Υπερηφανευόμαστε ότι η Ελλάδα είναι η χώρα που γέννησε τη δημοκρατία. Κόβουμε την κουβέντα στο γέννησε. Γιατί μετά η ίδια επέλεξε ανάδοχους γονείς, και ενηλικιώθηκε ως πρότυπο σε άλλες χώρες. Μοιραία το ρίξαμε στις βλακείες που λένε οι γονείς για το παιδί που τους γείωσε, σε στιλάκι ανήσυχου φραπεδοτσεγκεβάρα «αν με τις εκλογές άλλαζε κάτι θα ήταν παράνομες» και λοιπές μπαρούφες. Ακόμη και τώρα η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της Ευρώπης που δεν επιτρέπει την επιστολική ψήφο στους πολίτες της, ενώ ζουν μόνιμα ή προσωρινά στο εξωτερικό. Στην αντιμνημονιακή Ελλάδα, από το 2010 περίπου 430 χιλ. συμπολίτες μας έχουν βγει στο εξωτερικό αναζητώντας εργασία. Η πλειοψηφία επιστρέφει για διακοπές και πληρώνει φόρους ακίνητης περιουσίας στην Ελλάδα. Οι 430 χιλ. έλληνες πολίτες δεν έχουν δικαίωμα επιστολικής ψήφου ή στο προξενείο-πρεσβεία, οι μόνοι στην Ευρώπη. Για να έρθουν να ψηφίσουν θα πρέπει να πάρουν άδεια, να πληρώσουν αεροπλάνα, και να ταλαιπωρηθούν, για κάτι που θέλει 5 λεπτά χρόνο μέσω επιστολικής ψήφου και θα κόστιζε 1 ευρώ αλληλογραφίας. Δεν αναφέρομαι καν στους συμπολίτες μας που έχουν ξενιτευτεί πιο πριν, και εξακολουθούν να είναι έλληνες πολίτες με ταυτότητα και ΑΦΜ και είναι γραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους. Μόνο να αναφέρω ότι η Βουλγαρία σε 2 χρόνια θα επιτρέπει την ψηφοφορία στους ξενιτεμένους πολίτες της και μέσω internet.
Το 4,5% της αποχής της προηγούμενης εκλογικής διαδικασίας ήταν οι 430 χιλ. ξενιτεμένοι! Αν μετείχαν αντί για αποχή 43,5%, θα είχαμε αποχή 39%. Κάποιους συμφέρει να απέχουν και στις επόμενες. Στο σύνταγμα το άρθρο 51 παρ. 4 αναφέρει: «Ως προς τους εκλογείς αυτούς η αρχή της ταυτόχρονης διενέργειας των εκλογών δεν κωλύει την άσκηση του εκλογικού τους δικαιώματος με επιστολική ψήφο ή άλλο πρόσφορο μέσο, εφόσον η καταμέτρηση και η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων διενεργείται όποτε αυτό γίνεται και σε ολόκληρη την Επικράτεια». Όμως οι εκλογικοί νόμοι Παυλόπουλου και Κουρουπλή δεν προβλέπουν την «άσκηση εκλογικού δικαιώματος στην αλλοδαπή». Το περίεργο είναι ότι όσοι «αγανακτισμένοι» διαδήλωναν για αμεσοδημοκρατία και οριζόντια δομή των συμμετεχόντων, αρνούνται αλλαζονικά το δικαίωμα του εκλέγειν στους 430 χιλ. συμπολίτες τους. Η κυβέρνηση «είμαστε κάθε λέξη από το Σύνταγμα αυτής της χώρας» δεν σέβεται ούτε καν την πρόβλεψη του συντάγματος στο άρθρο 51 παρ.4. Ο Τσίπρας επιλέγει να δώσει δικαίωμα ψήφου στους 16άρηδες (οι 17άρηδες δικαιούνται ήδη), αλλά την ίδια ώρα να ζητά παρουσία κηδεμόνα για να δικαιολογούν τις απουσίες τους στο σχολείο! Για να έχουμε να λέμε ότι κάτι κάναμε. Στο κάτω κάτω αντί για ψήφο χαβαλέ, θα μπορούσε να υποσχεθεί και αυτός «free whyφάι» όπως ο προκάτοχός του. Γιατί φοβούνται τόσο πολύ τους ξενιτεμένους;
Τα κόμματα κοιτάζουν μόνο το συμφέρον τους στις επόμενες εκλογές. Οι Ανέλ και οι Λεβέντηδες ζητούν κατάργηση του ορίου εισόδου 3%, ο πήχης είναι πολύ ψηλά για αυτούς, και προκειμένου να μη βλέπουν Βουλή μόνο από την TV ζητούν την κατάργηση να χωθούν. Η ΝΔ επιμένει στο αποτυχημένο «bonus Πάκης 50» ενώ εξαιτίας του η χώρα κυβερνάται από την επιλογή μόλις 2 εκ. ελλήνων πολιτών επί 9,9 εκ. εγγεγραμμένων. Στη Νέα Δημοκρατία επιμένουν στο bonus 50 γιατί έτσι τους βολεύει. Δεν εξυπηρετεί τη χώρα, αλλά αφού πιστεύουν ότι εξυπηρετεί τους ίδιους στις επόμενες εκλογές, δεν το συζητούν. Ο υποτιθέμενος μεταρρυθμιστής Μητσοτάκης στις επόμενες εκλογές θα είναι μόλις 50 χρονών, αλλά ξέρει ότι θα έχει μόνο μία ευκαιρία για πρωθυπουργός. Δεν θέλει να τη χάσει, κοιτάζει αποκλειστικά το συμφέρον του. Ο Σύριζα αφού ξέχασε τη διάταξη νόμου της Δημάρ το 2014 για αναλογική, και σε 2 εκλογές «ψήφισε» bonus 50 εδρών, τώρα που βλέπει μόνο τα γκάλοπ της bridging Europe να του δίνει 6,5% μπροστά, επιλέγει απλή και άδολη. Μάλλον θα είναι επειδή όλοι οι υπόλοιποι ξέρουν ότι το διψήφιο για το κόμμα του Αλέξη θα είναι μεγάλη επιτυχία στις επόμενες εκλογές. Αλλά με απλή αναλογική παριστάνεις ότι δεν παραδίνεσαι από τώρα, θα το «παλέψεις», και παρά την κατάρρευση κάποιος μπορεί να σε χρειαστεί τσόντα στην εξουσία. Η καρέκλα είναι γλυκιά, γιατί να σηκώνεσαι όταν έχεις συνηθίσει; Το Πασόκ πέρσι έφερνε τροπολογία για απλή αναλογική και κατάργηση του bonus 50 φέτος οι ίδιοι άνθρωποι από τις ίδιες θέσεις είναι ενάντιοι!
Το μόνο κόμμα που κατάθεσε έγκαιρα ολοκληρωμένη πρόταση για εκλογικό νόμο και ας είναι εις «βάρος» του, την περασμένη εβδομάδα έτρεξε την καμπάνια #EimaiKaiGoEdo με το ερώτημα «τι μπορεί να κάνει ένας Τούρκος και ένας Νοτιοαφρικανός, που δεν μπορεί να κάνει ένας Έλληνας;», αμέσως μετά κατέθεσε τροπολογία ζητώντας αναλογικό bonus στο 1ο κόμμα, ψήφο στους Έλληνες του εξωτερικού και η επιμονή στο δικαίωμα ψήφου στην ηλικία άνω των 17+1 ημέρα. Το κόμμα που φαίνεται στα περισσότερα των γκάλοπ να μένει εκτός Βουλής επιμένει σε αυτό που υποστηρίζει εκ θέσεως, στο 3% όριο εισόδου στη Βουλή. Το Ποτάμι, που με απλή αναλογική θα κέρδιζε 2 με 3 έδρες παραπάνω, επιμένει στη δική του πρόταση για αναλογικό bonus 1 έδρα ανά 2% διαφορά του πρώτου με το δεύτερο, και ας τις χάνει το ίδιο. Πολιτική είναι όταν βάζεις το συμφέρον του τόπου πάνω από το δικό σου και επιμένεις. Γιατί έτσι και αλλιώς δεν έχει να κερδίσει άμεσα κάτι, από την επιμονή του στην «άσκηση εκλογικού δικαιώματος στην αλλοδαπή» αφού δεν θα περάσει στη Βουλή, ούτε από την επιμονή του στη μη ψήφο στους 16άρηδες, ούτε από το αναλογικό bonus στο πρώτο κόμμα. Η συντηρητική κυβέρνηση και αντιπολίτευση αρνούνται, επιμένουν στη στρέβλωση της ψήφου ανάλογα με τα συμφέροντά τους, απαγορεύουν αντισυνταγματικά το δικαίωμα ψήφου στους Έλληνες του εξωτερικού, και παζαρεύουν.
Θεωρητικά οι επόμενες εκλογές θα γίνουν με bonus 50 και οι μεθεπόμενες εκλογές θα γίνουν με απλή αναλογική. Το αν θα είναι αμέσως μετά από τις επόμενες εκλογές, θα καταδείξουν και το γελοίο του πράγματος. Αν δεν μπορείς να φτιάξεις κυβέρνηση συνεργασίας αρπάζοντας 50 έδρες bonus, θα μπορείς να το κάνεις 2 μήνες μετά με απλή αναλογική; Ας υποθέσουμε ότι ο Σύριζα (!) βγει 6,5% μπροστά και οι Καμμένοι εκτός Βουλής, και ξαναπάμε σε εκλογές με απλή και άδολη, τι θα κερδίσουν τόπος και πολίτες από την αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης; Ή θα συνεργαστούν τότε, σε χειρότερες συνθήκες, αυτοί που αρνήθηκαν πριν; Ως πότε θα βάζουμε το μικροκομματικό συμφέρον πάνω από το κοινωνικό όφελος; Οι εκλογές και οι εκλογείς θέλουν λογική. Ούτε απλή και άδολη, ούτε ενισχυμένη. Απλώς λογική. Τα κόμματα αντί να έχουν απλότητα και λογική και να ανοίγουν το εκλέγειν σε περισσότερους πολίτες, επιλέγουν την κλειστή ψήφο μόνο των αφισοκολλητών τους.
