Οι «προδότες» Έλληνες μετανάστες σκηνοθετούν την κλιματική αλλαγή!
Ο κύριος Κώστας έσφιξε στο χέρι του το φάκελο. Όχι μόνο για να σιγουρευτεί ότι δεν θα τον χάσει. Τον έσφιγγε πιο πολύ με τον τρόπο που ένας ναυαγός σφίγγει το σωσίβιό του. Γιατί αυτό ήταν ο συγκεκριμένος φάκελος για εκείνον. Ένα σωσίβιο. Που θα τον έφερνε πάλι στον αφρό και θα αποκαθιστούσε τη φήμη του.
Τις τελευταίες μέρες ζούσε μια κόλαση. Ποτέ δεν πίστευε ότι εκείνος, ένας αγωνιστής της Αριστεράς, ένας άνθρωπος που είχε υψώσει το ανάστημά του και είχε καταδικάσει τον Μπιλ Κλίντον στο λαϊκό δικαστήριο, μπροστά σε εκατοντάδες θεατές στην πλατεία Συντάγματος, τώρα θα έπρεπε να απολογηθεί. Να ζητήσει συγγνώμη! Και γιατί; Επειδή αποκάλεσε όσους νέους φεύγουν στο εξωτερικό για να βρουν δουλειά, «προδότες».
Λες και δεν ήταν! Λες και δεν ήξερε ότι όλοι τους προτιμούσαν να κάθονται σε ένα γραφείο, φορώντας τα γελοία κοστούμια τους, και να υπηρετούν ξένους αφεντάδες. Ψέλλιζαν δικαιολογίες, όπως τάχαμου η ανεργία ή η έλλειψη ευκαιριών, κι έφευγαν. Όπως κάνουν πάντα οι Εφιάλτες. Που αφήνουν το πεδίο της μάχης και συντάσσονται με τον εχθρό. Με τους άλλους!
Γιατί δηλαδή; Τι τους έλειπε εδώ; Και το χαρτζιλίκι από τη σύνταξη των παππούδων τους είχαν και κάθε τόσο όλο και κάποιο πρόγραμμα κατά της ανεργίας σκαρφιζόταν η κυβέρνηση για να τους βοηθήσει. Χώρια που όλο και κάποια θέση συμβούλου ή μετακλητού θα προέκυπτε, αν το έψαχναν λίγο. Αν δεν τεμπέλιαζαν και δεν άκουγαν τις σειρήνες του καπιταλισμού. Αλλά εκείνοι όχι! Αντιδραστικοί. Δηλαδή, πλεονέκτες. Κυνηγούσαν τα πλούτη και τα μεγαλεία. Και άφηναν την πατρίδα χωρίς πόρους. Γυμνή. Εκείνοι πλέον θα πλήρωναν φόρους στους δυνάστες της. Και δεν τους ένοιαζε πώς θα ζήσουν όλοι εκείνοι που άφησαν πίσω. Όχι μόνο «προδότες». «Αδελφοκτόνους» έπρεπε να τους πει.
Σπουδαγμένοι δήθεν... Να που τελικά είχε δίκιο. Οι σπουδές χαλάνε τον άνθρωπο. Τον κάνουν ξένο προς την ίδια του την πίστη. Δηλαδή τους βρωμούσε η ψωροκώσταινα με το φιλότιμό της, τους σοφούς γέροντες που προφητεύουν ότι θα πάρουμε πίσω την Πόλη, την Ορθοδοξία; Εκείνοι ήθελαν να είναι με την αόρατη εξουσία που θέλει να μας καταστρέψει. Με τις πολυεθνικές και τη λέσχη Μπίλτερμπεργκ, που μας υποδουλώνουν μέσω των εμβολίων. Που μας ψεκάζουν. Που έχουν βρει το φάρμακο για τον καρκίνο και μας το κρύβουν για να πεθαίνουμε. Αν ήθελαν όλοι αυτοί οι λιμοκοντόροι ψευτοεπιστήμονες, ας έμεναν εδώ να αγωνιστούν για να αποδείξουν την απάτη. Να φανερώσουν όσα μας κρύβει η Νέα Τάξη. Όπως τόσοι και τόσοι πατριώτες που αγωνίζονται με τα πενιχρά τους μέσα να την σταματήσουν. Και να ξαναφέρουν τον ελληνισμό εκεί που του αξίζει: στην αγκαλιά του Βλάντιμιρ Πούτιν. Του ανθρώπου με το ελληνικό φιλότιμο. Αλλά αυτοί οι υπόδουλοι στη δύση, ούτε αυτό δεν θέλουν να ξέρουν. Ότι η λέξη «φιλότιμο» είναι μόνο ελληνική.
Όμως επιτέλους τώρα θα τους ξεμπρόστιαζε. Και όλοι εκείνοι που τον κορόιδευαν θα έπρεπε να του ζητήσουν ταπεινά συγγνώμη. Και όλα αυτά χάρη στο φάκελο. Που έκρυβε μέσα τις ατράνταχτες αποδείξεις της προδοσίας.
Ας είναι καλά ο άνθρωπος αυτός που του την έδωσε. Κρυφά. Κάτω από τη μύτη των εχθρών. Ο κ. Κώστας θυμήθηκε ξανά εκείνες τις ηρωικές ταινίες που είχε γυρίσει, παίζοντας τον Έλληνα πατριώτη που τα έβαζε με τους Γερμανούς. Ε, ήρθε η ώρα να το ξανακάνει. Παλιά η αντίσταση δούλευε με τον πολύγραφο για να μοιράσει το πατριωτικό υλικό. Τώρα δεν υπήρχε πολύγραφος. Αρκούσε αυτός ο διάβολος το «ιντερνέ», πώς διάολο το έλεγαν.
Ο άνθρωπος που του είχε δώσει τον φάκελο, για λόγους ασφαλείας δεν είπε το όνομά του. Χρησιμοποίησε το συνθηματικό «Πτολεμαίος». Όχι τυχαία. Από τον Πτολεμαίο είχε πάρει το όνομά της η Πτολεμαΐδα. Η μαρτυρική πόλη του λιγνίτη. Γιατί πράγματι. Ο άνθρωπος που του έδωσε το φάκελο ήταν ένας από τους πατριώτες της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ. Της οργάνωσης που λιδωρήθηκε όσο καμία από τους «προδότες». Τους ανθέλληνες. Που δεν μπορούσαν να χωνέψουν ότι αυτή η μικρή οργάνωση θα συμμαχούσε με τον πλανητάρχη. Και θα αποκάλυπτε τη συνωμοσία τους. Και ο πλανητάρχης όμως... τους παραδέχθηκε. «Πλέον δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες αποκαλύπτουν σαν συνωμοσιολόγοι... Θα λέμε ότι οι συνωμοσιολόγοι αποκαλύπτουν σαν Έλληνες».
Και πράγματι, επρόκειτο για μια συγκλονιστική αποκάλυψη. Με ντοκουμέντα. Και φωτογραφία. Όπου έδειχνε καθαρά έναν πρώην Έλληνα –ναι, δεν φοβόταν, έτσι θα τους αποκαλούσε πλέον αυτούς– που είχε πιάσει δουλειά στο εξωτερικό, να πανηγυρίζει επειδή αποκολλήθηκε ένα ακόμα κομμάτι από τα παγόβουνα της Ανταρκτικής. Όμως στα χέρια του κρατούσε μια αξίνα! Γιατί; Μα φως φανάρι. Για να αποκολλήσει εκείνος, μαζί με τους άλλους προδότες που έφυγαν στο εξωτερικό, το γιγαντιαίο κομμάτι πάγου! Και να πείσει μετά τους ανυποψίαστους, μέσω των πληρωμένων media σε όλο τον πλανήτη, ότι για όλα φταίει η κλιματική αλλαγή! Ναι. Αυτή τη δουλειά έκαναν οι προδότες που έφευγαν στο εξωτερικό δήθεν για να δουλέψουν. Τσιράκια των συμφερόντων ήταν. Για αυτούς δούλευαν. Για αυτή τη μαύρη αντεθνική προπαγάνδα...
Έστριψε στη γωνία και στάθηκε στο προκαθορισμένο σημείο του ραντεβού. Θα παρέδιδε το φάκελο σε μια κοπέλα. Αφροδίτη την έλεγαν. Μια γενναία ελληνοπούλα που δεν φοβόταν να ξεμπροστιάσει ακόμα και τον ίδιο τον Σόιμπλε γράφοντας πύρινα status. Και εκείνη θα τον ανέβαζε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook. Από εκεί θα διαδιδόταν με αστραπιαία ταχύτητα σε ολόκληρο τον πλανήτη. Και όλοι θα μάθαιναν ότι η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ και ο ίδιος είχαν δίκιο.
Ο κύριος Κώστας κοίταξε για μια τελευταία φορά το φάκελο. Ήθελε να βεβαιωθεί ότι ήταν ο ίδιος που του είχαν παραδώσει. Ότι δηλαδή κανείς δεν τον είχε υπνωτίσει με αυτές τις τελευταίες μεθόδους που χρησιμοποιούν εκείνοι. Και ότι δεν είχαν κυριαρχήσει στη σκέψη του, προκειμένου να του κλέψουν το φάκελό του και να τον αντικαταστήσουν με κάποιον άλλο. Αργά αλλά αποφασιστικά, έστρεψε το βλέμμα του στο πίσω μέρος. Ευτυχώς. Τους είχε διαφύγει. Ο φάκελος ήταν ο ίδιος. Με τα γνωστά στοιχεία του ανθρώπου που εξασφάλισε τη φωτογραφία, τυπωμένα με χρυσά βυζαντινά γράμματα: «Δημοσθένης Λιακόπουλος»...
16°
