Πολιτικη & Οικονομια

Η Ελλάδα στην 4η βιομηχανική επανάσταση έχοντας κάνει «escape» τις δύο προηγούμενες

Ίσως είναι η πρώτη φορά που μικρές χώρες και χωρίς υποδομές μπορούν με άλματα να πετάξουν στην πρωτοπορία

35633-80411.jpg
Άννα Διαμαντοπούλου
4’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
greece-1911219_1920.jpg

Ομιλία της Άννας Διαμαντοπούλου, Προέδρου του ΔΙΚΤΥΟΥ για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη, κατά την εκδήλωση παρουσίασης του προγράμματος του ΔΙΚΤΥΟΥ και του βιβλίου για την Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση.


Η ελληνική επικαιρότητα διαμορφώνεται από τα συλλαλητήρια και η Ελλάδα κινείται στους ρυθμούς του 1992.

25 χρόνια πριν, σε πολλές χώρες ξεκινούσαν εθνικές πολιτικές για την ανατέλλουσα τότε εποχή του διαδικτύου και της ψηφιοποίησης. Φυσικά και είναι κατανοητή η ένταση και η ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης. Το εθνικό ζήτημα ευαισθητοποιεί με διάφορους τρόπους όλους τους λαούς του κόσμου.

Το εθνικό μας έλλειμμα και ζητούμενο είναι πώς θα ενοποιήσουμε το εθνικό φρόνημα με την εθνική ενόραση για μια Ελλάδα που μπορεί να μπει στην πρωτοπορία της νέας συγκλονιστικής εποχής που ξεκίνησε.

Όχι η ένωση δύο Ελλάδων σε μία, αλλά «το μεγάλο ένα» που μπορεί να ενωθεί στη βάση της ιστορίας και του παρελθόντος του ταυτόχρονα με την προοπτική του μέλλοντός του.

Αυτή η εισαγωγή είναι και η προσπάθειά μου να εντάξουμε στη σημερινή μονοδιάστατη επικαιρότητα τη σημερινή εκδήλωση.

Κάτι που μαθαίνεις στην πολιτική είναι πως ό,τι είναι εκτός επικαιρότητας δεν παίζει. Αυτό που θέλω όμως να μοιραστώ μαζί σας και που έμαθα αυτά τα 5 χρόνια εκτός ενεργού πολιτικής ζωής είναι ότι για να κάνεις πολιτική σε καινούργια βάση όπως απαιτεί η νέα εποχή, είναι αναγκαίο να δεις τα πράγματα διαφορετικά από έξω και από μέσα.

Είναι ανάγκη να δεις ως χώρα πώς εξελίσσεται και προς τα πού κινείται το πλανητικό περιβάλλον στο οποίο μπορείς να πετάξεις, να περπατήσεις, ή να συρθείς. Αλλά και στο εσωτερικό για να ξαναδείς τις δυνάμεις και τις αδυναμίες ώστε να αλλάξεις, να προσαρμοστείς, να πετύχεις.

Η νέα εποχή της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης δεν είναι απλά η ψηφιοποίηση και το διαδίκτυο, είναι πλέον οι νέες βιομηχανίες του μέλλοντος, η ρομποτική, οι προηγμένες βιοεπιστήμες, η κωδικοποίηση του χρήματος, οι ασφάλειες στον κυβερνοχώρο, τα μεγάλα σύνολα δεδομένων (big data) καθώς και τα γεωπολιτικά, πολιτισμικά και γενεαλογικά πλαίσια μέσα από τα οποία αναδεικνύονται.

Τα παραπάνω ενδεικτικά αλλάζουν την οικονομία, την αγορά εργασίας, την υγεία, την παραγωγή στον αγροτικό τομέα, τον τρόπο συναλλαγών, την ασφάλεια των χωρών αλλά και της προσωπικής ζωής των ανθρώπων, τη δημοκρατία, την επικοινωνία της πολιτικής με τους πολίτες.

Όλα αυτά ετέθησαν από όλους τους ηγέτες κρατών στο Νταβός λίγες μέρες πριν, όταν η παρουσία της Ελλάδας περιορίστηκε στο Μακεδονικό ζήτημα.

Από τις ομιλίες του Νταβός είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον η ομιλία του Κινέζου Jack Ma, Προέδρου του Κολοσσού Alibaba, ο οποίος μίλησε αποκλειστικά για το θέμα της εκπαίδευσης βάζοντας μια ανατρεπτική για έναν άνθρωπο με αυτά τα χαρακτηριστικά διάσταση. Είπε χαρακτηριστικά ότι οι μηχανές γρήγορα, εύκολα και φθηνά θα αντικαταστήσουν μεγάλο μέρος της εργασίας της πλειοψηφίας των ανθρώπων σήμερα γι' αυτό εκτός από τα εργαλεία κατανόησης και ελέγχου των μηχανών η θεωρητική παιδεία, η φιλοσοφία, οι γλώσσες, οι αρχές, οι αξίες, οι τέχνες και ο αθλητισμός, είναι τα πεδία που θα δίνουν στους ανθρώπους τα συγκριτικά πλεονεκτήματα σε σχέση με τις μηχανές.

Πολλά πρέπει να αλλάξουν γύρω μας θεμελιωδώς και ίσως είναι η πρώτη φορά που μικρές χώρες και χωρίς υποδομές μπορούν με άλματα να πετάξουν στην πρωτοπορία.

Διαβάζω μερικές λέξεις του Ελύτη: «Μια ανθρωπότητα που δεν βρίσκει τον τρόπο να ξαναφτιάξει τον κόσμο γύρω της, βρίσκει τον τρόπο να γεράσει και πολύ γρήγορα μάλιστα».

Η χώρα μας λοιπόν που γηράσκει δημογραφικά, αφενός γιατί δεν γεννιούνται παιδιά, αφετέρου γιατί οι νέοι δραπετεύουν, πρέπει να βρει τον τρόπο να αλλάξει πορεία και να στοχεύσει ψηλά.

  • Ο φόβος προκαλεί κραυγή
  • Η άγνοια φέρει τη σιωπή
  • Το κουράγιο για αλλαγή φέρνει την απόφαση.

Επειδή όλοι καταμετρούμε τις καταστροφές που ζήσαμε στους δύο αιώνες του ελληνικού κράτους και έχει καταντήσει ένα είδος μαζοχισμού να ανακοινώνουμε πόσο χαμηλά είναι η χώρα μας στους δείκτες προόδου, ας ανακαλέσουμε στη μνήμη μας ιστορίες θριάμβων, επιτυχιών και ας δουλέψουμε προς την κατεύθυνση κατάκτησης ενός θριάμβου η Ελλάδα να μπεί στη πρωτοπορία των χωρών στη νέα εποχή.

Τέτοιες ιστορικές στροφές για αλλαγές κατεύθυνσης απαιτούν όραμα, πολιτική, ακαδημαϊκή και επιχειρηματική ηγεσία.

Η Ελλάδα του 21ου αιώνα δεν πρέπει να είναι στον 3ο ή 4ο κύκλο προόδου. Οι δουλειές στην Ελλάδα δεν πρέπει και δεν μπορεί να είναι βοηθητικές άλλων χωρών.

Καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή αλλά είναι ντροπή για την κοινωνία και τους ηγέτες τους οι νέοι να μην αξιοποιούν πλήρως τις δυνατότητες τους λόγω έλλειψης ευκαιριών. Υποχρέωση κάθε μορφής εξουσίας είναι να διαμορφώσει πολιτικές που θα δώσει σε όσο το δυνατόν περισσότερους Έλληνες και Ελληνίδες τις ευκαιρίες που θα προκύψουν χάριν στις βιομηχανίες του μέλλοντος και κυρίως να δημιουργήσουν ευκαιρίες να γυρίσουν πίσω 500.000 Έλληνες.

196 χώρες στον κόσμο αντιμετωπίζουν παρόμοια διλλήματα άλλες προσαρμόζονται με καταπληκτικούς καινοτομικούς τρόπους και άλλες βουλοπλέουν μη μπορώντας να αντιληφτούν την αλλαγή φοράς του ανέμου.

Οι τεχνολογικές, οικονομικές και κοινωνικές αλλαγές απαιτούν και νέες πολιτικές θεωρίας και πράξης.

Τα πολιτικά κόμματα του αύριο θα πρέπει να τεκμηριώσουν τις πολιτικές τους διαφορές όχι στο πεδίο του 20ου αιώνα αλλά σ΄αυτό του 21ου αιώνα όπου η κυρίαρχη διαφορά θα είναι ανάμεσα στα ανοιχτά και τα κλειστά οικονομικά μοντέλα.

Η ισότητα, η δίκαιη ανάπτυξη, η ελευθερία έκφρασης, τα ανθρώπινα δικαιώματα, το δικαίωνα στη δουλειά, στην οικογένεια, στην υγεία, στη σύνταξη παραμένουν αναλλοίωτες αρχές, όμως το στοίχημα για τους πολιτικούς ηγέτες είναι πώς θα δημιουργήσουν τα εργαλεία για να τις υπηρετήσουν.

Στα εκπαιδευτικά συστήματα οι αλλαγές είναι συγκλονιστικές όχι μόνο για τα παιδιά αλλά και για τους φοιτητές και τους ενήλικες. Απαιτούνται τουλάχιστον δύο γλώσσες μια κλασική πχ. αγγλικά και μια τεχνική. Η τεχνική γλώσσα (προγραμματισμού) δεν θα είναι απλά για τον μηχανικό ή προγραμματιστή χρειάζεται ένα διαφορετικό τρόπο σκέψης. Είναι εργαλεία που θα χρησιμοποιηθούν σε όλους τους νέους τομείς και ήδη έχουν εμφανιστεί προγράμματα όπως code academy το οποίο διδάσκει προγραμματισμό και έχει ήδη 24 εκατομμύρια φοιτητές ενώ τα διεπιστημονικά πεδία διευρύνονται με τρόπο που δεν φανταζόμαστε πχ. πολιτικός επιστήμονας και επιστήμονας της πληροφορικής.

Ποτέ στη ζωή μου δεν περιορίστηκα στις διαπιστώσεις και στην κριτική. Πιστεύω βαθειά πως η Ελλάδα με το τεράστιο επιστημονικό της δυναμικό και την διασπορά της μπορεί σε λίγα χρόνια με ένα οργανωμένο σχέδιο που θέλει σιδερένια βέβαια πολιτική βούληση, να αλλάξει πορεία.

Το «Δίκτυο» ως ένας οργανισμός ανθρώπων με νέα μυαλά όλων ων ηλικιών αποφάσισε να φέρει το θέμα στην ελληνική κοινωνία και στην ελληνική πολιτική ενώνοντας δυνάμεις, δημιουργώντας κοινωνικό ενδιαφέρον, θέτοντας στο δημόσιο διάλογο τα μεγάλα ζητήματα.

Η νέα εποχή που έχουμε μπροστά μας είναι γεμάτη προκλήσεις αλλά και κινδύνους.

Τα σενάρια που ανέπτυξε ο Κώστας Δασκαλάκης στη Θεσσαλονίκη περιείχαν όλες τις προοπτικές θετικές και αρνητικές  όμως ξέρουμε στην ανθρώπινη ιστορία την πρόοδο δεν την σταματά κανείς.

Όταν μιλάς μόνο για τα αρνητικά και τους κινδύνους, όταν πιστεύεις ότι γίνεται στον κόσμο αφορά τους άλλους πολύ γρήγορα ζεις μόνο τις αρνητικές επιπτώσεις.

Οι συγκλονιστικές εξελίξεις στην εποχή μας και κυρίως η ταχύτητα με την οποία εφαρμόζονται θέλει πάθος και αισιοδοξία.

Και τελειώνω πριν σας παρουσιάσω αναλυτικά το πρόγραμμα πάλι με την φράση του Ελύτη:

«Τρώγε την πρόοδο και με τα φλούδια και με τα κουκούτσια της».

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ