόμενο  των ειδικών και των γενικών σχεδίων.

Τα  σχέδια υπάρχουν σε κεντρικό επίπεδο σε μορφή ειδικού σχεδίου και όσο αλλάζουμε επίπεδο διοίκησης απαιτείται η εξειδίκευσή τους. Στην πραγματικότητα, ο σχεδιασμός ατονεί σε επίπεδο περιφερειακής ενότητας και δήμου. Ακόμη, όπου υπάρχουν, δεν υφίστανται τα ειδικά πρωτόκολλα εφαρμογής για περιπτώσεις εκτάκτων αναγκών. 

Το σχέδιο εκκένωσης, ενώ καθορίζει ποιος έχει αρμοδιότητα, ελάχιστα λαμβάνει υπόψη τις έκτακτες συνθήκες και τους συμπιεσμένους χρόνους δράσης, όταν συμβαίνει μια πυρκαγιά και απειλούνται ανθρώπινες ζωές.

Ποιοι εμπλέκονται στην ενεργοποίηση ενός σχεδίου εκκένωσης και με ποια σειρά; Πώς αυτό θα περάσει από το ανώτατο επίπεδο στην πρακτική εφαρμογή του;

Η ανάλυση του ειδικού σχεδιασμού για την αντιμετώπιση των Δασικών Πυρκαγιών ανά εμπλεκόμενο φορέα είναι εξαιρετικά εκτεταμένη και δύσκολο να παρουσιαστεί συνοπτικά.

Σχετικά με το σχέδιο εκκένωσης, ο μόνος αρμόδιος να εισηγηθεί την οργανωμένη απομάκρυνση στις περιπτώσεις των δασικών πυρκαγιών είναι ο εκάστοτε επικεφαλής αξιωματικός του Πυροσβεστικού Σώματος, ο οποίος ενεργεί σε τοπικό επίπεδο ως συντονιστής του πυροσβεστικού έργου, έχοντας την ευθύνη περιορισμού των επιπτώσεων από την εξέλιξη της καταστροφής σε τοπικό επίπεδο.

Εισηγείται στο δήμαρχο, ο οποίος έχοντας υπ’ όψιν την ανωτέρω εισήγηση καθορίζει άμεσα το σημείο συγκέντρωσης σε ασφαλή χώρο όπου οφείλουν να προσέλθουν οι επικεφαλής των κύρια εμπλεκομένων για να συνεννοηθούν. Εάν η έκταση που πρέπει να εκκενωθεί ξεπερνά τα όρια ενός δήμου, την αρμοδιότητα αυτού που θα δώσει την εντολή εκκένωσης έχει ο αρμόδιος αντιπεριφερειάρχης. Την ενημέρωση των πολιτών ακολούθως μπορούν να αναλάβουν οι αστυνομικές αρχές ή δημοτικοί υπάλληλοι πόρτα-πόρτα ώστε να καταγράφουν και ποιοι απομακρύνονται.

Ωστόσο, ενώ καθορίζει ποιος έχει αρμοδιότητα, ελάχιστα λαμβάνει υπόψη τις έκτακτες συνθήκες και τους συμπιεσμένους χρόνους δράσης, όταν συμβαίνει μια πυρκαγιά και απειλούνται ανθρώπινες ζωές.

Μετά την αναθεώρηση του σχεδίου εκκένωσης, λαμβάνοντας υπόψη τα μαθήματα που πήραμε από την τραγωδία στο Μάτι, η κοινή επιμόρφωση τόσο των στελεχών των εμπλεκομένων υπηρεσιών όσο και των πολιτών είναι ο μόνος δρόμος για να μην ξαναβρεθούμε αντιμέτωποι με παρόμοια κατάσταση.

Οι πρώτοι που είχαν γνώση των διαστάσεων της τραγωδίας φαίνεται να ήταν οι ειδικές δυνάμεις της Πυροσβεστικής που βρίσκονταν στο Μάτι. Την ώρα που συνέβαινε το κακό οι αρμόδιοι για τη λήψη αποφάσεων δεν γνώριζαν τίποτα, κι όταν συνεδρίαζε το συντονιστικό μήταν ήδη πάρα πολύ αργά. Γιατί δεν λειτούργησαν όλα πιο γρήγορα;

Τεκμηριωμένη απάντηση δεν έχω, αλλά δεν ξέρω αν η απάντησή μου απαλύνει τον πόνο των οικογενειών από τις οποίες πρέπει να ζητήσουμε «συγγνώμη». Με τόσους νεκρούς κάτι δεν έγινε σωστά. Τα υπόλοιπα είναι υπεκφυγές.

Η κυβέρνηση, έχοντας στο μυαλό της το εμείς ή αυτοί και ότι πήραμε την κυβέρνηση αλλά όχι την εξουσία, προχώρησε στη στελέχωση  κρίσιμων θέσεων ευθύνης με τους αρεστούς της και όχι τους άριστους.

Φάνηκε για ακόμα μία φορά πόσο σημαντικό είναι τα πρόσωπα που βρίσκονται σε θέσεις ευθύνης να γνωρίζουν καλά τη δουλειά τους. Αλλά και πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος της Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, το πώς στελεχώνεται, πώς είναι οργανωμένοι κεντρικά οι μηχανισμοί ετοιμότητας και δράσης, την ετοιμότητα συνεργασίας με άλλους φορείς...

Η κυβέρνηση, έχοντας στο μυαλό της το εμείς ή αυτοί και το ότι πήραμε την κυβέρνηση αλλά όχι την εξουσία, προχώρησε στη στελέχωση κρίσιμων θέσεων ευθύνης με τους αρεστούς της και όχι τους άριστους. Δεν την ενδιέφερε ότι πρέπει να υπάρχουν οι κατάλληλοι άνθρωποι σε όλες τις θέσεις-κλειδιά του κρατικού μηχανισμού, που να μπορούν να δράσουν και να φέρουν εις πέρας με ορθή κρίση, παρά την εργασία υπό πίεση, την αποστολή τους. 

Επίσης είναι εμφανές το έλλειμμα των εξειδικευμένων στελεχών Πολιτικής Προστασίας τόσο σε επίπεδο διοίκησης όσο και αιρετών. Εδώ να υπενθυμίσω την αδράνεια 4 χρόνων όπου δεν λειτουργεί η Εθνική Σχολή Πολιτικής Προστασίας που συστάθηκε με το ν.4249/2014 και θα μπορούσε να προσφέρει τεράστιο έργο στην εκπαίδευση των αιρετών της τοπικής αυτοδιοίκησης, των εθελοντικών ομάδων και των υπαλλήλων της αυτοδιοίκησης, καλύπτοντας το έλλειμμα γνώσεων και δίνοντας ομοιόμορφη γνώση ώστε να υπάρχει συναντίληψη από όλους τους εμπλεκόμενους στη διαχείριση των ανθρωπογενών και φυσικών καταστροφών. 

Μπορούν να νιώθουν οι πολίτες της χώρας ασφαλείς, ότι οι κρατικοί μηχανισμοί μπορούν να τους προστατέψουν όταν και εφόσον χρειαστεί; Τι πρέπει να γίνει από εδώ και πέρα για να μην επαναληφθεί η τραγωδία;

Η αντιμετώπιση των καταστροφών σίγουρα δεν είναι μια εύκολη διαδικασία. Ο κύκλος διαχείρισης μίας έκτακτης ανάγκης περιλαμβάνει τα ακόλουθα στάδια:

⇒ την Πρόληψη και Μετριασμό των συνεπειών (prevention & mitigation)

⇒ την Ετοιμότητα (preparedness)

⇒ την Αντιμετώπιση (response)

⇒ την Αποκατάσταση (recovery)

Οι μηχανισμοί αντιμετώπισης των καταστροφών θα πρέπει να ξεφύγουν από την αντίληψη της διαχείρισης των καταστροφών και να προσανατολιστούν στην ολική διαχείριση του κινδύνου, που περιλαμβάνει και την πρόληψη. Οφείλουμε να κατανοήσουμε ότι ο καλύτερος και ο ισχυρότερος μηχανισμός καθίσταται αδύναμος να διαχειριστεί μεγάλης κλίμακας καταστροφές, αν δεν έχει ενσωματώσει στο σχεδιασμό του το κοινωνικό σύνολο μέσα από μία συλλογική και καλά προετοιμασμένη προσπάθεια.

Επίσης μέχρι σήμερα τα «καλύτερα» σχέδια επικεντρώνονται στη διαχείριση των συνεπειών των καταστροφών, που έχουν να κάνουν με τη διαχείριση των πληγέντων και τη νοσοκομειακή τους περίθαλψη, αφού είναι δεδομένο ότι τελικά όλες οι καταστροφές καταλήγουν σε μαζικές απώλειες και κατάρρευση οργανώσεων, συστημάτων και υποδομών.

Είναι αυτονόητο ότι θα πρέπει να δημιουργηθούν συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης και πληροφόρησης των πολιτών για την έναρξη της καταστροφής, για όποιες από αυτές χρειάζεται και υπάρχει η δυνατότητα, ενώ παράλληλα μέσα από την εκπαίδευση και τις ασκήσεις οι πολίτες θα πρέπει να αναπτύξουν τους αυτοματισμούς εκείνους που θα τους επιτρέψουν να εφαρμόσουν αυτές τις πληροφορίες, που σε ανύποπτο χρόνο απέκτησαν και κατά καιρούς εφάρμοσαν σε εκπαιδεύσεις και ασκήσεις.

Η αξιοποίηση επίσης των σύγχρονων τεχνολογιών που έχουν παραχθεί αλλά και θα παραχθούν μέσω των προγραμμάτων της ΕΕ FP7, H2020 κ.ά. θα βοηθήσει στην καλύτερη και αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των εκτάκτων αναγκών.

Εν κατακλείδι, μετά την εν θερμώ αποτίμηση μίας κρίσης απαιτείται και η εν ψυχρώ αποτίμηση, μετά από εύλογο χρονικό διάστημα. Στην εν ψυχρώ αποτίμηση πρέπει να υπάρξει διεπιστημονική προσέγγιση στην ανεύρεση των αιτιών και να εξαχθούν τα συμπεράσματα (lessons learned) τα οποία ακολούθως ενσωματώνονται στα αναθεωρημένα σχέδια διαχείρισης εκτάκτων αναγκών. Για να μην οδηγηθούμε λοιπόν να ξανασυζητάμε πάλι τι πήγε στραβά, μετά από μία καταστροφή απαιτούνται ριζοσπαστικές αλλαγές με συγκέντρωση δυνάμεων και εθνική συνεννόηση.

Θα πρέπει να αξιοποιηθούν ως σημαντικά στοιχεία τόσο η τελική έκθεση για το Μάτι της επίσκεψης των Γάλλων εμπειρογνωμόνων, όσο η ανάλυση που έγινε από τον Γερμανό ειδικό γεωχημείας και μελέτης δασών, Γιόχαν Γκόλνταμερ, του Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ.

Έχουν ξεκινήσει οι εισαγγελικές έρευνες. Πιστεύετε ότι θα μάθουμε τι ακριβώς δεν λειτούργησε ώστε να αποδοθούν οι ευθύνες που πέθαναν τόσοι άνθρωποι; Υπάρχει η άποψη πως θα πρέπει να συσταθεί μια ανεξάρτητη διεθνής επιτροπή εμπειρογνωμόνων η οποία να εξετάσει κάθε πτυχή αυτής της ιστορίας, από την αυθαίρετη δόμηση και τα διαχειριστικά λάθη, μέχρι τους κυβερνητικούς χειρισμούς και τις συσκέψεις στα υπουργικά συμβούλια.

Εκτιμώ ότι η ελληνική δικαιοσύνη θα διερευνήσει διεξοδικά και θα αποδώσει την απαιτούμενη δικαιοσύνη, αλλά η διαδικασία αυτή θα είναι εξαιρετικά χρονοβόρα. Με δεδομένο ότι το ίδιο το νομικό μας σύστημα διαχειρίζεται την ύλη που εισάγεται σε αυτό με πολύ αργούς και πολύπλοκους τρόπους, θα έχει ως αποτέλεσμα την καθυστέρηση στην απονομή της Δικαιοσύνης και φυσικά στην έκδοση αποφάσεων. Θα υπάρξουν και εξωγενείς αιτίες, όπως οι αλλεπάλληλες τροποποιήσεις νόμων, η ασάφεια στη διατύπωση νομικών όρων κ.ά., οι οποίες θα συμβάλουν στην καθυστέρηση στην απονομή της Δικαιοσύνης.

Επίσης, θα πρέπει να αξιοποιηθούν ως σημαντικά στοιχεία τόσο η τελική έκθεση για το Μάτι της επίσκεψης των Γάλλων εμπειρογνωμόνων που πραγματοποιήθηκε από τις 23 έως τις 26 Ιουλίου 2018 προς όφελος της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, όσο η ανάλυση που έγινε από τον Γερμανό ειδικό γεωχημείας και μελέτης δασών, Γιόχαν Γκόλνταμερ, του Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ.

Τέλος, όπως προαναφέρθηκε, η εν ψυχρώ αποτίμηση της πυρκαγιάς αυτής θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί από μια ανεξάρτητη διεθνή επιτροπή εμπειρογνωμόνων η οποία θα εξετάσει κάθε πτυχή αυτής της ιστορίας και θα δώσει τις απαιτούμενες απαντήσεις όπου μπορούν να δοθούν αυτές.

Ο νέος Αρχηγός του Πυροσβεστικού Σώματος αναλαμβάνει σε μια δύσκολη συγκυρία.

Η χρονική συγκυρία κατά την οποία αναλαμβάνει την ηγεσία του Σώματος είναι, κατόπιν των τραγικών γεγονότων της 23ης Ιουλίου και με την αντιπυρική να βρίσκεται στην κορύφωσή της, γεγονός ιδιαιτέρα κομβικής σημασίας. Καθότι πέραν των σύνθετων εκκρεμών επιχειρησιακών και διοικητικών ζητημάτων που έχει να αντιμετωπίσει, οφείλει να εξασφαλίσει τον υψηλό βαθμό επιχειρησιακής επάρκειας και ετοιμότητας της υπηρεσίας χάριν του κοινωνικού συνόλου, να ανατάξει το ηθικό των αγωνιζόμενων υπό αντίξοες επαγγελματικές συνθήκες συναδέλφων και να αποκαταστήσει το πολλαπλώς βαλλόμενο και τρωθέν κύρος του οργανισμού του Π.Σ.