Health & Fitness

Σώμα ή ψυχή;

Το καθένα ξεχωριστά ζητά το μερίδιο της προσοχής σου, το μερίδιο της αφοσίωσής σου

328788-679859.jpg
Βαγγέλης Τζάνης
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
328753-680250.jpg

Σώμα και πνεύμα: Μια ενιαία ολότητα 

«Άκου το σώμα σου», «τρέξε με την καρδιά σου», εκφράζονται μέσα σου σε κάθε βήμα της προσπάθειά σου στον αθλητισμό. Το καθένα ξεχωριστά ζητά το μερίδιο της προσοχής σου, το μερίδιο της αφοσίωσής σου. Ξέρεις ότι αυτό που θα επιλέξεις σε βγάζει νικητή ή χαμένο, καθορίζει την επιβίωση των επιθυμιών σου, ξεκαθαρίζει τα εσωτερικά σου κίνητρα. Είναι σκέψεις που έχουν τη δική τους ιστορία.

Η σχέση σώματος και ψυχής προϋπάρχει των δικών μας μεταμοντέρνων κοινωνιών και παραμένει διαρκές ζήτημα της δυτικής σκέψης. Καλλιεργήθηκαν ποικίλες αντιλήψεις και αντιπαραθέσεις στη σχέση αυτών των δύο, ξεκινώντας από τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό που χτίστηκε στην υπερβατική σχέση ψυχής και σώματος. Περάσαμε στις χριστιανο-θεολογικές θεωρήσεις, πώς να εξυψώνεις το πνεύμα μένοντας εγκρατείς στις επιθυμίες του σώματος. Δογματικές εκφάνσεις διακηρυγμένες από τον Ντεκάρτ, ότι η σκέψη δεν έχει ανάγκη την υλική υπόσταση. Θεωρίες που μας επηρεάζουν μέχρι σήμερα στα περί σώματος και ψυχής. Εμμένοντας όμως στις μέρες μας, σε μια αρμονικότερη προσέγγιση, σώμα και πνεύμα αλληλοεπιδρούν και συγκροτούν μια ενιαία ολότητα. 

Ο ρόλος της σωματικής αγωγής είναι συνδεδεμένος με την πνευματικότητα του σώματος και αναγνωρίζει τη διττή μας ανθρώπινη υπόσταση. Ο σεβασμός στο σώμα είναι στάση ζωής, σύμφωνα με τη φύση μας, σε μία πιο ανθρωπιστική προσέγγιση. Η απάντηση τι να ακολουθήσω «σώμα ή ψυχή» βρίσκεται περισσότερο στην αθλητική μας παιδεία και στην κατανόηση της φυσιολογίας του σώματος. 

Η προσπάθεια να βρούμε το υγιές, το αυθεντικό, το φυσικό, το αληθινό, προϋποθέτει να διατηρούμε την επαφή με το σώμα μας και τις ανάγκες του. Είναι μια γνώση που εξαρτάται αποκλειστικά από την εμπειρία και το να κατανοήσουμε ότι ο αθλητισμός είναι υπέρβαση και όχι υπερβολή, ότι κάνω χρήση της φυσικής ενέργειας του σώματός μου και όχι κατάχρησή της. Δεν είναι απαραίτητο να αντιλαμβάνομαι το μέτρο μετά από έναν τραυματισμό ή όταν το σώμα δείξει κάποια σημάδια, π.χ. κόπωση. Η πρόληψη πρέπει να φαντάζει αυτονόητη και να είναι προτιμότερη, να προλαμβάνει ένα έκτακτο περιστατικό από το να προσπαθεί να το αντιμετωπίσει αφού ήδη έχει συμβεί. Μην εξαντλείς την αυτορρύθμιση του σώματός σου, έχει και αυτή τα όριά της. 

Ίσως είναι δύσκολο να γνωρίζω ακριβώς τι περιμένω από ένα σώμα που έχει τόσες δυνατότητες και μπορεί να με εκπλήσσει καθημερινά, σε κάθε του προσπάθεια, είναι ευκολότερο όμως να γνωρίζω τι δεν θέλω από το σώμα μου. 

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ