Design & Αρχιτεκτονικη

Ο Minas φωτίζει το λιμάνι της Μυκόνου

14429-78756.jpg
Σταυρούλα Παναγιωτάκη
ΤΕΥΧΟΣ 587
3’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
327774-677574.jpg
Αλέξανδρος Μποτονάκης

Μια πρωτοβουλία της δημοτικής αρχής και ενός ταλαντούχου έλληνα σχεδιαστή γίνεται αφορμή να ξανασκεφτούν όλοι όσοι εμπλέκονται με τα κοινά, τα οφέλη που μπορεί να αποκομίσει ένας τόπος παντρεύοντας τη δημόσια με την ιδιωτική πρωτοβουλία. Το θαυμαστό παράδειγμα της ανάπλασης του Γιαλού της Μυκόνου. 

Δεν ξέρω τι γνώμη έχουν οι Μυκονιάτες για τη δημοτική τους αρχή, εγώ πάντως τρέφω εκτίμηση και συμπάθεια απέναντί της. Όπως εκτιμώ ανθρώπους, με τίτλους ή χωρίς, που βάζουν στόχους στη ζωή τους και τους διεκδικούν με κάθε κόστος. Η υπόθεση αφορά στην ανάπλαση του Γιαλού της Μυκόνου. 

Ένα χρόνο πριν, ο δήμαρχος Μυκόνου Κωνσταντίνος Κουκάς, ο αντιδήμαρχος Μιλτιάδης Ατζαμόγλου και η δημοτική σύμβουλος Μαρία Κουσαθανά, άνθρωποι με ανήσυχο πνεύμα και πρωτοπόρες ιδέες, πήραν την πρωτοβουλία να πλησιάσουν τον κορυφαίο σχεδιαστή Μηνά με σκοπό να τον «εμπλέξουν» στο φιλόδοξο σχέδιό τους: τη σταδιακή ανάπλαση του ιστορικού γιαλού της Μυκόνου. Σκοπός τους η περαιτέρω ανάδειξή του σε διεθνές επίπεδο, μέσα από τη δική του ιδιαίτερη ταυτότητα. 

Ο Μηνάς, άνθρωπος που τις τελευταίες τρεις δεκαετίες έχει συνδέσει το όνομά του με το νησί, όχι μόνο γιατί σχεδίασε τα «Άστρα», από τα πιο μυθικά στέκια του νησιού, ή άλλες ιδιωτικές κατοικίες, αλλά κυρίως γιατί αγάπησε όσο λίγοι αυτό τον τόπο, δέχτηκε με θέρμη και φυσικά αφιλοκερδώς να εμπλακεί σ’ αυτή τη φιλόδοξη ιδέα. Με ένα μικρό άγγιγμα μετέτρεψε το γιαλό σε κάτι «εμβληματικό». Δημιούργησε σχέδια που μπορούσαν να συνδυάζουν με μοναδικό τρόπο τη σύγχρονη μηχανική με την κλασική κυκλαδίτικη αισθητική.

Η ιδέα Για το σχεδιαστή δεν ήταν απλά ένα project. Ήταν η ευκαιρία και το προσωπικό του στοίχημα να φτιάξει ό,τι πιο καλαίσθητο μπορούσε και να το προσφέρει ως δώρο και «ευχαριστώ» σ’ αυτό το νησί που ζει, δουλεύει και αγαπά, φεύγει και επιστρέφει, εδώ και πάνω από τρεις δεκαετίες. Η πρώτη του σκέψη ήταν το λιμάνι. Κι όταν κάποιος σκέφτεται λιμάνι ελληνικού νησιού, η πρώτη εικόνα που του έρχεται στο μυαλό είναι οι φανοί και τα παγκάκια. Αυθόρμητα ξεκίνησε το σχεδιασμό τους. Πιστός σ’ αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα από τον καθένα ο Μηνάς, και αυτή τη φορά, αναζήτησε την έμπνευση στην αρχαία ελληνική τέχνη, τη ναυτική παράδοση και τη φύση, για να προσθέσει στο τέλος τη δική του μοναδική πινελιά. 

Ο φανός Ο φανός αποτελεί ένα μικρό φάρο για τα σκάφη που προσεγγίζουν το λιμάνι, φωτίζοντας με δεύτερη λυχνία ταυτόχρονα το πεζοδρόμιο και το γιαλό. Με κωνικό τριγωνικό ιστό και φανάρι, προσανατολισμένο πάντα βόρεια, αεροδυναμικό για καλύτερη συνεργασία με τον αέρα και από 316 ανοξείδωτο χάλυβα για καλύτερη συνεργασία με τη θάλασσα. Η βάση του είναι γκρι μάρμαρο Διονύσου.

Το παγκάκι Είναι εμπνευσμένο από τα καθίσματα των αρχαίων ελληνικών θεάτρων, τους «θρόνους» της προεδρίας, όπως αποκαλούνται. Οι βάσεις του είναι φτιαγμένες από λευκό μάρμαρο Διονύσου και τα ξύλα από ασιατικό τικ, στερεωμένα με ανοξείδωτες χειροποίητες βίδες. Η ανατομία του ανθρώπινου σώματος δίνει το σχήμα στα ξύλα. 

Πώς προχωράει το «πρότζεκτ» Το φιλόδοξο αυτό σχέδιο σκοπό έχει βέβαια να βοηθήσει στην ευημερία του νησιού, αλλά κυρίως στην ευημερία των κατοίκων του! Και με τη σκέψη αυτή ο δήμος απευθύνεται πρώτα απ’ όλα στους δημότες του (αλλά και σε όλους τους εραστές του νησιού) ζητώντας τους να γίνουν αρωγοί αυτής της προσπάθειας. Να «υιοθετήσει» δηλαδή ο καθένας, η κάθε οικογένεια ή επιχείρηση, το δικό της φανό ή παγκάκι, και να βοηθήσουν με τη γενναία οικονομική χορηγία τους την κατασκευή και τοποθέτησή τους πάνω στον Γιαλό. Ως αντάλλαγμα της δωρεάς, ο Δήμος υπόσχεται να γράψει τα ονόματά τους πάνω στις κατασκευές έτσι ώστε να χαραχτεί ανεξίτηλα το «δώρο» τους στο χρόνο. Μέχρι τη στιγμή που γράφεται αυτό εδώ το κείμενο ήδη έχει συγκεντρωθεί ένα σημαντικό μέρος των παραγγελιών. Φυσικά οι προσφορές συνεχίζονται με σκοπό μέχρι την ερχόμενη σεζόν να έχουν τοποθετηθεί όλα τα «έπιπλα» στο αστικό τοπίο. 

Ο Μinas με τον δήμαρχο Μυκόνου

Επίλογος Και μια μικρή, αλλά σημαντική τελευταία λεπτομέρεια: Για την εγκατάσταση των αντικειμένων στο χώρο δούλεψαν αποκλειστικά ντόπιοι εργάτες. Για τη φιλοξενία των δημοσιογραφικών αποστολών, Ελλήνων και ξένων, το τριήμερο της παρουσίασης του πρότζεκτ παραχωρήθηκαν εντελώς δωρεάν από τους αντίστοιχους ιδιοκτήτες τους όλα τα δωμάτια των ξενοδοχείων, όλα τα γεύματα των εστιατορίων, όλα τα πρωινά των καφέ, όλες οι μεταφορές, όλα τα μεταφορικά μέσα. Αυτό, μεταξύ άλλων, ίσως απαντάει και στο αιώνιο ερώτημα: «Μα τι έχει αυτό το νησί, μέλι;». Όχι, δεν έχει μέλι, έχει απλά πάρα πολλούς και πολύ έμπειρους επαγγελματίες. Τα συγχαρητήριά μας σε όλους! 

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ