Στα νέα πρόσωπα της πολιτικής προστέθηκε αυτό της Iness Arrimadas, της υποψηφίου των Ciudadanos στις Καταλανικές εκλογές. Κοφτερή γλώσσα, απαντήσεις to the point, με ένσημα, ιδέες και αριθμοί, φιλελεύθερη (όχι γιαλαντζί). Η Ισπανία αντιμετωπίζει την ίδια οικονομική κρίση με την Ελλάδα, με τους δικούς της μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς σωτήρες, τα ίδια λαϊκίστικά στρατόπεδα της καρέκλας-εξουσίας και της παραζάλης.
Αλλά στα νέα κόμματα, δεν πήραν πρώτη θέση στις καρέκλες οι ίδιοι που την κοπάνησαν από τα παλαιά όπως έγινε στην Ελλάδα. Εδώ άλλαξε καρέκλα ο Καμμένος, ο Κουρουπλής, ο Βαρουφάκης και λοιποί επαγγελματίες σωτήρες (ακόμα και ο Λεβέντης), παριστάνοντας το νέο, κρύβοντας την μυρωδιά από την μούχλα, με φάτσα μόστρα τον «νέο» Τσίπρα και απορούμε γιατί αποτύχαμε. Μα γιατί ακολουθούμε την ίδια συνταγή από τα ίδια πρόσωπα. Αριβίστες αλλάξαμε, όχι πολιτικούς.
Στην Ισπανία έφτιαξαν νέα κόμματα με νέους πολιτικούς, και φρέσκα μυαλά με και χωρίς αυταπάτες. Βήμα, βήμα. Και στα λάθη τους όπως αυτό της ανεξαρτησίας της πλούσιας Καταλανίας έβαλαν και stop όταν χρειάστηκε, και το συζητούν ξανά. Και με τους Podemos μπορεί να διαφωνείς σε όλα, αλλά είναι πρωτάρηδες, δεν είναι επαγγελματίες πολιτικοί.
Η αντίδραση των εθνικιστών και των λαϊκιστών ήταν η ίδια και εκεί. Λάσπη και χτυπήματα κάτω από την μέση. Οι αντίπαλοι βάφουν με ναζιστικούς σταυρούς τις αφίσες της Iness Arrimadas για την ενωμένη Καταλανία. Αναμενόμενο. Ίδιες παλαιοί μέθοδοι, ίδιες παλαιές τακτικές.
Η Ευρώπη ψάχνει και ψάχνεται για νέα πρόσωπα, νέες πολιτικές, ανοίγεται σε νέους πολιτικούς και εμείς που έχουμε την μεγαλύτερη ανάγκη ανανέωσης ανακυκλώνουμε τα ίδια. Οι πολίτες λειτουργούμε σαν ένα πλυντήριο που πλένει τα ρούχα και θεωρούμε ότι μετά θα είναι καινούρια. Δεν μας παραξενεύει καθόλου πως ο συνταξιούχος 59χρονών (το προφίλ του ψηφοφόρου της Κυριακής 12/11 στις εκλογές του Κέντρου) εξέλεξε πρώτη μια συνταξιούχο 53 ετών για την πορεία προς το μέλλον!
Νέο για εμάς είναι το φόρεμα της υπουργού ανεργίας. Μόνο στην Ελλάδα υπουργός εργασίας θα έμπαινε κάποια με μηδέν ένσημα. Γιατί εμείς έτσι ξέρουμε! Αφισοκολλητές. Γιατί, αντί να αλλάξουμε εμείς, και να αλλάξουμε και τους πολιτικούς που μας εκπροσωπούν, αντί για νέα πρόσωπα και νέα πολιτική, επιλέξαμε το «να δοκιμάσουμε και αυτούς». Και μοιραία δεν άλλαξε τίποτα.
20°
