Βόλτα στη Γλυφάδα με λόγους και αιτίες: ο ήλιος, οι νότιες θάλασσες, οι ευδαιμονικές καφεδάρες-ζωάρα αλλά και η γκαλερί Blender, που προσθέτει μια παράμετρο ιδανικής τέχνης και το απαραίτητο pop art πρόσημο. Τρεις καλλιτέχνες, Έλληνας, Αργεντίνος και Λονδρέζος, βρίσκουν ευκαιρία να συν-εκθέσουν πίνακες και ζωγραφική με σινεματίκ, νουάρ, και τζετ σετ συναίσθημα. Κλικ στο λινκ που ακολουθεί το πέρας της πρότασης - σημείου, για να βρεις τον δρόμο, και καλή βόλτα στη Γλυφάδα να έχεις. Και να δεις!
Πάλι στον νότο της Αθήνας, αλλά πιο αργά, όταν βραδιάσει και το τρίτο κουδούνι σημάνει πως ξεκινά σε λίγο η παράσταση. Στο Κέντρο Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος και στην Εναλλακτική Σκηνή της Λυρικής, ο σκηνοθέτης Γιάννης Σκουρλέτης και η ομάδα Bijoux de Kant ανεβάζουν την μπαρόκ όπερα «Η Βασίλισσα των Ξωτικών». Ή και πώς τα ξωτικά από το «Όνειρο θερινής νυκτός» του Σέξπιρ αυτονομούνται και, δραπετεύοντας από την Αγγλία, φτάνουν στην Αρκαδία, αλλά και ταυτόχρονα γνωρίζουν Ναουσαίες Μπούλες και Γενίτσαρους. Μια όπερα που καταργεί τον χωροχρόνο κοινώς, όπως και χρόνια τώρα, καταργώντας κάθε σύμβαση, ο Σκουρλέτης και οι Bijoux σταδιοδρομούν επιτυχώς στην κατηγορία «Ω, για άλλη μια φορά οι τύποι εκτροχιάζονται»!
Κολωνάκι! Οκ, είναι και το τελευταίο τεύχος της Voice που αφιερώνει μια ωδή στο εκεί living, οπότε καταλαβαίνω γιατί σε έπιασε πρεμούρα να τα τεστάρεις όλα αυτά τα στέκια για φαγητό, που υμνεί η Νενέλα - απέξω τα ξέρω και όλα τα δοκίμασα- Γεωργελέ. Άφοβα, λοιπόν, ως προς την απόλαυση της γεύσης, διάλεξε κουζίνα και διάλεξε ζωή εκεί, αφού στο τέλος του παρόντος σημειώματος το λινκ που θα σε βάλει στο «κόλπο» σε περιμένει να το ενεργοποιήσεις.
Στο Odeon της Συγγρού, το αμαξάκι σου γρου-γρου, πάρκινγκ, εισιτήριο και άφοβα να το δεις το «Εκδικητές: ο πόλεμος της αιωνιότητας». Άλλο ένα Marvel κόμικς που στο πρόσωπο του «κακού» Τζος Μπρόλιν βρίσκει την ευκαιρία να ψήσει Κάπτεν Αμέρικα και τον Τζον Σταρκ να συμπράξουν, ώστε και η χώρα να σωθεί μα και το καλό να θριαμβεύσει. Συνεπικουρεί ο Thanos, άλλος ένας άσσος στην υπηρεσία του καλού. Μπλοκμπαστεράρα ολκής και εγγυημένης χαράς και ιλιγγιώδους φιλμογράφησης με δράση και κίνδυνο.
Παίρνεις το μετρό και κατεβαίνεις «Αττική», μετά το κόβεις με τα πόδια ως το 205 της Λεωφόρου Λιοσίων, βλέπεις την πινακίδα Gagarin και μπαίνεις. Γκαράζ και ρόλι, ροκ κοκόρι και στη σκηνή ανεβαίνουν «αυτό το Σάββατο, κυρίες και κύριοι, οι Sound Explosion». Έχουν καινούργιο δίσκο μετά από 24 χρόνια, έχουν απίστευτο μύθο που πατάει και στην αθηναϊκή τους εντοπιότητα, μα και στην τίμια, ξεκάθαρη και ιδρωμένη άποψή τους για το ροκ εν ρολ: 1,2,3, χώσεεεεεεε. Άχαστο για αυτούς που και τους ξέρουν μα και ξέρουν το σημαντικότερο: It's Saturday, babe, allright for kicks and kicking!
Είτε το απολαμβάνουμε με τη μορφή μιας ζεστής φρατζόλας ψωμιού είτε με τη μορφή ενός ντελικάτου γλυκού, το αλεύρι έχει τη δύναμη να παρηγορεί, να εμπνέει και να ενθουσιάζει
24°
