«Δεν γινόμαστε Έλληνες μόνο μία στιγμή ή μία ημέρα. Έλληνες είμαστε κάθε μέρα, κάθε ώρα. Η Εκκλησία πήρε θέση. Είπε ξεκάθαρα ότι δεν δίνουμε πουθενά το όνομά μας», δήλωσε ο αρχιεπίσκοπος, από την Ιερά Μονή του Οσίου Δαυίδ όπου έλαβαν χώρα το σαββατοκύριακο οι εκδηλώσεις για την αγιοκατάταξη του Οσίου Ιακώβου Τσαλίκη.
Δεν ξέρω για ποιο όνομα κόπτεται ο Αρχιεπίσκοπος. Εκείνο που ξέρω είναι ότι το «Τσαλίκης» είναι λαϊκοπόπ και προ πολλού δοσμένο σ’ ένα πουλέν του Λάκη Λαζόπουλου, αν δεν με απατά η μνήμη μου. Ξέρω επίσης ότι εξαντλήθηκε προ πολλού το «αντιΧριστόδουλος» icon που προσέδιδε στον νυν Αρχιεπίσκοπο μια κάποια αίγλη κι ότι ήγγικεν η ώρα να κάνει επιτέλους κάτι κι από μόνος του προκειμένου να κρατηθεί στο ύψος που κάποτε έδειχνε να επιθυμεί. Εκτός κι αν προβάλω πάνω του δικές μου επιθυμίες και μεγάλες προσδοκίες όπως άλλωστε μου συμβαίνει συχνότατα.
Αγιοκατατάσσοντας τον έναν και τον άλλον είναι φανερό ότι δεν πρόκειται να πάω και πολύ μακριά, ούτε καν μέχρι τη διασταύρωση Ροβιών – Ιστιαίας και το χωριό Καλαμούδι με κατεύθυνση προς το χωριό Ρετσινόλακος. Ένα ολόκληρο σαββατοκύριακο έκλεισε η Τροχαία επαρχιακές οδούς της Εύβοιας προκειμένου να στέρξει η «αγιοκατάταξη» του Τσαλίκη και να πληρωθεί το ρηθέν του Αρχιεπισκόπου ότι «Δεν γινόμαστε Έλληνες μόνο μια στιγμή ή μια μέρα. Έλληνες είμαστε κάθε μέρα, κάθε ώρα» ιδίως όταν τις ίδιες ώρες μαίνονται στο νησί δασικές πυρκαγιές κι εσύ πας και κλείνεις στράτες και κατσικόστρατες, αποκλείοντας περιοχές και θέτοντας σε ισχύ κυκλοφοριακές ρυθμίσεις που είμαι σίγουρη ότι διόλου δεν θα ενέκρινε ο Ιάκωβος Τσαλίκης αν πραγματικά ήθελε ν’ αγιάσει.
14°
