Η επικαιρότητα τρέχει. Ακούτε για αυτήν. Τώρα έχετε τη δυνατότητα να μιλήσετε για αυτήν. Κάθε εβδομάδα και για ένα διαφορετικό θέμα. Η Prorata θέτει κάθε Παρασκευή μία και μόνο ερώτηση για ένα θέμα επικαιρότητας στους εγγεγραμμένους στη λίστα ηλεκτρονικών διευθύνσεών της και παρουσιάζει κάθε Δευτέρα τις απαντήσεις τους στην Athens Voice. Αν επιθυμείτε και εσείς να εγγραφείτε στη λίστα της Prorata, πατήστε εδώ.
Χαμένη ή διαρκής μοναξιά;
Η ίδρυση του Ποταμιού το 2014 κέρδισε το ενδιαφέρον σημαντικής μάζας ψηφοφόρων που επιθυμούσαν τη ρήξη με τη νοοτροπία και τα στεγανά άσκησης πολιτικής στη χώρα από τα κόμματα του «παλαιού δικομματισμού», τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, και ταυτόχρονα δεν είχαν γοητευτεί από την ακραία απορριπτική ρητορική του τότε αντιπολιτευόμενου ΣΥΡΙΖΑ. Στην πορεία των τεσσάρων χρόνων ζωής του, η εκλογή στην ηγεσία της ΝΔ ενός αρχηγού που υιοθετούσε στην προσωπική πολιτική του ατζέντα ένα μεγάλο τμήμα των προτάσεων του Ποταμιού, η ένταξη βουλευτών που είχαν εκλεγεί με το Ποτάμι σε άλλα, και διαφορετικά μάλιστα, πολιτικά σχήματα, η συμμετοχή του Ποταμιού στη διαδικασία σχηματισμού του Κινήματος Αλλαγής από κοινού με το ΠΑΣΟΚ και η υπερψήφιση μιας σειράς νομοθετικών πρωτοβουλιών της κυβέρνησης Τσίπρα που αφορούσαν ζητήματα ατομικών δικαιωμάτων, νόθευσαν την εικόνα του κόμματος των «πολλαπλών ρήξεων». Έχασε όμως το Ποτάμι τον λόγο ύπαρξής του στο πολιτικό σκηνικό; Η θετική απάντηση στο παραπάνω ερώτημα από τον Κυριάκο Μητσοτάκη στο πλαίσιο πρόσφατης συνέντευξής του και η έντονη αντίδραση του Σταύρου Θεοδωράκη στη δήλωση έφεραν το ζήτημα των στρατηγικών των πολιτικών παικτών στην επικαιρότητα. Ποιος είπε τι; Και γιατί;
Η Ερώτηση της Εβδομάδας από την Prorata για την Athens Voice έθεσε το ερώτημα και κατέγραψε μια υπεροχή (54%) της άποψης ότι το Ποτάμι δεν έχει πλέον λόγο ύπαρξης έναντι μιας σημαντικής μειονότητας (28%) ερωτηθέντων που υποστήριξαν ότι το κόμμα συνεχίζει να έχει λόγο πολιτικής ύπαρξης. Το ποσοστό όσων υποστήριξαν ότι το Ποτάμι συνεχίζει να είναι διακριτό και για αυτό πολιτικά χρήσιμο ήταν ελαφρώς πιο αυξημένο μεταξύ των ψηφοφόρων που αυτό-τοποθετήθηκαν στο προοδευτικό άκρο του αξιακού άξονα (33%) και σε κεντρώες θέσεις στον άξονα «αριστερά-δεξιά» (31%). Παρότι λιγότεροι, οι ψηφοφόροι που συνεχίζουν να πιστεύουν στον ιδρυτικό στόχο των «πολλαπλών ρήξεων» του Ποταμιού δεν είναι αμελητέοι ως ποσότητα, πολύ περισσότερο λόγω των ιδιαίτερων πολιτικών γνωρισμάτων τους που τους καθιστούν ένα συνεκτικότερο εκλογικό ακροατήριο.
Σε τμήμα του δείγματος, η Ερώτηση της Εβδομάδας πλαισιώθηκε από αναφορά στον πομπό του μηνύματος, δηλαδή στον Κυριάκο Μητσοτάκη, προκειμένου να ανιχνευθεί πιθανή διαφορά στα επίπεδα συμφωνίας με τη δήλωση ως αποτέλεσμα αντιδράσεων στην πηγή. Πράγματι, στα ευρήματα καταγράφεται μια ελαφρά μείωση του ποσοστού συμφωνίας (48% έναντι 54% στο δείγμα στο οποίο δε δόθηκε η πηγή) με την άποψη που εξέφρασε ο αρχηγός της ΝΔ ότι «το Ποτάμι δεν έχει πλέον λόγο ύπαρξης» και μια ελαφρά αύξηση του ποσοστού διαφωνίας (32% έναντι 28% στο δείγμα στο οποίο δε δόθηκε η πηγή). Επίσης, στο δείγμα στο οποίο δόθηκε η πηγή, οι απαντήσεις των τοποθετούμενων στην «αριστερά» διαφέρουν σημαντικά από αυτές των τοποθετούμενων στη «δεξιά», με τους πρώτους να διαφωνούν κατά πλειοψηφία, προφανώς ως συνέπεια και της αρνητικής φόρτισης που τους δημιουργεί ο πομπός του μηνύματος. Εξίσου υψηλότερο είναι το ποσοστό διαφωνίας με τη δήλωση Μητσοτάκη και μεταξύ των τοποθετούμενων στο προοδευτικό άκρο του αξιακού άξονα. Γίνεται σαφές ότι η δήλωση του αρχηγού της ΝΔ εκλήφθηκε από πολλούς ως άκομψη εμπλοκή στο εσωτερικό ενός άλλου χώρου, ο οποίος μάλιστα τυγχάνει να είναι και όμορος πολιτικά, γεγονός που προσθέτει ενδείξεις επιθετικότητας στη στόχευση.
Εκ των τεσσάρων στοιχείων που παρατέθηκαν αρχικά ως αιτίες απώλειας της διακριτότητας του Ποταμιού –την εκλογή Μητσοτάκη, την ένταξη βουλευτών του Ποταμιού σε άλλα σχήματα, τη δημιουργία του Κινήματος Αλλαγής και τη στήριξη νομοσχεδίων– οι τελευταίες δύο αποτελούν εκούσιες επιλογές του Ποταμιού και κρίνονται ως τέτοιες. Αντιθέτως, η πρώτη (όπως άλλωστε και η δεύτερη) δε σχετίζεται με το Ποτάμι και για αυτό η δήλωση του Κυριάκου Μητσοτάκη εκλήφθηκε από σημαντικό τμήμα του ακροατηρίου – ειδικά εκείνο το τμήμα που δεν ταυτίζεται με τον χώρο της ΝΔ– ως επιθετική ενέργεια. Πέραν της σημασίας που αποδίδουν στη δήλωση Μητσοτάκη πάντως, οι ψηφοφόροι δε φαίνονται να απαντούν με καθαρότητα στο αν το Ποτάμι έχασε ή διατηρεί τη μοναξιά του. Το ίδιο το Ποτάμι ίσως βρεθεί και πάλι μπροστά στο δικό του δίλημμα: πιο καλή η μοναξιά;
