«Δέχομαι να υποστώ την οποιαδήποτε κριτική για κάτι που έκανα, όχι για κάτι που δεν έκανα. Είναι άδικο, είναι δολοφονία». Τα λόγια αυτά δεν ανήκουν στον Άδωνι Γεωργιάδη ούτε σε κάποιον από τους εγκαλούμενους στην υπόθεση NOVARTIS. Είναι σημερινή δήλωση του υπουργού Ναυτιλίας κ. Παναγιώτη Κουρουμπλή, στα περί απόκρυψης επιβαρυντικού εγγράφου με εις βάρος του καταγγελίες για «κόλπα» με τα φάρμακα.
Εάν τα έλεγε αυτά ο όποιος εγκαλούμενος που παραπέμπεται στην προανακριτική της Βουλής, μάλλον θα υπήρχε αντίδραση με κάποιο non paper από το Μαξίμου για την ακρότητα της τοποθέτησής του. Όμως αυτά τα λέει ο Π.Κ. των προστατευόμενων μαρτύρων, τον οποίο απάλλαξε από τη διερεύνηση της υπόθεσης η πρόταση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στη Βουλή.
Υπάρχει βεβαίως και μια άλλη πτυχή για σχολιασμό. Πώς δικαιούται ένας υπουργός της κυβέρνησης να θεωρεί ότι είναι άδικο να τον κατηγορούν, ότι «είναι δολοφονία» η ανώνυμη καταγγελία εις βάρος του, ενώ μια αντίστοιχη γραμμή υπεράσπισης των δέκα που παραπέμπονται να θεωρείται τεκμήριο ενοχής; «Εκείνο που για την ώρα θέλω να διαπιστώσω είναι ότι βλέπω έλλειψη ψυχραιμίας, έναν εκνευρισμό που αποπνέει τελικά μάλλον μία κατάσταση ενοχής» δήλωνε προ ημερών ο υπουργός Εσωτερικών κ. Πάνος Σκουρλέτης για τους εμπλεκόμενους της «άλλης όχθης». Μήπως η ίδια διαπίστωση δεν ισχύει εν προκειμένω και για τον εκνευρισμό του κ. Κουρουμπλή;
Ο κ. Κουρουμπλής επίσης, για να υπερασπιστεί τον εαυτό του, δήλωσε πως «είναι άλλο η ανώνυμη καταγγελία και άλλο ο προστατευόμενος μάρτυρας». Αν ληφθούν όμως ως τεκμήριο τα στοιχεία που κατατίθενται -η εγκυρότητά τους ή μη- τότε πού βρίσκεται η διαφορά; Σε κάθε περίπτωση, η πρόταση της ΝΔ για σύσταση προανακριτικής φέρνει προ των ευθυνών τους τούς βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, που φρόντισαν να απαλλάξουν προκαταβολικά τον υπουργό από την ενδέκατη κάλπη…
20°
