Σύντροφοι, συμπαίκτες, φίλοι - Αναζητούν κοινή ταυτότητα στο Κίνημα Αλλαγής

Με τις ομιλίες των βασικών στελεχών και τις ψηφοφορίες επί των τριών κειμένων, καταστατικό, αρχές του νέου φορέα και πολιτικό πρόγραμμα, ολοκληρώθηκε η δεύτερη ημέρα το ιδρυτικού συνεδρίου του νέου φορέα της Κεντροαριστεράς «Κίνημα Αλλαγής», που διεξήχθη στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.  Αυτή η τελευταία ημέρα ήταν η πιο ενδιαφέρουσα, ως είθισται στα συνέδρια, αφού πραγματοποιούνται οι περισσότερες ζυμώσεις, ανταλλάσσονται μηνύματα και εξαπολύονται βολές, που αφορούν κυρίως στο εσωτερικό ακροατήριο. Τι τράβηξε όμως πιο πολύ την προσοχή μας στο κλείσιμο του ιδρυτικού συνεδρίου του ΚΙΝΑΛ;  Ενός συνεδρίου που είτε το κρίνει κάποιος ως επιτυχημένο είτε όχι, έχει τη θέση του στην πολιτική ιστορία της χώρας.

Σύντροφοι και συντρόφισσες

Τόσο κόκκινο και τόσο σύντροφοι και συντρόφισσες  ούτε στην ίδρυση της Τρίτης Διεθνούς. Η επιλογή της ηγεσίας του νέου φορέα είναι σαφώς να δοθεί έμφαση στο κέντρο - ΑΡΙΣΤΕΡΑ και η σημειολογία έρχεται στο προσκήνιο. Η εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ και η ανθεκτικότητά του δείχνει ότι μια κρίσιμη μάζα του εκλογικού σώματος παραμένει στον αριστερό άξονα, από όπου παραδοσιακά αντλούσε μέρος της εκλογικής του δύναμης το ΠΑΣΟΚ. Ο νέος φορέας, ενισχυμένος από την ανανεωτική αριστερά, αποφασίζει να διεκδικήσει δυναμικά μερίδιο από αυτή τη δεξαμενή σε προτεραιότητα, βάζοντας σε ελαφρώς δεύτερη μοίρα εκείνη του μεταρρυθμιστικού κέντρου.

Μια κίνηση στην οποία δίνονται επιθετικά χαρακτηριστικά, αλλά μάλλον είναι αμυντική, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ αφαίμαξε αυτή την εκλογική βάση και συνεχίζει να πλαγιοκοπεί την κεντροαριστερά, δελεάζοντας ψηφοφόρους και στελέχη.

Βεβαίως δεν έλειψαν τα γέλια στις κερκίδες με τα "το λόγο έχει ο σύντροφος Ρέππας" η "στο βήμα ο σύντροφος Σκανδαλίδης". Επίσης, στο σύντροφε φαίνεται να έχουν κάποιοι περισσότερα δικαιώματα από άλλους. Για νέους φίλους τους οποίους δεν μπορεί ακόμη να αποκαλέσει συντρόφους έκανε λόγο ο Ανδρουλάκης. Το "συμπαίκτες" προτίμησε ο Γιώργος Μαυρωτάς, το συνοδοιπόροι επέλεξε η Χαρά Κεφαλίδου, "Σύντροφοι και συντρόφισσες, φίλοι και φίλες, κυρίες και κύριοι" απάντησε στην προσφώνησή του ο Σταύρος Θεοδωράκης και δεν άφησε κανέναν παραπονεμένο.

Η κερκίδα χειροκροτεί

Η εμψύχωση της ομάδας από την κερκίδα είναι βασικό συστατικό της επιτυχίας. Οι φίλοι των τάσεων, είχαν επιλέξει τη δική τους "θύρα" ο καθένας, για να κάνουν τη λεγόμενη "ζημιά", κατά την ομιλία των αρχηγών τους. Οι οπαδοί του Ανδρουλάκη ήταν συσπειρωμένοι σε τρία διαζώματα, αριστερά από το βήμα. Πολυπληθής η θύρα και πολύ καλά οργανωμένη. Ήξερε ακριβώς σε ποια σημεία της ομιλίας του πρώην Γραμματέα να χαλάσει τον κόσμο.

Τα μέλη του Ποταμιού είχαν μαζευτεί κέντρο στο πάνω διάζωμα, ακριβώς απέναντι από το πόντιουμ, ενθαρρύνοντας τον επικεφαλής τους. Εκείνος, όταν τελείωσε την ομιλία του, τους έτεινε τον αντίχειρα, επιβεβαιώνοντας ότι όλα πάνε καλά. Η ανανεωτική αριστερά βρισκόταν κεντροδεξιά και επάνω. Λίγοι μεν αλλά ενωμένοι και αισιόδοξοι.

Οι φίλοι του Γιώργου Καμίνη κάτω δεξιά, ακόμη λιγότεροι. Το ΠΑΣΟΚ είχε τη πλατεία και τα υπόλοιπα, δηλαδή  σε κάθε περίπτωση  τη μερίδα του λέοντος.

Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ ενωμένο δυνατό

"Εδώ είναι το ΠΑΣΟΚ, οι περισσότεροι είμαστε ΠΑΣΟΚ", είπε άλλωστε στην τοποθέτησή του ο Αντρέας Λοβέρδος. Μια διαπίστωση που μπορούσε να την κάνει εύκολα και ένας απλός παρατηρητής. Το συμπέρασμα έβγαινε και δια της ακοής. Ασθενικά χειροκροτήματα σε άλλους ομιλητές, το στάδιο να δονείται όταν στο βήμα βρισκόταν κορυφαίο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, όταν αναφέρονταν οι πρώην πρόεδροί του ή όταν ακουγόταν το όνομα Παπανδρέου. Ο ήλιος ο πράσινος δεν έδυσε προς το παρόν κι ας τρέφουν αυταπάτες κάποιοι.

Το κίνημα της γραβάτας

Ή αλλιώς οι κλώνοι του Χρηστίδη. Δεξιά από το πόντιουμ και στο μεσαίο διάζωμα, νεολαίοι, φανερά προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ και "φωφικοί", ακριβώς απέναντι από τους "ανδρουλακικούς". Ίδιο κούρεμα και ίδιο κουστούμι με τον εκπρόσωπο Τύπου του κόμματος. Healthy face και αστραφτερά χαμόγελα.  Η εικόνα τους θύμιζε περισσότερο φυτώριο στελεχών. Συζητούσαν, αγκαλιάζονταν,  έβγαζαν σέλφι και αποθέωσαν, με ζητωκραυγές και καραμούζες, τη Φώφη Γεννηματά, πετάγοντας στο τσακίρ κέφι και ένα "Φώφη μπροστά, μπροστά κι αριστερά"

Μια φορά αρχηγός πάντα αρχηγός

Όταν ο Βαγγέλης Βενιζέλος ολοκλήρωσε την ομιλία του καταχειροκροτήθηκε από τους συνέδρους. Οι μισοί δεν συμφωνούν μαζί του, αλλά ο πρώην πρόεδρος διαθέτει το ηγετικό προφίλ, που για κάποιους αυτή τη στιγμή είναι ζητούμενο.

Ο πρώην υπουργός και τέως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, πρότεινε μέτωπο δημοκρατικών δυνάμεων κατά του ΣΥΡΙΖΑ, ασκώντας σκληρή κριτική στην κυβέρνηση για την πολιτική που ακολουθεί και ιδίως για την υπόθεση Novartis. 

«Υπάρχει μέτωπο Δημοκρατίας κατά του πραξικοπήματος που επιχειρείται. Είναι άλλο οι διαφορές με τον συντηρητικό χώρο κι άλλο πράγμα η αντίκρουση με τους σκευωρούς. Κι έρχονται κι άλλα. Δεν θα στοχεύουν μόνο όσους είναι κατά του γλοιώδους φλερτ με τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά ολόκληρη τη δημοκρατική παράταξη», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Βενιζέλος, ο οποίος έθεσε ως πρώτο στόχο για την προοδευτική παράταξη, «τη στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ που σημαίνει να μην μπορεί να καθορίσει τις πολιτικές εξελίξεις»

Η επίδειξη δύναμης του Ανδρουλάκη

Ο Ανδρουλάκης ανέβηκε στο βήμα εμφανώς κουρασμένος και βραχνιασμένος, ενδεικτικά και τα δύο των όσων προηγήθηκαν του συνεδρίου. Άρχισε μαλακά, για την κεντροαριστερά στην Ευρώπη, τα διεθνή, τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής της χώρας. Προς τη μέση της ομιλίας του πάτησε γκάζι στέλνοντας μηνύματα ενδοπαραταξιακού ενδιαφέροντος προς κάθε κατεύθυνση.  Για τη διαφωνία του για τους διορισμούς των μελών των οργάνων και για πλαφόν στις κοινοβουλευτικές θητείες, ενώ έριξε στο γάντι στον Σταύρο Θεοδωράκη μιλώντας για ενιαία κοινοβουλευτική ομάδα και κάνοντας αναφορά στη συνάντηση του επικεφαλής του Ποταμιού με τον Τσίπρα.. Στα παραπάνω σημεία της ομιλίας του, πραγματικά οι φίλοι του τον αποθέωναν, με τρόπο που θύμιζε ντέρμπι των αιωνίων.  Αν κάποιος παρατηρούσε εκείνη την ώρα τα μπροστινά καθίσματα, θα έβλεπε μια κινητικότητα και έναν εκνευρισμό. Στο συνέδριο όλες οι πλευρές είχαν συμφωνήσει να αφήσουν έξω τις διαφορές τους, ενδεχομένως ο Ανδρουλάκης να υπερέβη τα συμφωνηθέντα.

Ο Σταύρος και οι ινδιάνοι

Ο Σταύρος δεν σήκωσε κανένα γάντι. Ωστόσο, στην εισαγωγή της ομιλίας του ήταν σαφής.

"Το 1886 μια μεγάλη πυρκαγιά κατέστρεψε το Σικάγο. Ήταν η αφορμή για τους πρώτους ουρανοξύστες. Ήταν η αιτία η πόλη να ξαναχτιστεί. Υπήρχαν μεγάλα και παλιά γραφεία, ικανά να κάνουν τις καλύτερες μελέτες. Έμπειροι αρχιτέκτονες και μηχανικοί που ναι μεν δεν είχαν κάνει ουρανοξύστες, αλλά είχαν δοκιμαστεί σε μεγάλα έργα. Όμως υπήρχε ένα αδυσώπητο ερώτημα. Ποιος θα ανέβαινε στη σκαλωσιά; Ποιος θα υλοποιούσε τα σχέδια; Εκεί λοιπόν ήρθαν οι ινδιάνοι Μοχώκ. Ήταν γυμνασμένοι και δεν φοβόντουσαν τα ύψη. Έμπειροι μηχανικοί και ινδιάνοι έφτιαξαν λοιπόν τους ουρανοξύστες στο Σικάγο. Το ίδιο συνέβη και στη Νέα Υόρκη τη δεκαετία του 1920 και 1930.Τα μεγάλα έργα θέλουν μεγάλες συμπράξεις. Αυτό θέλω να σας πω. Μένει βέβαια να απαντηθεί ποιος είναι ο μηχανικός και ποιος είναι ο ινδιάνος στο δικό μας μεγάλο έργο". Κάποιοι εκείνη την ώρα έκαναν τον κινέζο.

Ο ευθυτενής Γιώργος

Ο Γιώργος είναι αεικίνητος. Σβέλτο περπάτημα, άνετο ντύσιμο, μπαινόβγαινε από την κεντρική αίθουσα σε μεγαλύτερη συχνότητα από τους άλλους αρχηγούς. με τη συνοδεία του σε διακριτική απόσταση και σε κοντινό στυλ, ενδυματολογικά, με το δικό του. Θα έλεγε κανείς ότι είναι φίλοι που κάνουν μαζί βόλτα, παρά ότι είναι οι φρουροί του. Καταχειροκροτούμενος από όπου περνούσε, φιλικός αλλά και από απόσταση. Διασταυρωθήκαμε σε ένα διάδρομο. Το πρώτο που σκέφτηκα ήταν ότι αν κάποιος έχει έναν στοιχειωδώς εύρωστο τραπεζικό λογαριασμό, όνομα βαρύ σαν ιστορία και γυμνάζεται, δεν γερνάει ποτέ.

Γιατί άναψε ο Καμίνης

Η ομιλία του Γιώργου Καμίνη έγινε μετ εμποδίων. Κατά τη διάρκειά της, αρκετοί σύνεδροι θεώρησαν ότι είναι η ευκαιρία να αποχωρήσουν από την αίθουσα. Να ξεμουδιάσουν, να πάνε κυλικείο ή για τσιγάρο ή για κουβέντα σε πηγαδάκι. Το αποτέλεσμα ήταν αυτή η κινητικότητα να προκαλέσει φασαρία, ενώ συνωστίστηκαν στην κεντρική έξοδο αρκετά άτομα, και όχι σιωπηλά. Ο δήμαρχος δεν το ανέχτηκε για πολύ. " Αν θέλετε σταματάω την ομιλία μου και φεύγω τώρα" είπε. " Αν δεν σέβεστε εμένα, σεβαστείτε τουλάχιστον τις 30 χιλιάδες των ανθρώπων που με ψήφισαν. Ας σεβαστούμε επιτέλους ο ένας τον άλλον".

Ποιος Θανάσης; O Θανάσης Θεοχαρόπουλος

Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ μεθοδικά και αθόρυβα φαίνεται να κερδίζει έδαφος στο πλαίσιο του Κινήματος Αλλαγής. Η αποδοχή προς το πρόσωπό του υπερβαίνει το κόμμα του, καθώς ήταν από αυτούς που χειροκροτήθηκαν αρκετά και από τους συνέδρους  του ΠΑΣΟΚ.

Ο Θεοχαρόπουλος απέρριψε τόσο την πρόταση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Γιάννη Δραγασάκη για διάλογο ενός συνασπισμού προοδευτικών δυνάμεων όσο και το άνοιγμα του Κυριάκου Μητσοτάκη για μετεκλογική συνεργασία. 

Ευτυχώς που δεν υπήρχε λίστα

Η σοφότερη επιλογή όλων σε αυτό το συνέδριο φαίνεται ότι ήταν το να μην υπάρξει λίστα για την εκλογή των οργάνων. Η μάχη του σταυρού, με την ένταση που υποβόσκει, τις διαφωνίες και τις αντιπαλότητες, θα μπορούσε να εκθέσει το Κίνημα ανεπανόρθωτα. Λίστα σημαίνει κομματικός μηχανισμός, μάχες χαρακωμάτων, οι λεγόμενες λιστομαχίες. Και οι διαγκωνισμοί δεν θα αφορούσαν  μόνο στην προσπάθεια κυριαρχίας του ΠΑΣΟΚ επί των άλλων, αλλά και στα ενδοπασοκικά μέτωπα. Όταν υπάρχει μια λίστα με υποψηφίους, η ηγεσία διαλέγει ποιους θα πριμοδοτήσει για τα όργανα και οι τάσεις το ίδιο. Άρα εκτός της κεντρικής λίστας κυκλοφορούν "μυστικά" διάφορες υπολίστες. Μάλιστα οι λίστες φτάνουν καμιά φορά στα χέρια των μελών με σταυρό, προς αποφυγήν λαθών. Το μόνο αρνητικό με την έλλειψη της λίστας ήταν ότι δεν χρειάστηκε τα στελέχη να διαχυθούν μέσα στους συνέδρους. Εκεί έχει χαιρετούρες, καφέδες, χαμόγελα γιατί και το μέλος για να βάλει το σταυρό του θέλει και μια καλή κουβέντα. Έτσι τα κεντρικά στελέχη ελάχιστα κινήθηκαν στο χώρο του συνεδρίου και περισσότερο μπαινόβγαιναν στις αίθουσες που τους παραχωρούνται ως στρατηγεία.

Το σήμα του νέου φορέα

Το σήμα του νέου φορέα υλοποίησαν τρία νέα παιδιά του Κινήματος, τα οποία πολύ σεμνά κι ευγενικά το παρουσίασαν. Το ρόδο που συμβολίσει τις αξίες και τις παρακαταθήκες της Δημοκρατικής παράταξης και σηματοδοτεί το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της. Ωστόσο δεν έτυχε καλής υποδοχής. Για μεταμοντέρνο ήλιο του ΠΑΣΟΚ έκαναν λόγο κάποιοι σύνεδροι. Μοιάζει σαν σήμα ανακύκλωσης είναι είπαν κάποιοι άλλοι.

Σε κάθε περίπτωση πολλοί σύνεδροι δεν έδειξαν να εμπνέονται από αυτό το λογότυπο. Ίσως να έφταιγε και η ώρα. Ήταν ήδη δώδεκα το βράδυ. Το πρόγραμμα είχε πέσει έξω γιατί κάποιοι ομιλητές όταν ανεβαίνουν στο βήμα ξεχνάνε να κατέβουν. Κι ας προσπαθούσε το προεδρείο: σύντροφοι σεβαστείτε το χρόνο -  βοήθηστε μας. Ένας εκπρόσωπος των συνταξιούχων είπε ότι περίμενε όλη την ημέρα για να μιλήσει, αλλά το προεδρείο του είπε ότι ο χρόνος δεν επαρκεί και δεν θα μπορέσει να μιλήσει. Προκλήθηκε μια φασαρία, μια ανακατωσούρα. Εν τέλει ο συνταξιούχος κατέβηκε από το βήμα φωνάζοντας "άμα με ξαναδείτε να είμαι κερατάς" 

Κι ένα παρασκήνιο από το pressroom

Έρχεται μία δημοσιογράφος κουνάμενη σεινάμενη και θέλει να βάλει το κινητό της να φορτίσει. Κοιτάζει από δω κοιτάζει από κει , όλες οι πρίζες κατειλημμένες . Στο τέλος διαλέγει το στόχο της. Θα βγάλει κάποιου άλλου, που φόρτιζε από νωρίς, μια περίεργη μικρή συσκευή, λευκή με κάτι κεραίες. Βάζει το κινητό της και κάνει να φεύγει. Την ενημερώνουν ότι έβγαλε από τη πρίζα το router και έπεσε το δίκτυο. Πάνω που νιώθει εκείνη σαν τον Πίτερ Σέλερς στο «Πάρτι», έρχεται ο εκπρόσωπος τύπου του ΠΑΣΟΚ και ψάχνει πρίζα. Τα μάτια της γίνονται σχισμές από τη χαιρεκακία. "Για να δω που θα το βάλεις" ψιθυρίζει. Εκείνος τραβάει ένα χοντρό μαύρο καλώδιο, προκαλώντας ένα μπλακάουτ στον ήχο και ένα στεναγμό ανακούφισης στην κουνάμενη σεινάμενη. Ευτυχώς δεν είμαι μόνη είπα μέσα μου .